سلامت نیوز: دچار بیماری شده و به پزشک مراجعه میکند، با خرواری از داروها از داروخانه باز میگردد به امید اینکه زودتر بهبود یابد. هنوز داروهایش تمام نشده که سلامتی خود را بازمییابد اما قرصها، شربتها و بسیاری از داروها را مصرف نکرده است. به این سوال چگونه میتوان پاسخ گفت؛ آیا نسخهای که برای او پیچیده شده است طولانی بوده؟ شاید بتوان پاسخ را در گفتههای احمد میدری جستجو کرد.
به گزارش سلامت نیوز، روزنامه ابتکار در ادامه نوشت: معاون رفاه اجتماعی وزیر رفاه در واکنش به انتشار خبری مبنی بر نسخه پیچی میلیاردی یک پزشک عمومی، گفت: «ما آمارهای بالاتر از این رقم را در نسخ تعدادی از پزشکان داریم؛ پزشکی داشتیم که طی حدود یک سال 37 میلیارد تومان برای ما هزینهتراشی کرده و نسخه نوشته است.»
تبانی، تنها بخشی از ماجرا
هزینه تراشی در نوشتن نسخهها به چه معنی است؟ بیمار در مراجعه به پزشک با نسخه های طولانی مواجه میشود و آن را تهیه می کند. هزینه ای که به گفته میدری در یک سال به 37 میلیارد تومان رسیده است. اما سوال اینجا است که چرا یک پزشک باید چنین هزینه ای را برای دولت ایجاد کند.
یکی از فرایض مربوط به این موضوع میشود که برخی پزشکان با شرکتهای دارویی قرارداد دارند! به این معنی که نسخهای آنها حاوی داروهایی است که ضرورتی برای استفاده از آن وجود ندارد. همانگونه که مدیر کل سابق نظارت بر دارو و مواد مخدر سازمان غذا و دارو در سال 94 نسبت به آن هشدار داده بود. مهدی پیرصالحی گفته بود: «تبانی برخی پزشکان و داروخانهها در تجویز بیمورد دارو برای بیماران تخلف محسوب و باعث ایجاد هزینههای اضافی برای بیمهها می شود.» پیرصالحی این مسئله را مصادیق فساد، تخلف عمده، سوء استفاده از امکانات بیمه ها و سیستم های درمانی دولت دانسته و میزان این نوع تخلفات را بسیار کم عنوان کرده بود.
به گزارش مهر، پیرصالحی گفته بود: «سازمان غذا و دارو اصل را بر اعتماد گذاشته است اما برخی افراد از این اعتماد سوء استفاده می کنند که قطعاً چنانچه مستنداتی وجود داشته باشد هم بیمه و هم سیستم های نظارتی دیگر به شدت با آن برخورد می کنند.» وی گفت: «در برخی موارد مشاهده می شود که پزشکان برای منافع مشترک حتی بیمار نیاز به دارو نداشته و نسخه می نویسند و گه گاهی از دفترچه بیمار سوءاستفاده می شود به طوری که خود بیمار نیز از این مسئله اطلاعی ندارد.»
گفتههای پیرصالحی نه تنها موضوع تبانی برخی پزشکان و شرکتهای داروسازی را تایید می کند بلکه به نوعی نسخه های میلیاردی تجویز شده در سال را توجیه میکند.
حال باید دید مسئولیت این نسخههای میلیاردی را چه کس و کسانی بر عهده دارد؟
روز گذشته احمد میدری، معاون رفاه اجتماعی وزارت کار و رفاه اجتماعی با اعلام این موضوع که نسخه ای 37 میلیاردی نیز وجود دارد، گفته بود: «وزارت بهداشت حدمجازها را تعریف نکرده است. ما شماره نظام پزشکی و نسخه هایی که پزشک نوشته است را داریم و به بیمهها داده ایم. اطلاعات کامل داروهای تفاهمنامهای هم مشخص است. بیمه ها کارنامهای به پزشک می دهند و اگر مقادیر بالایی دارو در نسخ نوشته باشد باید برود و توضیح بدهد.»
این تنها برخوردی است که دولت و سازمانهای پزشکی در مواجه با این مشکل اقتصادی در نظر گرفته اند چرا که براساس گفتههای میدری، وزارت بهداشت حدمجازها را تعریف نکرده است!
با توجه به «سامانه جامع رفاهی» که اطلاعات مربوط به نسخ نیز در آن جمعآوری میشود کار به اندازه زیادی آسان شده. میدری در این باره گفت: «بیش از یک سال است که سامانه جامع رفاهی در حال جمع آوری اطلاعات است و قبلا امکان چنین تحلیلهایی کمتر وجود داشت اما اکنون در صدد تقویت نظارتها و رصد دقیقتر هستیم تا جلوی سوءاستفادههای احتمالی و هدررفت منابع را بگیریم.» حال جنبه دیگر ماجرا برخورد با افراد متخلف است. سوال دیگری که میتوان پرسید مربوط به این موضوع است که نظارت بیش از حد روی نسخه پیچیدن پزشکان در کم نوشتن آنها بی تاثیر نیست؟ اگر پزشکان تنها به دنبال کاستن طول داروهای نوشته شده باشند و بخواهند هزینههای مربوط به نسخ را کاهش دهند در سلامتی بیماران بی تاثیر نیست؟
یکی از مواردی که بیماران از آن گله دارند این است که پزشکان(در بعضی نقاط کشور و در بعضی مراکز درمانی) در نسخهها کم مینویسند که این موضوع در مقابل پزشکانی است که با شرکتهای دارویی تبانی میکنند. در واقع ممکن است با تحت فشار قرار دادن پزشکان نسبت به نوشتن نسخ، به بیماران نیز آسیب برسد چرا که احتمال کوتاهیهایی در نوشتن
نسخه ها به وجود آید. هرچند تعداد پزشکانی که هزینه های ناشی از نسخ را روی دوش دولت بهجا میگذراند، کم است اما شاید با برخورد صحیح بتوان این مشکل را حل کرد تا هزینه های مربوط کاهش یابد
نظر شما