به گزارش سلامت نیوز دكتر منوچهر نخجوانی، فوق تخصص غدد و متابولیسم در گفت و گو با ایسنا، در خصوص بیماری تیروئیدیت و علائم آن گفت: این بیماری به هر شكلی می‌تواند تظاهر كند. گاهی با علائم گواتر، گره تیروئید و یا با علائم كم كاری و یا پركاری تیروئید بروز می‌كند.

وی گفت: زمینه‌های ژنتیكی افراد در ابتلا به بیماری تیروئیدیت موثراست اما این بدان معنا نیست كه این بیماری ارثی است. تیروئیدیت در هر سنی ممكن است بروز كند اما بیشترین سن شیوع این بیماری بین 30 تا 50 سالگی است. بر اساس آمارهای موجود 5 تا 10 درصد از زنان بعد از زایمان دچار تابلوی تیروئیدیت می‌شوند كه زمینه‌ای از بیماریهای خود ایمنی تیروئید را نیاز دارد.

دكتر نخجوانی افزود: تیروئیدیت ممكن است حاد، تحت حاد و یا مزمن باشد. تیروئیدیت حاد می‌تواند باكتریال، قارچی و یا به دنبال درمان با یُد 131 ایجاد شود. تیروئیدیت تحت حاد نیز یك بیماری احتمالاً ویروسی است كه گاهی دردناك و گاهی خاموش و بدون درد است، بر اساس آمارهای موجود، زنان 3 برابر بیشتر از مردان به آن دچار می‌شوند.

وی خاطرنشان كرد: اما نوع مزمن تیروئیدیت همان تیروئیدیت هاشیماتو است كه یك بیماری خود ایمنی بوده و در این حالت ممكن است حتی تیروئید فر د از بین برود. متأسفانه این نوع از تیروئیدیت شایع‌تر بوده و در همة دنیا نیز شیوع آن رو به افزایش است.

این عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشكی تهران گفت: به دلیل تفاوت پاتوفیزیولوژی، درمان این نوع از تیروئیدیت‌ها نیز با یكدیگر متفاوت است. در تیروئیدیت تحت حاد درمان كلاسیك از طریق آسپرین و داروهایی از خانواده بروفن صورت می‌گیرد. در تیروئیدیت بدون درد نیز معمولاً درمان خاصی وجود ندارد. اگر این نوع از تیروئیدیت در 3 تا 6 ماه پس از زایمان ایجاد شود به آن تیروئیدیت پس از زایمان می‌گوییم.

به گفته وی، در تیروئیدیت هاشیماتو به دلیل اینكه در فرد ایجاد كم كاری می‌كند معمولاً از هورمون تیروئید استفاده می‌شود اما به طور كلی این بیماریها از پیش آگهی خوبی برخوردار بوده و خوشبختانه قابل درمان هستند.