سلامت نیوز: هنوز نتایج انتخابات ریاستجمهوری اعلام نشده بود كه كمپینی به راه افتاده بود و عدهای از فرهنگیان خواستار معرفی محمدعلی نجفی، وزیر اسبق آموزش و پرورش برای تصدی این وزارت در دولت دوازدهم شدند كه با واكنش وی مبنی بر عدم ضرورت ادامه این كمپین مواجه شد.
به گزارش سلامت نیوز، روزنامه اعتماد نوشت:بیش از آنچه طبیعی میرسد افكار عمومی فرهنگیان و رسانههای این حوزه به مساله تغییر یا تثبیت وزیر آموزش و پرورش حساس شدهاند؛هنوز نتایج انتخابات ریاستجمهوری اعلام نشده بود كه كمپینی به راه افتاده بود و عدهای از فرهنگیان خواستار معرفی محمدعلی نجفی، وزیر اسبق آموزش و پرورش برای تصدی این وزارت در دولت دوازدهم شدند كه با واكنش وی مبنی بر عدم ضرورت ادامه این كمپین مواجه شد و سپس هنوز جشنهای پیروزی حامیان روحانی به ویژه ستادهای فرهنگیان وی در حال برگزاری بود كه در رسانهها و شبكههای مجازی لیست بلندبالایی از گزینههای احتمالی وزارت آموزش و پرورش در دولت دوم روحانی مطرح شد؛ لیستی كه با واكنشهای مختلفی مواجه و موجب شد منتقدان به این لیست افراد دیگری را هم مطرح كنند كه این واكنشها بر تعداد گزینهها افزود و بر خلاف همیشه كه فعالان رسانهای و صنفی و سیاسی با محدودیت گزینههای پیشنهادی برای وزارت آموزش و پرورش مواجه بودند اینبار تعدد و تكثر گزینهها قابل توجه و تامل است.
لذا از آنجا كه موضوع آموزش و پرورش با طرح مسائلی مانند سند2030 یونسكو و حاشیههای صندوق ذخیره و مسائل شخصی وزیر آموزش و پرورش در ایام تبلیغات انتخاباتی به یكی از خبرسازترین سوژههای تبلیغاتی تبدیل شده بود و روحانی هم در سخنان خود پس از پیروزی بارها تكرار كرد كه من از همهچیز میگذرم اما از این 2030 و توهینی كه به معلمان و دانشآموزان شده است نمیگذرم، بر آن شدیم تا ضمن گفتوگو با چند تن از فعالان و صاحبنظران حوزه آموزش و پرورش موضوع تغییر و تثبیت وزیر آموزش و پرورش را به بحث بگذاریم كه متاسفانه تلاشهای خبرنگار ما برای گفتوگو با داوود محمدی، دبیركل انجمن اسلامی معلمان ایران و نماینده مردم تهران و سخنگوی كمیسیون آموزش و تحقیقات به نتیجه نرسید و ایشان گفتند هنوز در این زمینه به جمعبندی نرسیدهاند كه بتوانند گفتوگو كنند و نورعلی عباسپور، دبیركل كانون مدرسان دانشگاه فرهنگیان نیز با این استدلال كه هنوز تشكل متبوع وی در زمینه تغییر یا تثبیت وزیر جلسهای نداشته حاضر به گفتوگو نشدند و به وقت دیگری و پس از نشست هماهنگی تشكلها موكول كردند لذا گفتوگوی انجام شده با فاطمه سعیدی، نماینده مردم تهران و عضو كمیسیون آموزش و تحقیقات و عضو شورای مركزی حزب كارگزاران تهران و علیرضا هاشمی، دبیركل سازمان معلمان ایران و فرج كمیجانی، دبیركل مجمع فرهنگیان ایران اسلامی و نظرات چند تن از كارشناسان و فعالان معلمی را در معرض نقد و نظر مخاطبان صفحه مدرسه روزنامه اعتماد قرار میدهیم.
