شنیدن خبر انحلال دانشگاه علوم پزشکی ایران من را بهتزده کرد و دلیل آن با گذشت چند روز هنوز برای من روشن نیست و این موضوع برای من هنوز هضم نشده که انحلال این دانشگاه بزرگ کدام مشکل بزرگ را میتواند حل کند...
هرچند که خانم دکتر وحید دستجردی دلایلی را برای انحلال و ادغام این دانشگاه مطرح کردهاند اما از نظر من این دلایل قانعکننده نیست چرا که بر اساس همین دلایل، میتوان پیشنهاد داد که دانشگاه علم و صنعت، امیرکبیر و شریف هم با هم ادغام شوند!
ساحت مجلس نظارت بر حسن اجرای قوانین است و وزیر بهداشت حوزه اختیارات و مسوولیتهایی دارد که خود نیز در برابر آن پاسخگو است و ما در اینباره این سوال را مطرح کردیم که آیا با وجود قانون ماده 49 هیات امنای دانشگاه و دو ماده دیگر برنامه که مسوولیتهای شورای عالی اداری را در برابر دانشگاهها تصریح میکند، روال قانونی انجام شده؟ که به نظر میرسد این موضوع مورد خدشه است.
بر اساس گزارش اداره قوانین مجلس، قوانین برنامه چهارم توسعه بر قانون شورای گسترش دانشگاههای علوم پزشکی متاخر است بنابراین روال قانونی برای انحلال یا ادغام دانشگاه علوم پزشکی ایران طی نشده است.از منظر کارشناسی نیز باید توجه کرد که با ادغام یک دانشگاه با یک دانشگاه دیگر در شهر تهران، شبکه بهداشت و درمان این شهر یکپارچه نمیشود. در مورد تاثیرات انحلال این دانشگاه بر اساتید و دانشجویان نیز از نظر من این تصمیم بر دانشجویان و بخصوص اساتید تاثیرات منفی داشته است و بسیاری از اساتید احساس میکنند که به شخصیتشان توهینشده و باعث بیانگیزگی آنها برای تدریس و فعالیت میشود.
نظر شما