سلامت نیوز: پوشش گیاهی طبیعی هر سرزمین برآیند عملکرد طولانی مدت نیروهای طبیعی اکوسیستم است که میتواند پایداری آن اکوسیستم را تضمین کند. بیشک این پوشش بهترین و پایدارترین وضعیت حیات گیاهی در آن سرزمین است. شهر تهران با پهنهای گسترده از دامنههای جنوبی البرز تا دشتهای کم ارتفاع و بیابانهای مرکزی ایران، دربرگیرنده تنوع بالایی از گونههای گیاهی بومی است.
به گزارش سلامت نیوز، ایران نوشت: این مجموعه غنی گیاهان بومی بیش از پنجاه گونه درختی و درختچهای را شامل میشود. اما سهم فضای سبز و جنگلهای شهری تهران از این گنجینه بزرگ تاکنون تعداد انگشت شماری از گونهها و آن هم در سطح بسیار محدود و موردی بوده است. بسیاری از این گونهها علاوه بر سازگاری اکولوژیک، به لحاظ زیبایی شناسی نیز بر گونههای متداول فعلی برتری دارند.
پوشش گیاهی و فضای سبز هر شهر جزو هویت آن شهر محسوب میشوند و نمادی از اقلیم و فرهنگ آن سرزمین هستند. بیشک گونههای گیاهی محبوب و متداول کشورهای دیگر نمیتواند نماد مناسبی برای هویت شهری تهران باشند. بهره گیری از گونههای بومی برای ایجاد فضای سبز، پارکهای جنگلی و جنگلهای شهری درعلوم نوین همواره توصیه شده است و این مهم برای ابرشهر تهران از اهمیت ویژهای برخوردار است. شرایط خشکسالی فعلی که حاصل بهره برداریهای بیرویه سالیان گذشته و نیز تغییرات اقلیمی است، استفاده بهینه از منابع آبی موجود را ضروری کرده است.
متأسفانه مدت هاست که شاهد بهره کشی نابخردانه و اسراف منابع آب زیرزمینی تهران بویژه جهت نگهداری فضای سبز شهری هستیم درحالی که در شرایط کنونی با افت شدید سطح آب سفرههای زیرزمینی، فرونشست زمین، خشکی لایههای زیرین خاک و به تبع آن از بین رفتن گیاهان خودرو و پوشش گیاهی مراتع که به منزله آغاز بیابان زایی، ایجاد گرد و غبار و کاهش کیفیت هوا است، هر قطره آب به معنای واقعی مایه حیات است و باید پاس داشته شود. از روشهای نادرست آبیاری و بیتوجهی و بیمسئولیتی برخی پیمانکاران که بگذریم، استفاده از گونههای نامناسب از مصادیق اصلی مدیریت نادرست منابع آبی شهر است.
کاشت گونههای آبدوست، که با توجه به تند رشد و زودبازده بودن، در سالهای اخیر بیش از پیش متداول شده است، اگرچه در کوتاه مدت رضایت بخش به نظر میرسد، اما در بلندمدت فضای سبز شهری را به سوی ناپایداری پیش میبرد.
دلیل این امر، علاقه برخی مدیران به اقدامهای زودبازده و نمایشی، الگوگیری از کشورهای دیگر بویژه کشورهای پرآب غربی، ناآگاهی و بیاطلاعی مدیریت شهری، هرچه که باشد، چشمانداز خوبی را برای محیط زیست شهر تهران به نمایش نمیگذارد و لازم است این روند اصلاح شود. شناسایی گونههای بومی مناسب و مطالعه کاربرد آنها در فضای سبز همچنین بومیسازی طراحی فضاهای سبز شهری موضوع هایی است که کم و بیش در دانشگاهها و مراکز پژوهشی کشور به آن پرداخته شده است اما نتایج تحقیقات مراکز دانشگاهی کمتر موردتوجه بخش اجرا و شهرداریها قرارگرفته و هرچه از زبان شهرداران در ضرورت تغییر رویه گفته شده، صرفاً در حد کلام بوده و در عمل تغییر رویهای اتفاق نیفتاده است.
امروزه مسأله آب و محیط زیست اگر دغدغه اصلی شهروندان تهرانی نباشد، از مهمترین مسائل و مطالبات شهروندان است و لازم است مدیران شهری با آگاهی و احساس مسئولیت بیشتری، نه صرفاً برای دوران مسئولیت خود، بلکه با نگاه به آینده و برای پایداری حیات شهر نسبت به تغییر رویههای نادرست موجود و اصلاح امور برنامهریزی کنند.
نظر شما