سلامت نیوز:واقعیت این است که کنترلگری باعث نمی‌شود آنچه ما در ذهن داریم که عموما اتفاق‌های مثبت هستند، در درازمدت برای فرزندانمان اتفاق بیفتد. در رابطه با پدر و مادرها، کنترلگری در واقع سوءاستفاده از قدرت و نمایش آن به فردی است که در موضع قدرت کمتر قرار دارد. پدر و مادرها زمانی وارد کنترلگری روی فرزندان می‌شوند که در مواجهه با شرایطی که مطابق میل آنها نیست خود را ناتوان می‌بینند.

به گزارش سلامت نیوز، جام جم نوشت:در واقع این رفتار نوعی مکانیسم دفاعی است که باعث می‌شود خودشان حس بهتری داشته باشند. به عبارت ساده‌تر آنها کنترل می‌کنند، چون می‌خواهند فرزندانشان به‌گونه‌ای عمل کنند که آنها حس بهتری داشته باشند و معمولا فرزندانی که ضعیف‌تر هستند بیشتر کنترل می‌شوند.

کنترلگری آری یا خیر؟

سؤال مهمی که پیش می‌آید این است که اگر فرزندان کنترل نشوند، ممکن است اتفاق‌های ناخوشایندی برایشان رقم بخورد که شاید اثرات جبران‌ناپذیری هم داشته باشد. موضوعی که در اینجا باید به آن اشاره کرد این است که پدر و مادرها به‌جای استفاده از قدرت برتر باید روش متفاوت و البته سخت‌تری را در پیش بگیرند و به کودکان خود آموزش دهند تا در شرایط پرخطر چگونه پاسخ‌های منطقی را از خود نشان بدهند. این کار مستلزم صبر و حوصله بیشتری است ولی باعث می‌شود نتایج فوق‌العاده‌ای در تربیت کودکان به وجود بیاید. انتقال اطلاعات و آگاهی به کودکان باعث می‌شود آنها بتوانند در موارد لازم واکنش‌های درستی از خود نشان بدهند. یکی از عواقبی که کنترلگری دارد، ایجاد پاسخ‌های متضاد در کودک است و تقریبا می‌توان گفت این کار پدر و مادرها هیچ‌ وقت باعث رشد فکری فرزندشان نخواهد شد.

آیا پدر و مادر کنترلگری هستیم؟

این سوالی است که ممکن است از خود بپرسیم و به دنبال این باشیم که دریابیم آیا رفتار کنترلگری را از خود نشان می‌دهیم یا نه؟ برای پی بردن به این موضوع باید به نوع ارتباط خود با کودک توجه کنیم. اگر به سوال‌های کودک خود پاسخ نمی‌دهید و به‌ جای آن با استفاده از زور و پرخاشگری از پاسخ دادن فرار می‌کنید، به‌ جای راهنمایی از کودکان می‌خواهید بدون دادن هیچ گونه توضیح کاری را انجام بدهند یا ندهند، تهدید کردن کودک به تنبیه، توجه بیش‌ازحد به ‌ظاهر، رژیم غذایی و داشتن بایدها و نبایدهایی که هیچ توضیحی همراه آنها نیست، انتقاد کردن بیشتر از تشویق کردن و مسخره کردن احساسات عمیق کودکان ازجمله مواردی است که نشان می‌دهد شما پدر و مادر کنترلگری هستید.

راه‌حل چیست؟

پذیرش این که شما به هر دلیلی رفتار کنترلگری دارید، می‌تواند باعث شود در جهت رفع آن قدم‌های موثری بردارید. این کار از طریق مطالعه کتاب‌ها، مقالات و جلسات مشاوره می‌تواند به شما کمک کند روابط سازنده بهتری با کودکان خود داشته باشید و به‌جای ایجاد ارتباط ضعیف بین والد و فرزند به سراغ روش‌های درست تربیتی و آموزشی به فرزند خود بروید. کودکانی که به دور از رفتارهای کنترلگری رشد می‌کنند، قابلیت‌های ارتباطی بیشتری دارند و بهتر می‌توانند در جامعه امروزی زندگی کرده و مسائل خود را از راه‌های درست حل کنند.