وی مبدع روش فشار به سینه (روش شافر) برای تنفس مصنوعی است. شافر در سال ‪ ۱۸۹۴‬به همراه "الیور" عملكرد هورمون "آدرنالین" را بر عروق و انقباضات عضلانی نشان داد.

بعدها آدرنالین نخستین هورمونی شد كه عمل جداسازی و كریستالیزه كردن بر آن صورت گرفت.

شافر فشار خون سگی را اندازه‌گیری كرد كه همكارش جرج اولیور همراه خود به پیاده‌روی برده بود. اولیور مقداری عصاره غده فوق كلیه به این سگ تزریق كرد و از شافر خواست بار دیگر فشار خون سگ را اندازه بگیرد.

فشارخون سگ به بالاترین حد خود رسیده بود.

عصاره‌ی فوق كلیه، مولكولی به نام آدرنالین در خود دارد. هنگامی كه آدرنالین در بدن آزاد می‌شود، ضربان قلب را افزایش می‌دهد، در نتیجه فشار خون بالا می‌رود. هنگامی كه می‌ترسیم، فرار می‌كنیم یا مبارزه می‌كنیم، آدرنالین ترشح می‌شود و بدن را برای این شرایط آماده می‌سازد.

سال بعد بیلیس و استارلینگ كه روی چگونگی تنظیم فعالیت دستگاه گوارش پژوهش می‌كردند، آزمایش جالبی انجام دادند. آنان همه عصب‌های لوزالمعده سگی را بریدند.

آنان انتظار داشتند كه با این كار، خواه غذا وارد روده شود خواه نشود، لوزالمعده ترشح خود را كه برای گوارش لازم است، به روده تخلیه نكند. اما این غده حتی بدون داشتن ارتباط عصبی به كار خود ادامه داد و بی‌درنگ پس از آن برخورد غذا با پوشش روده، ترشح آن آغاز شد.

آنان می‌دانستند كه شیره معده دارای اسید كلریدریك است و زمانی كه محتویات معده به روده تخلیه می‌شود، همراه غذا مقداری اسید وارد روده می‌شود. از این رو، مقداری اسیدكلریدریك را به ابتدای روده‌ی سگ (در محل دوازدهه) تزریق كردند و با شگفتی دیدند كه لوزالمعده‌ی سگ ترشح شیره‌های گوارشی را آغاز كرد. بنابراین، به نظر می‌رسید ترشح شیره لوزالمعده، نه به عصب و نه به غذا نیاز دارد.

بیلیس و استارلینگ از این آزمایش نتیجه گرفتند اسید معده با تحریك سلول‌های دوازدهه باعث آزادی ماده‌ای از آن‌ها می‌شود كه از راه خون به لوزالمعده می‌رود و این غده را به ترشح شیره‌های گوارشی وا می‌دارد. برای اثبات این نظریه، آنان دوازده جانوری را كه تازه كشته بودند، در محلول اسید كلریدریك گذاشتند. سپس عصاره‌ی این بخش را به جانور زنده‌ای تزریق كردند. با وجودی كه جانور غذا نخورده بود، لوزالمعده ترشح خود را آغاز كرد و نظریه‌ی پژوهشگران را به اثبات رساند.

مواد شیمیایی كه در اندامی ساخته می‌شوند، همراه خون جابه‌جا می‌شوند تا اندام دیگری را به كار خاصی وادار كنند، هورمون نامیده می‌شوند. هورمون‌ها رشد و نمو و بسیاری از كارهای بدن را تنظیم می‌كنند. هورمونی كه از سلول‌های دوازدهه ترشح می‌شود و باعث ترشح شیره‌های گوارشی از لوزالمعده می‌شود، سكرتین نام دارد.

هورمون‌های بسیاری كشف شده است كه هر كدام بخشی از كارهای بدن را تنظیم می‌كنند.

در چنین روزی در سال ‪" ۱۹۲۷‬جان رابرت وین" بیوشیمیدان انگلیسی به دنیا آمد.

وین، یكی از برندگان جایزه نوبل پزشكی (سال ‪ ۱۹۸۲‬به همراه ساموئلسون و برگستروم) محسوب می‌شود. او این جایزه را به خاطر تلاش در شناسایی، استخراج و آنالیز پروستاگلاندین‌ها، دریافت كرد.

چربی كه انسان مصرف می‌كند، در بدن تبدیل به یكسری مواد شیمیایی به نام پروستاگلاندین می‌شود. پروستاگلاندین‌ها انواع مختلفی دارند و هر كدام در بدن ، عمل مخصوص به خود را انجام می‌دهند.

بعضی از انواع پروستاگلاندین ، باعث التهاب مفاصل می‌شود كه علایم این التهاب شامل قرمزشدن، تورم، خارش و درد است كه وضعیت آرتریت را بدتر می- كنند .انواع دیگر پروستاگلاندین ، باعث پیشگیری و درمان التهاب می‌شوند.

اسیدهای چرب امگا- ‪ ۳‬كه درماهی و دانه‌های خوراكی مثل بذر كتان، گندم و لوبیای سویا وجود دارد، التهاب مفاصل را كاهش می‌دهند. اسیدهای چرب تك اشباعی (‪ (MUFA‬نیز مانند اسیدهای چرب عمل می‌كنند كه در بیشتر سبزیجات و روغن زیتون (نخستین روغنی كه در نواحی مدیترانه استفاده شد) یافت می‌شوند.

رژیم غذایی مردم نواحی مدیترانه برپایه میوه، سبزی، غلات كامل ( تصفیه نشده وسبوس دار)، آجیل، دانه‌های خوراكی و ماهی است كه تمامی این مواد غذایی باعث كاهش التهاب مفاصل می‌شوند.

دریافت رژیم غذایی مردم نواحی دریای مدیترانه درد ناشی ازآرتریت روماتوئید ( روماتیسم یا التهاب مفاصل ) را كاهش می‌دهد.

‪ ۱۰‬سال پیش در چنین روزی، "روت ساگر" ژنتیكدان آمریكایی و كاشف اهمیت ژن‌های غیركروموزومی درگذشت.

خانم ساكر همچنین مطالعات فراوانی در مورد مكانیسم‌های ژنتیكی مرتبط با سرطان انجام داد.

همچنین در چنین روزی در سال ‪ ۱۹۵۶‬مدل تكمیل شده‌ای از میكروسكوپ الكترونی، در انگلستان ساخته شد.