سلامت نیوز:نزدیك به سه دهه از سیل مهیب در تهران كه خسارات بسیاری برجای گذاشت، می گذرد. سیلی كه به یكباره، نیمی از شهر ها را متاثر از خود كرد و پس از آن ، تلاش های بسیار برای مهار نقطه های سیل زا ی پایتخت آغاز شد. از آن زمان تاكنون، با آنكه گاهی بارش های نسبتا خطرناك باران طی 30 سال صورت گرفته اما منجر به وقوع سیل دوباره نشده است.
به گزارش سلامت نیوز،روزنامه قانون نوشت: اما بارش های مكرر اخیر در تهران و تجربه سیل آذربایجان در هفته های قبل، سبب شد تا بار دیگر نگرانی ها از وقوع سیلی دیگر در پایتخت جدی شود. موضوعی كه رییس سازمان مدیریت بحران كشور نیز روز گذشته در نشست خبری خود با رسانه ها به آن اشاره و تاكید كرد بروز سیل در تهران كاملا محتمل است. محمد اسماعیل نجار تاكید كرد كه «تهران در معرض سیلاب شدید قرار دارد ؛چرا که در این شهر هفت حوضه آبریز وجود دارد، بنابراین عزم و اراده جدی برای مدیریت بحران میخواهیم».
سیل محتمل در تهران
رییس سازمان مدیریت بحران كشور با بیان اینكه مدیریت بحران کار آسانی نیست، اظهاركرد: دستگاههای اجرایی کشور متولی بحران هستند و ما فقط هماهنگکننده، سیاستگذار، پیگیریکننده و مجری هستیم و در زمان حادثه باید مسئولان اجرایی، تصمیمات موثر را بگیرند و آرامش لازم حفظ شود. وقوع سیل در تهران با توجه به تغییرات ساختاری شهر كاملا امكان پذیر است؛ چرا كه از منطقه دارآباد تا شهرری به دلیل اینکه سیمانی است، آبی به زمین فرو نمیرود، بنابراین برای مدیریت بحران، عزم و اراده جدی میخواهیم. رییس سازمان مدیریت بحران کشور گفت: متاسفانه سازمان هواشناسی در مقیاس خرد نمیتواند به طور دقیق پیشبینیهای لازم را ارائه دهد؛ این در حالیست که تمام راههای مواصلاتی کشور باید ایمن شود و تمام پلها ایمن شوند اما باید پول آن باشد و اگر یک سیل با بازگشت 50ساله بیاید، خسارتها بحرانی میشود.وی آموزش را در سطح عمومی، تخصصی و در سطح مدیران اعلام کرد و گفت: یکی از موضوعات مهم، بحث بیمه حوادث است که لایحه آن آماده شده اما چند بار برگشت خورده است و در شورای نگهبان درحال پیگیری آن هستیم.وی با بیان اینکه امکانات محدود است، گفت: نباید ایجاد توقع و دردسر برای مردم کنیم و براساس سیاستهای ابلاغی، پیشبینی و پیشگیری لازم است و عمده کار ما و رسانهها قبل از بحران است.
عواقب سرپوش بر انهار
یکی از مخاطرات مهمی که همیشه شهر تهران را تهدید میکند، بارش سیل است؛ چراكه سیستم زهکشی آبهای سطحی در شهر تهران دارای پیچیدگیهای فراوانی است که بیشتر تحت تاثیر توسعه ناهمگون شهر، بدون توجه به معیارهای جامع شهرسازی و برنامهریزی شهری و همچنین لحاظ محدودیتهای طبیعی آن در دهههای گذشته بوده است.ازسویی نقدی جدی به سرپوش گذاشتن بر انهار شهر تهران در دهه های گذشته وارد است كه احتمال وقوع سیلاب را در پایتخت دو چندان می كند. موضوعی كه محمد حقانی، رییس کمیته محیط زیست و خدمات شهری شورای شهر در فروردین ماه 93 نیز به آن اشاره كرده و در ارتباط با مشکل پوشش کانال ها و نهرهای آب شهر تهران گفته بود:« از ابتدا با پوشاندن روی رودها در سطح شهر مخالف بودم. ولی اکنون می بینیم شهرداری مناطق به راحتی بخشی از نهر و جوی سطح شهر را برای عریض کردن خیابان ها اختصاص می دهند و در کنار آن نیز سه تابلو توقف ممنوع و حمل با جرثقیل می زنند ولی کسی توجه نمی کند و مسیرهای آبرو در تهران، پارکینگ خودروها شده است. وقتی هم میپرسی چرا این کار انجام می شود، جواب منطقی نمی دهند. مثلا وقتی روی نهر بلوار شهرزاد را پوشاندند، از شهرداری منطقه پرسیدم چرا این کار را انجام دادید؟ گفتند چون آب در این قسمت بو می دهد. گفتم چرا جلوی بو گرفتن آب را نمی گیرید؟ چرا مردم رااز دیدن آب محروم می کنید؟ اكنون در شرایطی كه تغییر شرایط اقلیمی و بارش های مكرر باران در بهار 96، بیم وقوع سیلاب در تهران را دو چندان كرده و از طرفی نیز آمادگی لازم برای مهار بحران وجود ندارد، باید منتظر ماند و دید كه آیا تجربه سه دهه قبل سیل در پایتخت تكرار میشود و یا بازهم این مشیت الهی است كه به مدد شهروندان در خلا بزرگ ناآمادگی دستگاههای اجرایی می آید؟»
نظر شما