سلامت نیوز-*نسرین صفری:به وقت مشاجره، هرگز مسأله را کش ندهید و اصرار به تأیید و اثبات درستی فکر و رفتار خود نداشته باشید؛ سعی کنید اتاق را ترک کرده و دلخوری تان را به نحوی بروز دهید که او متوجه ناراحتی و سکوت ناشی از عدم رضایت شما شود، به خاطر داشته باشید در این شرایط فعلی روحی همسرتان اگر شما هم درصدد ابراز وجود و تأیید خود باشید زندگی‌تان به چالش اساسی برخواهد خورد و مشکل بر روی مشکلات تان انباشته خواهد شد.

به گزارش سلامت نیوز، یکی از خوانندگان "ایران بانو" ویژه نامه روزنامه ایران نوشته است: مدتی است با همسرم دچار مشکل شده‌ام، احساس می‌کنم مرا دوست ندارد و برایم نقش بازی می‌کند، یکبار در درد دل هایش به من گفت: «فکر می‌کردم با تو خوشبخت شوم اما تو باعث بدبختی من هستی، می خواهم در کنار مادرم باشم و خدمتی به او بکنم چون او بسیار سختی کشیده است». به تازگی متوجه شده‌ام همسرم گذشته دردناکی داشته و رفتار پدرش با آنها بسیار سهمگین بوده است، هر انتقادی از او باعث زنده شدن یک خاطره بد از گذشته‌اش می‌شود، نمی‌دانم چه کنم  لطفاً مرا راهنمایی کنید:

پاسخ:
به دنبال درمان باشید: منظورتان از نقش بازی کردن چیست؟ آیا براستی او برای شما نقش بازی می‌کند یا اینکه شما دچار سوءتفاهم شده‌اید و رفتارهای برخاسته از تلاطمات درونی ایشان را به خود نسبت می‌دهید؟ بهتر است با مساعدت و راهنمایی‌های یک متخصص به بررسی و کشف علت اصلی تفکرات منفی همسرتان دست یابید، چرا ایشان از زندگی با شما احساس خوشبختی نمی‌کنند؟ چرا دوست دارند کنار مادرشان باشند؟ چرا رفتارهای شما را به خود گرفته و دچار سوءتعبیر می‌شوند؟ کدام‌یک از رفتارهای شما نشانی از تجارب تلخ گذشته اوست؟ و... بنابر وضعیت شرح شده، احساس یأس و گناه، عذاب وجدان، ترس از آینده، نگرش منفی به زندگی و اشخاص و... در همسرتان بسیار مبرهن و آشکار است و این خود نشانی از گذشته لاینحل دردناکی است که امروز به صورت افسردگی خود را بروز داده است؛ توصیه می‌کنیم سریعتر درصدد درمان باشید و تا دیر نشده از پیشروی مسأله جلوگیری کنید، قطعاً درمان اصلی بر روی همسر شما قابل اجراست و شما در این مسیر تنها نقش حمایت‌کننده و پشتیبان را خواهید داشت.

همدلی کنید: بر این وضعیت روحی همسرتان صبور باشید و در قبال بی‌قراری‌های رفتاری و فکری ایشان بی‌تابی نکنید و اعمال و گفتار نامطلوبش (توهین، نیش و کنایه، تمسخر، سرزنش کردن و...) را نیز جدی نگیرید؛ یادتان باشد همسرتان هرگز به قصد آزار شما مرتکب خطا نمی‌شود، او تنها بخاطر حالات مشوش درونی‌اش و از سر استیصال، ناموجه رفتار می‌کند؛ توصیه می‌کنیم با وضعیت نامساعد روحی همسرتان مقابله نکنید فقط اجازه دهید هیجانات منفی ابراز شوند تا از میزان سیاهی آنها کاسته شود. با بیان عباراتی چون «چقدر سخت بوده»؛ «درد بسیار کشیدی»، «ناراحتیت بجاست» و... همدلی و همراهی تان را نشان دهید چه بسا ابراز حس همدردی کمک شایانی به همسرتان می‌کند. در صورت لزوم برای متوجه کردن ایشان به اشتباهاتشان بهتر است به  جای سخن گفتن وارد عمل شوید، مثلاً به وقت مشاجره، هرگز مسأله را کش ندهید و اصرار به تأیید و اثبات درستی فکر و رفتار خود نداشته باشید؛ سعی کنید اتاق را ترک کرده و دلخوری تان را به نحوی بروز دهید که او متوجه ناراحتی و سکوت ناشی از عدم رضایت شما شود، به خاطر داشته باشید در این شرایط فعلی روحی همسرتان اگر شما هم درصدد ابراز وجود و تأیید خود باشید زندگی‌تان به چالش اساسی برخواهد خورد و مشکل بر روی مشکلات تان انباشته خواهد شد.

*روانشناس بالینی و مدرس دانشگاه