در اولین گام باید مراقب قضاوت‌های زودهنگام باشید و سریعاً رفتارهای مادر همسرتان را به منزله دخالت قلمداد نکنید، چه بسا نیت ایشان خیر باشد و برای پیشبرد زندگی‌تان. برخی از مادران شاید شیوه راهنمایی شان درست نباشد ولی نیت بدی ندارند و می‌خواهند به طریقی انتقال تجربه کنند و شما را به عنوان فرزندی که بتازگی پا به میدان زندگی گذاشته رهنمون شوند.

با دخالت‌های مادرهمسرم چه کنم؟

سلامت نیوز-*نسرین صفری: در اولین گام باید مراقب قضاوت‌های زودهنگام باشید و سریعاً رفتارهای مادر همسرتان را به منزله دخالت قلمداد نکنید، چه بسا نیت ایشان خیر باشد و برای پیشبرد زندگی‌تان. برخی از مادران شاید شیوه راهنمایی شان درست نباشد ولی نیت بدی ندارند و می‌خواهند به طریقی انتقال تجربه کنند و شما را به عنوان فرزندی که بتازگی پا به میدان زندگی گذاشته رهنمون شوند.


به گزارش سلامت نیوز، یکی از خوانندگان ویژه نامه ایران بانو ضمیمه روزنامه ایران نوشته است: بانویی 23 ساله هستم و در نزدیکی خانواده همسرم  زندگی می‌کنم و مادر شوهرم در مسائل ریز زندگی ما هم دخالت می‌کنند حتی با شاباش عروسی‌ام نتوانستم چیزی را که خودم دوست دارم خریداری کنم؛ همسرم هم تحت تأثیر مادرش  است تا جایی که  اگر لباسی بپوشم که مورد توجه مادرش نباشد برخورد نامناسبی خواهد داشت؛ چه رفتاری کنم تا دخالت‌ها کمتر شوند؟

پاسخ مشاور:
 اندکی تأمل کنید: در اولین گام باید مراقب قضاوت‌های زودهنگام باشید و سریعاً رفتارهای مادر همسرتان را به منزله دخالت قلمداد نکنید، چه بسا نیت ایشان خیر باشد و برای پیشبرد زندگی‌تان. برخی از مادران شاید شیوه راهنمایی شان درست نباشد ولی نیت بدی ندارند و می‌خواهند به طریقی انتقال تجربه کنند و شما را به عنوان فرزندی که بتازگی پا به میدان زندگی گذاشته رهنمون شوند. رفتارهایی که ذکرشان رفت نشان از دخالت نیست بلکه دلسوزی افراط شده است، بهتر است بدون سوگیری علت این دو رفتار را کمی ‌کاوش کنید یادتان باشد بعد از تأهل، بسیاری از شرایط زندگی تجردی کنار می‌رود، همان‌طور که شما برخی از تغییرات رفتاری  را از همسرتان انتظار دارید و حتی آنها را به معنای رفتارهای یک فرد متأهل در نظر می‌گیرید، بی‌گمان همسرتان نیز چون شمایند؛ نمی‌گوییم به کل تغییر رویه دهید، اما باید بدانید گاهی اعتراضات بحق است و شما با چالش افکار و اندک اغماض شاید به مادر همسرتان حق دهید. اگر ایرادگیری ایشان را چند نفر بی طرف و مطابق با اصول و سیاق خانواده‌هایتان، تأیید کردند بپذیرید که شاید شما اشتباه می‌کنید. اگر قضاوت عادلانه بود در فرصتی مقتضی با مادر همسرتان (در کمال ادب و احترام) گفت‌وگو کنید و بگویید موافق برخی از نظرات او هستید اما تمایل دارید خودتان تصمیم نهایی را بگیرید و خودتان از هم اکنون مسئولیت زندگی تان را برعهده گیرید.


 زندگی‌تان را حریم‌بندی کنید: در جوی صمیمانه با همسرتان  صحبت کنید درخواست و انتظاراتتان را بگویید اما سعی کنید صریحاً نام مادر همسرتان را به زبان نیاورید مثلاً نگویید: مادرت مرا مجبور کرد با شاباش عروسی‌مان، طلا بخرم، بهتر است بگویید: دوست داشتم با شما به خرید بروم و با تصمیم همدیگر یکی از مایحتاج زندگی‌مان را بخریم و...» من تمایل دارم در میهمانی ها فلان مدل لباس بپوشم البته دوست دارم نظر شما را بدانم؟ و... سایر مشکلات زندگی تان را هم به این نحو بیان کنید و او را به همفکری و مشورت دعوت کنید. به او بگویید اگر معایبی در کار و رفتارتان می‌بیند خیلی محرمانه به شما گوشزد کند و از همه مهم‌تر آنکه  جایی تسری پیدا نکند ،تأکید به این جمله داشته باشید که دوست دارید هر دوی‌تان متفق‌القول برای زندگی  تصمیم بگیرید و فقط باهمفکری هم، برنامه‌ریز و مدیر زندگی‌تان باشید. به او بگویید و در رفتارهایتان هم ثابت کنید که دخالت هیچ یک از اطرافیان خود را نمی‌پذیرید و به هیچ وجه هم اجازه دخالت به آنها نمی‌دهید؛ بی‌تردید بدین طریق به طور غیرمستقیم می‌توانید استقلال نظر را در همسرتان پرورش دهید و تقویت کنید؛ فقط صبور باشید و بسیار ممارست کنید.

*روانشناس بالینی و مدرس دانشگاه

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha