سلامت نیوز:در این وانفسای افزایش طلاق و بگو مگوها و اختلافات بی‌مزه زناشویی، این هم نوبری است در نوع خودش. الان شما به هر کسی نگاه کنید برای خودش با صفحه‌ای در اینستاگرام و کانالی در تلگرام سری توی سرها دارد، با یک گردن بلندتر!
به گزارش سلامت نیوز، خراسان نوشت:انواع و اقسام عکس‌های زوج های جوان در شبکه‌های اجتماعی به چشم می‌خورد که همچون ستاره‌ای درخشان، خوشبختی آسمانی و عشق افلاطونی این عزیزان را به طرز قابل توجهی جیغ می‌زند! یا در تلگرام با یادداشت و پیام هایی که در واکنش به پیام همسرجانشان می‌نویسند، انواع قلب‌های تعارف شده، شاخه گل‌های از خاک دمیده و اظهار عشق‌های بی‌حد و پایان را به نمایش می‌گذارند، آن هم به نمایش گذاردنی! نه این که خدای‌ناکرده ما حسودی‌مان کرده باشد، اصلا و ابدا! ما را چه به این حرف‌ها ولی بی‌زحمت این چند توصیه ما را هم بخوانید شاید کمی لازم باشد با دنده سنگین حرکت کنید! البته ببخشید زیاده جسارتی است!
اندرونی گفتن، بیرونی گفتن!
دور از جان شما، قدیم‌ها خانه‌ها اندرونی و بیرونی داشت، جای صبیه‌ها و مادربچه ها در همان اندرونی بود. این در زمانی بود که غریبه‌ها و نامحرمان تشریف می‌آوردند به خانه. بالاخره اندرونی را شأنی است که در بیرونی نیست. شاید بد نباشد گاهی به این نکته فکر بکنیم، بالاخره شاید در آن حکمتی نهفته باشد.
ابراز عشق با آبگوشت
آنقدر اجداد ما در فقدان استیکر و برچسب و شبکه‌های اجتماعی عذاب می‌کشیدند که وقتی می‌خواستند به مادر بچه‌ها ابراز علاقه بکنند، مجبور بودند دست به دامان آشپزی حاج‌خانم بشوند؛ در این فضا، وقتی حاج‌آقا با سبیل کلفت و ابروهای درهم درحال کوبیدن گوشت سر سفره بود و کاسه آبگوشت را با انگشت حسابی برق انداخته‌بود، می‌گفت: «دستت درد نکنه، حسابی چسبید»، حاج خانم هم از همین جمله درمی‌یافت! که مردشان دارند می‌فرمایند: اگه نباشی می‌میرم، جونمو برات می‌دم، زندگی بی تو سرابی بیش نیست، فرشته رویاهایم و...
با یادی از این خاطره‌ها خواستیم عرض کنیم که وقتی شما اینقدر عکس‌های عشقولانه از خودتان در می‌کنید و در معرض دید همه می‌گذارید و مدام در ابراز عشق و مهر و پاره‌ای دیگر از این مسائل گوی سبقت را می‌ربایید، کمی هم به وجهه بیرونی آن دقت کنید. این که دیگران بدانند شما برای هم می‌میرید خوب است؛ ولی:
چه ضرورتی برای این همه ابراز بیرونی و جلوه‌های رنگارنگ و پررنگ و غلیظ آن و اعلام عمومی‌اش وجود دارد؟
آیا حسرت خوردن دیگران به عشق و علاقه بین شما دیدنی و لذت‌بخش است؟
اگر رابطه زوجی به هر دلیلی تلخ و نامناسب است و آنها وقتی عکس‌ها و پست‌های شما و لایک‌های بی شمارتان را ذیل پیام‌های یکدیگر می‌بینند، غصه بخورند و رنج بکشند، آیا عشق شما افزایش می‌یابد؟
از این سوالات بگذریم، حتما پاسخ قانع کننده‌ای برای آنها دارید یا اگر تا به حال به آنها فکر نکرده‌اید، چند دقیقه‌ای را صرف آن بکنید.
در این زمینه نکات دیگری هم وجود دارد؛ برای مثال این که شما حلقه حریم خصوصی‌تان را با این کار، کوچک‌تر و افراد دیگری را در آن شریک می‌کنید، اولین اثری که بر رابطه‌تان می‌گذارد، کاهش حلاوت و شادمانی و لذت شما در اوقاتی است که با یکدیگر سپری می‌کنید، اوقاتی که برای ابراز عواطف خالص و ناب به همسرتان کمتر و کمتر و لاغرتر می‌شود!
چون ظاهرا شما قائل هستید بخشی از این مهرورزی‌ها به اطلاع دیگران هم برسد و قابل ثبت برای آنها باشد، قطعا تحت تأثیر این فضا قرار می‌گیرد.
روز مبادا چی؟
فکر روز مبادا را هم بکنید، خدای‌ناکرده یک روز ممکن است از هم دلخوری داشته‌باشید، کم‌حوصله باشید یا ... آن‌وقت دیگر تمایلی به این لایک‌ورزی‌های بیرونی ندارید و آن‌وقت است که کارخانه تولید حرف و شایعه به فعالیت گسترده‌ای می‌پردازد و با استفاده از همان ابزارهای ارتباطی حسابی تولیدات داغ خود را معرفی می‌کند، آن‌وقت کلی با خودتان کلنجار می‌روید و حرص می‌خورید که کاش فلان روز فلان عکس را نگذاشته بودم، فلان جمله را ننوشته بودم و ...
خیرالامور اوسطها
یادمان باشد عقلا گفته‌اند در هر کاری تعادل لازم است، در کار خوب هم افراط آسیب‌زننده است. نگاهی به صفحات خودمان در اینستاگرام و گروه‌های‌مان در تلگرام بیندازیم، چقدر منطقی رفتار و حریم خصوصی ارتباط با همسرمان را حفظ کرده‌ایم؟!
نظر شما