روحانی چه با تغییر و چه با تثبیت باید به قول خود عمل كند
فاطمه سعیدی
نماینده مجلس و عضو كمیسیون آموزش
فاطمه سعیدی درباره موضوع تغییر یا تثبیت وزیر آموزش و پرورش به «اعتماد» گفت: با توجه به اینكه روحانی قول داده بود آموزش و پرورش اولویت دولت دوازدهم باشد ما تغییر یا تثبیت وزیر را به عهده رییسجمهور میگذاریم و انتظار داریم آموزش و پرورش مهمترین دغدغه دولت باشد.وی افزود: آموزش و پرورش باید هم از نظر معیشت معلمان عزیز و هم از نظر سیستم آموزشی به عنوان مهمترین مسوولیت دولت تلقی شود. معلمان باید امنیت شغلی خود را با تمام وجود احساس كنند تا بتوانند به فرزندان این كشور به بهترین نحو آموزش دهند.روحانی قبل از گرفتن رای در 29 اردیبهشت به مردم قول داد تا آموزش و پرورش اولویت دولت دوازدهم باشد و حالا ما انتظار داریم چه با تثبیت و چه با تغییر وزیر، به این قول عمل كند.
ما با تثبیت مشروط وزیر موافقیم
هاشمی
دبیركل سازمان معلمان
هاشمی، دبیركل سازمان معلمان در مورد تغییر یا تثبیت وزیر به «اعتماد» گفت: ما به عنوان یك تشكل صنفی و سیاسی معتقدیم تغییر باید دلایل و علل كافی داشته باشد. صرف تغییر بدون در نظر گرفتن جایگزین مناسب و شرایط مطلوب صحیح نیست. هاشمی افزود: با توجه به اینكه وزیر تازه سركار آمده، باید فرصت لازم راداشته باشد تا تصمیمات بهتری گرفته و تغییراتی در شرایط فعلی ایجاد كند. به طور كلی سازمان معلمان با تثبیت مشروط وزیر كنونی موافق است. وی افزود: ولی وزیر باید بتواند در تصمیمات خود تغییراتی ایجاد كند تا به شرایط مطلوب نزدیك شویم و یكی از تصمیمات مهمی كه هفته گذشته گرفته شد تغییر مشاور وزیر در امور تشكلها بود كه این موضوع باعث میشود ارتباط تشكلها با وزارت آموزش و پرورش بهتر شود.
دو فرسودگی مدیریتی و یك پیشنهاد تحولی مطلوب
مرتضی نظری
فرهنگی پژوهشگر و نویسنده
آموزش و پرورش با دو نوع فرسودگی مدیریتی مواجه است نوع اول؛ فرسودگی مدیریتی ناشی از پیرسنی و میانگین بالای سن مدیران و نوع دوم؛ فرسودگی منطق حاكم بر خطمشیگذاری آموزش و پرورش كه به تزریق و اعمال بینشی ناهمگون و ناهمزمان با تغییرات اجتماعی میانجامد. نوع اخیر فرسودگی، بسیار مضر و زیانبارتر است.
در واقع بخش بزرگی از احساس ناكارآمدی و دلزدگی از مدرسه و هر آنچه در آن آموزش داده میشود به دلیل سرریز شدن و سرایت فرسودگی نوع دوم به جریان آموزش رسمی است. نمیدانم بالا بودن سن یك مدیر فینفسه چقدر مذموم است اما در نقش ضد توسعهای مدیرانی كه شاید از حیث سنی خیلی هم پیر نباشند اما راكد مانده و در برابر تغییر مقاومت میكنند، یقین دارم.
اصلاح یك نسبت نامتوازن و رفع یك سوءبرداشت: ما هیچگاه از وجود پیشكسوتان فكور و صاحبنظر بینیاز نیستیم. بهترین حالت برای بهرهوری بهینه از تجارب مدیران سپیدموی عرصه تعلیم و تربیت كه با تحولات زمانه سازگارند، استفاده از تجارب ایشان در جایگاه مشورتی است و نادیده انگاری تجربه پیشكسوتان هرگز مفید نیست.
