دانش عمومی خانوادهها در مورد پیشگیری بسیار ضعیف است و متأسفانه در اولویت خانوادهها نیست. یعنی خانوادهها معمولاً به همه چیز از جمله درس و ورزش فرزندان اهمیت میدهند اما از حوزه پیشگیری از اعتیاد مغفول میمانند.
هومن نارنجیها در گفتوگو با فارس اظهار داشت: دانش عمومی خانوادهها در مورد پیشگیری بسیار ضعیف است و متأسفانه در اولویت خانوادهها نیست. یعنی خانوادهها معمولاً به همه چیز از جمله درس و ورزش فرزندان اهمیت میدهند اما از حوزه پیشگیری از اعتیاد مغفول میمانند.
وی افزود: متاسفانه به خاطر عدم آگاهی والدین از مسائل مربوط به پیشگیری از اعتیاد شاهد ورود برخی جوانان به دام اعتیاد هستیم چرا كه معمولاً خانوادهها فكر میكنند مرگ برای همسایه است و فرزندشان هیچ گاه گرفتار این دام نمیشود.
نارنجیها تصریح كرد: خانوادهای كه فرزندش را واكسن فرهنگی نزده است چطور توقع دارد فرزندش در مقابل مسائل اعتیاد عملكرد صحیحی داشته باشد. بعضی خانوادهها فكر میكنند همین كه فرزندشان درسخوان و ورزشكار است خود به خود علیه اعتیاد واكسینه میشود. گر چه این تفكر در مواردی ممكن است درست باشد اما احتمال اعتیاد این فرزندان نیز هیچگاه صفر نمیشود و اینجاست كه خانواده باید دغدغه خود را بالا ببرند.
وی اضافه كرد: اتفاقاً واكسن این افراد ضعیفتر است و با اندك واكسن فرهنگی مصون میمانند اما اگر خانوادهها به موضوع پیشگیری از اعتیاد بها ندهند كار به جایی میرسد كه فرزندشان در 45 سالگی خطا میكند یا در 50 سالگی با این مواد تماس پیدا كرده و گرفتار آن میشود.
این كارشناس اعتیاد خاطرنشان كرد: دقت به خانوادهها باید به سمتی برود كه آگاهی بیشتری از حوزه اعتیاد داشته باشند و باید به نوعی دغدغه خانوادهها شوند. البته خانوادههایی كه در آنها تشنج، دعوا و استبداد وجود دارد و پدر و مادر صبح تا شب سركار هستند فرزندانشان بیشتر در خطر اعتیاد هستند.
نظر شما