کاربرد منابع مالی ناپایدار،سهم سرانه سلامت نامتناسب با ارتقاء کیفیت سلامت از تولید ناخالص داخلی و بودجه عمومی، نبود یک برنامه مدون در تعیین تعرفه خدمات و نظام پرداخت عادلانه مبتنی بر کیفیت عملکرد، کاربرد غیر منطقی سیستم پایش مبتنی بر کاهش دستمزد و جریمه مالی، عدم توجه به فعالیت های ارتقاء سلامت و پیشگیری و آموزش و عدم آگاهی بخشی و فرهنگ سازی مردم و بسیاری موارد دیگر از عوامل عدم موفقیت طرح بوده است.

سلامت نیوز: کاربرد منابع مالی ناپایدار،سهم سرانه سلامت نامتناسب با ارتقاء کیفیت سلامت از تولید ناخالص داخلی و بودجه عمومی، نبود یک برنامه مدون در تعیین تعرفه خدمات و نظام پرداخت عادلانه مبتنی بر کیفیت عملکرد، کاربرد غیر منطقی سیستم پایش مبتنی بر کاهش دستمزد و جریمه مالی،  عدم توجه به فعالیت های ارتقاء سلامت و پیشگیری و آموزش و عدم آگاهی بخشی و فرهنگ سازی مردم و بسیاری موارد دیگر از عوامل عدم موفقیت طرح بوده است.

به گزارش سلامت نیوز، کار گروه پزشکان خانواده انجمن صنفی پزشکان عمومی ایران در بیانیه ای خواستار تغییر در شیوه اجرای برنامه پزشک خانواده درآستانه ششمین سال اجرای دستورالعمل02 این برنامه شدند.

متن بیانیه به شرح زیر است:

نظام سلامت کشورمان سالهاست در مسیر درمان گری و کالاشدگی سلامت همچنان و در ابعادی پیچیده، بدون هیچگونه پیشرفتی به پس می رود.
در چند سال اخیر اما در تدوین سه برنامه توسعه پنجساله، (چهارم و پنجم و ششم) در راستای اصلاح این رویکرد، اجرای برنامه "پزشک خانواده و نظام ارجاع" به عنوان یک ضرورت راهبردی در تامین سلامت جامعه و منافع ارایه دهندگان خدمات سلامت، با رویکرد سلامت نگری از طریق توسعه کمی و کیفی خدمات دهی در اموربهداشتی و درمانی و تامین عدالت و ارتقاء سلامت،به عنوان طرحی ملی و فراگیر الزامی شناخته شده است.

با استناد به این مصوبه، در تیرماه سال 1390  اجرای برنامه پزشک خانواده شهری در قالب دستورالعمل02  از سوی وزارت بهداشت و درمان در دواستان فارس و مازندران آغاز گردید اما به رغم آنکه نزدیک به 5 سال از اجرای آن می گذرد، در بررسی ابعاد گوناگون و همه جانبه آن در قیاس با اهداف عالیه برنامه پزشک خانواده مصوب مجلس، در کلیت این شیوه اجرا، تناقضات آشکاری مشهود است که همان روند درمانگری سابق با سمت و سوی تخصص گرایی،کاملا غالب و مسلط برآن می باشد.

عدم تامین مهمترین فاکتورها و پیش نیازهای الزامی در این طرح، باعث گردید که در ابعاد وسیعی نتایج حاصل از این اجرا با کاهش چشمگیری در بهبود سلامتی و کاهش کمی و کیفی خدمات و عدم رضایتمندی هر دو نیروی ارایه دهنده و گیرنده خدمات مواجه گردد.


کاربرد منابع مالی ناپایدار،سهم سرانه سلامت نامتناسب با ارتقاء کیفیت سلامت از تولید ناخالص داخلی و بودجه عمومی، نبود یک برنامه مدون در تعیین تعرفه خدمات و نظام پرداخت عادلانه مبتنی بر کیفیت عملکرد، کاربرد غیر منطقی سیستم پایش مبتنی بر کاهش دستمزد و جریمه مالی،  عدم توجه به فعالیت های ارتقاء سلامت و پیشگیری و آموزش و عدم آگاهی بخشی و فرهنگ سازی مردم و بسیاری موارد دیگر از عوامل عدم موفقیت طرح بوده است.

بر این اساس آنچه در این شرایط ضروری می نماید ایجاد تحولی عمیق در ساختار درمان نگر و تخصص گرای نظام سلامت است که از طریق تغییر در  شیوه اجرای برنامه پزشک خانواده فعلی (دستورالعمل 02) و با استفاده از ظرفیتهای بالقوه قوانین برنامه پنجم و ششم توسعه و تاکید بر اجرای برنامه ی" پزشک خانواده" بر بستر توسعه ای متوازن و با محوریت پزشک عمومی قابل انجام خواهد بود. این برنامه به عنوان طرحی ملی و تنها بدیل برای اصلاح نظام سلامت کشورمان ارزیابی می شود و می تواند گام به گام قابلیت اجرایی یابد.

لذا از مسوولین محترم انتظار می رود درآستانه ششمین سال اجرای دستورالعمل02 که به گونه ای محدود و سترون در دو استان فارس و مازندران، کماکان سلامت مردم را در بوته آزمونی بی نظارت قرار داده است، بررسی همه جانبه نموده و تصمیمی مقتضی اتخاذ نمایند.


شایان ذکر است در این راستا مداخله و حضور کارشناسانه انجمن صنفی پزشکان عمومی در همه عرصه های سیاست گذاری این مسیر را ضروری می دانیم.

کار گروه پزشکان خانواده انجمن صنفی پزشکان عمومی ایران

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha