قیمت‌گذاری، سرانه مصرف، اعطای یارانه یا آزادسازی؛ مواردی است که سال‌ها نقل محافل لبنی بوده است. چند روز پیش هم که خبر افزایش قیمت خودسرانه محصولات لبنی به‌ویژه شیر و کره منتشر شد.

محاسبه قیمت شیر و لبنیات بر مبنای دلار در کشور!/درمان پوکی استخوان چندبرابر یارانه‌ شیر، خرج روی دست کشور می گذارد

سلامت نیوز: قیمت‌گذاری، سرانه مصرف، اعطای یارانه یا آزادسازی؛ مواردی است که سال‌ها نقل محافل لبنی بوده است. چند روز پیش هم که خبر افزایش قیمت خودسرانه محصولات لبنی به‌ویژه شیر و کره منتشر شد.

به گزارش سلامت نیوز، روزنامه سایه نوشت: طبق آمار جهانی سرانه مصرف شیر باید بیش از ١٦٠کیلوگرم در سال باشد. این درحالی است که سرانه مصرف شیر در ایران در بهترین حالت به ٩٠کیلوگرم رسیده بود که اکنون نیز حدود ٦٦ کیلوگرم است. فرهنگ استفاده از شیر و لبنیات، از یک سو قیمت این محصولات و از سوی دیگر و شرایط اقتصادی جامعه به‌عنوان عامل سوم، دلایل کاهش مصرف شیر و لبنیات هستند.

به‌طور کلی هزینه تولید در ایران بالاست و این باعث می‌شود که محصول نهایی هم با قیمت بالا به دست مصرف‌کننده برسد. از سویی مواد لازم بسته‌بندی این محصولات هم اغلب وارداتی است که این عامل هم بر قیمت نهایی می‌افزاید. در همین حال برخی بر این نظرند که کیفیت محصولات لبنی عرضه شده در ایران از بسیاری کشورهای اروپایی کمتر است. در همین حال برخی محصولات نظیر کره هستند که تولیدشان برای صنایع لبنی کشور مقدور نبوده و آنها هم وارداتی هستند.‌

قیمت محصولات لبنی درحالی بیان می‌شود که هر لیتر شیر در ایران زیر یک دلار است و تنها چند سالی است که دلار از هزار تومان به بالای سه هزار تومان رسیده است. در همین حال اگر قرار است قیمت شیر بر مبنای دلار محاسبه شود باید حقوق افراد هم براساس دلار در نظر گرفته شود تا توانایی خرید خانوار مشخص شود نه اینکه فقط قیمت برحسب دلار بیان شود. البته در همین راستا باکری دبیر انجمن صنفی صنایع لبنی گفته که قیمت شیر خام در ایران دو برابر قیمت جهانی است.

بنابر اطلاعات موجود حدود هشت میلیون‌تن شیر در کشور تولید می‌شود که طبق آن به هر فرد باید حدود ١٠٠کیلوگرم برسد. منتقدان طرح هدفمندی یارانه‌ها، آزادسازی نرخ شیر و محصولات لبنی را یکی از دلایل مهم کاهش مصرف می‌دانند. قرار بود یارانه این محصولات به‌جای مصرف‌کننده به تولیدکننده پرداخت شود تا در نهایت لبنیات با قیمت مناسب به مصرف‌کننده برسد، اما این مهم هیچ‌گاه اجرایی نشد.

لبنیات جز کالاهای اولویت‌دار در کشور ما محسوب می‌شوند با این‌حال نه در فرآیند تولید و نه توزیع آنچنان که شایسته است نظارت صورت نمی‌گیرد. به‌طور مثال چندی پیش خبر گرانی شیر منتشر شد که سازمان حمایت از مصرف‌کننده آن را تخلف دانست و از معرفی ٩ برند گران‌فروش به تعزیرات حکومتی خبر داد. این درحالی‌ست که باکری اعلام کرده تعرفه واردات پاکت بسته‌بندی تتراپک از چهار درصد به ٢٠ درصد رسیده و افزایش ١٦درصدی را تجربه کرده است بنابراین خود دولت باعث افزایش گرانی این محصولات شده است.از سوی دیگر این پاکت‌ها برای تمام محصولات استفاده نمی‌شود و معمولا شیرهای استرلیزه در تتراپک بسته‌بندی می‌شوند. از آمارهای قابل توجه دیگر این است که مواد غذایی باید حدود ٢٥ تا ٣٠ درصد هزینه‌های یک خانواده را تشکیل دهند و اگر بیش از آن باشد یعنی امنیت غذایی دچار مشکل شده است.

در همین‌حال طبق حداقل حقوق کارگری در ایران که ٨١٢ هزار تومان است که اگر دلار را بر مبنای قیمت دولتی درنظر بگیریم، یعنی حدود ٣٣٠٠ تومان، حدود ٢٤٥ دلار و اگر به نرخ آزاد یعنی ٣٩٠٠ حساب کنیم می‌شود، حدود ٢٠٨ دلار در ماه! در مقایسه با وضعیت دستمزد در کشور چین که به نیروی کار ارزان شهرت دارد می‌بینیم که کارگران ایرانی از کارگران چینی کمتر حقوق دریافت می‌کنند زیرا حداقل دستمزد آنها ٢٧٠ دلار در ماه است درحالی‌که هزینه زندگی در چین از شهرهای کوچک تا بزرگ میان ٩٠ تا ١٧٠دلار است.

در بحث اعطای یارانه به مواد غذایی هم کشور همسایه ترکیه مانند سال‌های پیش در ایران به محصولات کشاورزی یارانه پرداخت می‌کند و هم‌زمان حداقل دستمزد کارگران آنها ۲.۵ برابر کارگران ایرانی است. با یک حساب کتاب سرانگشتی مشخص می‌شود که هزینه محصولات لبنی با توجه به درآمد افراد در کشور بالاست که اصلا خوب نیست.

دولت به‌ویژه وزارت جهاد کشاورزی باید اقداماتی را در پیش گیرد تا هزینه تولید این محصولات پایین بیاید به این ترتیب هم توان خرید مصرف‌کننده بالا می‌رود و هم اینکه تولیدکنندگان در عرضه دچار مشکل نمی‌شوند.

به‌طور کلی دامپروری در ایران گران است زیرا قیمت گوشت نیز نسبت به بسیاری از نقاط جهان بالاست. این اعداد و ارقام وقتی با سن پوکی استخوان در ایران مقایسه می‌شوند، می‌بینیم که سن ابتلا به پوکی استخوان در ایران نصف سن جهانی است زیرا این عدد در ایران ٣٥ سال است درحالی‌که در دنیا حدود ٧٠ سال است. در همین رابطه باید توجه داشت که هزینه‌های مربوط به درمان پوکی استخوان بسیار بیشتر از یارانه‌ این بخش خواهد بود. از آنجا که در کشور ما دارو مشمول دریافت یارانه و بیمه است اگر با هدف‌گذاری مناسب به سبد غذایی و سبک زندگی خانوارها پرداخت شود هم هزینه‌های دولت پایین می‌آید هم جامعه‌ای سالم‌تر که می‌تواند نقش موثرتری در اقتصاد داشته باشد، خواهیم داشت.

 

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha