سلامت نیوز: عضو انجمن روانپزشكی كودك و نوجوان گفت: والدین زمان استفاده از كامپیوتر را برای فرزند خود محدود كنند چراكه اگر كودك تمام وقت خود را صرف وسایل الكترونیكی چون كامپیوتر، تلویزیون، پلی استیشن كند، دیگر زمانی را برای بازی‌های گروهی نخواهد داشت.

فریبا عربگل در گفت‌وگو با فارس اظهار داشت: كامپیوتر همیشه هم برای بچه‌ها و هم برای بزرگسالان به عنوان یك منبع صحیح و قابل اعتماد مطرح بوده است ولی به نظر می‌رسد مسائلی در مورد استفاده از كامپیوتر وجود دارد كه والدین را نگران می‌كند.
وی افزود: مهمترین عامل برای تعیین اثرات مثبت و یا منفی كامپیوتر یكی مدت زمانی است كه كودك و نوجوان صرف استفاده از كامپیوتر می‌كند و دیگری نوع فعالیت‌هایی است كه او درگیر آن می‌شود.

عربگل تصریح كرد: كودكی كه ساعات طولانی از روز خود را پای كامپیوتر می‌نشیند از سایر فعالیت‌های لازم برای رشد مانند فعالیت‌های تحصیلی، ارتباطی و اجتماعی عقب می‌ماند به طوری كه استفاده زیاد و كنترل نشده از كامپیوتر در زمان‌های طولانی می‌تواند منجر به چاقی، افت عملكرد ارتباطی و اجتماعی و افزایش احساس تنهایی و افسردگی گردد.

این فوق تخصص روانپزشكی كودك و نوجوان ادامه داد: استفاده از بازی‌های خشن كامپیوتری بخصوص در كودكانی كه از نظر سرشتی یا محیط خانوادگی مستعد پرخاشگری و یا اختلالات رفتاری هستند، با افزایش پرخاشگری همراه است. ولی چنانچه از برنامه‌های صحیح آموزشی استفاده شود فرصتی را برای خلق‌كردن و اكتشاف در اختیار كودك قرار می‌دهد.

وی گفت: استفاده از نرم‌افزارهایی متناسب با سطح رشدی كودك فرصتی را برای تفكر، اكتشاف و بدست‌آوردن پاسخ در اختیار كودك قرار می‌دهد و قدرت تفكر و خلاقیت او را شكوفا می‌كند و توانایی تفكر حل مسئله را در او قوی می‌كند. بطور مثال نرم افزارهای گرافیكی می‌تواند برای كودك خیلی جالب باشد چرا كه اثر خودش را در محیط امتحان می‌كند و انگیزه خلق تصاویر سمبولیك را در او بیدار می‌كند.

عربگل یادآور شد: محتوی چیزهایی كه بچه‌ها دركامپیوتر استفاده می‌كنند باید محتویات معنادار در ارتباط با تجربیات خانه، مدرسه و جامعه و فعالیت‌هایی باشد كه به كودك اجازه انتخاب و كنترل دهد. همچنین استفاده از كامپیوتر بخصوص می‌تواند برای كودكانی كه به علت ناتوانی‌های مربوطه نمی‌توانند از روش‌های آموزش سنتی بهره ببرند و یا استفاده از این روش‌ها برای آنها اختلالات رفتاری خفیف و یا مشكل توجه و تمركز، شنوایی، تكلمی دارند مفید باشد.

این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشكی شهید بهشتی خاطرنشان كرد: استفاده از كامپیوتر برای كودكان زیر 3 سال توصیه نمی‌شود. تا این مرحله سنی بهتر است انرژی كودك صرف یادگیری مهارتهای حركتی، زبانی، ارتباط برقرار كردن، بازی كردن شود. همچنین فعالیت‌های كامپیوتری مورد استفاده توسط كودك باید به نوعی باشد كه باعث افزایش خلاقیت و انگیزه او شود و به او فرصتی برای بازكردن، كشف كردن و تجربه‌كردن بدهد.

وی با بیان اینكه برای كودكان پیش‌دبستانی برنامه‌های نقاشی می‌تواند برنامه بسیار مناسبی باشد یادآور شد: در صورتی كه این امكان وجود داشته باشد بخصوص در مدرسه بهتر است استفاده از كامپیوتر به صورت یك كار گروهی درآِید كه در این صورت احتمال مشاركت، همكاری، حل مسئله گروهی و برقراری ارتباط بین كودكان بیشتر می‌شود.

عربگل افزود: والدین زمان‌هایی را اختصاص دهند كه در كنار كودك و نوجوان خود به یك فعالیت مشترك كامپیوتری بپردازند و با آنها بازی‌ها و برنامه‌هایی را باز كرده و انجام دهند كه این كار حداقل دو فایده دارد؛ یكی آنكه در زمانی كه كودك دچار احساس ناكامی و شكست در برنامه‌ای شده در كنار او هستند و به او كمك می‌كنند و دیگر آن كه می‌توان نظارتی روی كار او داشت و در مورد بازی‌ها و برنامه‌های مختلف با هم بحث و تبادل نظر كرده و امكان یك آموزش دو طرفه را برقرار ساخت.

وی اضافه كرد: والدین زمان استفاده از كامپیوتر را برای فرزند خود محدود نمایید. چراكه اگر قرار باشد كودك تمام وقت خود را صرف وسایل الكترونیكی چون كامپیوتر، تلویزیون، پلی استیشن و موارد دیگر كند، دیگر زمانی را برای بازی‌های رو در رو و گروهی نخواهد داشت كه فرصت رشد مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی را از كودك می‌گیرد.

عربگل اظهار داشت: در حد امكان والدین سعی كنند كامپیوتر را با علایق و فعالیت‌های كودك ادغام نمایید تا اینكه اجازه دهند كامپیوتر فعالیت و علاقه اصلی او شود. همچنین بهتر است كامپیوتر را در اتاق كودك قرار ندهند چون در آن صورت نمی‌توانند روی زمان استفاده از آن كنترلی داشته باشند و چنانچه كودك علاقه زیادی به استفاده از كامپیوتر دارد از آن به عنوان تشویقی برای رفتارهای مناسب دیگری استفاده كنند.