یك وضعیت نامتعادل: جریان تحولگرای آموزش و پرورش، هم با میانگین بالای سنی مدیریتی و هم با انباشت نیروهای جوان تحصیلكرده اما فاقد سابقه ستادی یا مدیریتی مواجه است. ضروری است بزرگان و پیران قوم اصلاح و اعتدال، خود، پیشقدم واسپاری امور به فرزندان جوان خود شوند و از بحران مدیریتی سالهای آینده پیشگیری كنند. نسل جدیدی از مدیران: میدان را برای جوانترها باز كنیم و نوسازی نگرشهای حاكم بر سپهر تعلیم و تربیت را جدی بگیریم. آموزش و پرورش تشنه تغییر است. راه را بر ورود نگرشهای مدیریتی نو و مدیرانی از جنس بخش حداكثری جامعه باز كنیم. این گام اول نوسازی و كارآمدی نظام فرسوده آموزش و پرورش است. چه نیكو خواهد بود كه درهای وزارتخانه به دست بزرگان آموزش و پرورش به روی نسلی از مدیران جوان باز شود.
در حال بررسی عملكرد چند ماهه وزیر هستیم
فرجالله كمیجانی
دبیركل مجمع فرهنگیان ایران اسلامی
دبیركل مجمع فرهنگیان ایران اسلامی در مورد تغییر و تثبیت وزیر آموزش و پرورش به «اعتماد» گفت: ما در حال حاضر یك كارگروه تخصصی تشكیل دادهایم كه عملكرد شش ماهه وزیر را در زمینههای معیشت معلمان، گفتمان آموزش و پرورش، تعامل با تشكلها و انتصابات و مسائلی از این قبیل بررسی كند و پس از اعلام نظر این كارگروه، نظر خود را در مورد تثبیت یا تغییر وزیر اعلام میكنیم.
شایستگی اصلی مورد نیاز برای وزارت آموزش و پرورش
مختار موسوی
معاون اسبق وزیر آموزش و پرورش
1- ایجاد همافزایی: توانایی تعیین و توسعه اهدافی كه از چشمانداز ملی حمایت میكند، قدرت درك و تبیین اسناد بالادستی وزارت آموزش وپرورش و اجرا و ارزشیابی از راهبردهای ملی آموزش وپرورش.
2- فراهم كردن حمایت انگیزشی: توانایی افزایش تعهد نسبت به كار در دیگران و ایجاد نشاط و انگیزش در كاركنان.
3- مدیریت تغییر: توانایی نشان دادن حمایت از نوآوری و تغییر سازمانی مورد نیاز برای بهبود اثربخشی سازمان، استقبال از تغییرات، كاربرد و حمایت از آنها و كمك به افراد برای اجرای موفق تغییرات سازمانی.
4- ارتباط اقناعی: توانایی برنامهریزی و برقراری ارتباطات شفاهی و كتبی به طوری كه بر شنوندگان اثر بگذارد و آنها را قانع كند.
5- نفوذ در دیگران: توانایی به دست آوردن حمایت دیگران در مورد نظرات، پیشنهادها، راهحلها و پروژههای خود.
6- تفكر تحلیلی: توانایی درگیر شدن با مسائل پیچیده از طریق رویكردهای دارای توالی، منطقی و سیستماتیك.
7- تفكر آیندهنگر: توانایی پیشبینی پیچیدگیها و پیامدهای اقدامات و برنامهریزی مناسب برای آماده شدن جهت رویارویی با رخدادهای محتمل.
8- تفكر مفهومی: توانایی پیدا كردن راهحلهای موثر بر اساس بهكارگیری یك دیدگاه نظری جامع.
9- تفكر راهبردی: توانایی تحلیل موقعیت رقابتی سازمان از طریق بررسی روندهای اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی و حفظ و ارتقای جایگاه سازمان در بین سازمانهای مشابه.
10- پژوهش و نوآوری: توانایی توسعه، ضمانت و حمایت از الگوها، روشها و فناوریهای جدید.
11- قاطعیت: توانایی و شجاعت اخذ تصمیمهای به موقع، سخت و دشوار.
12- انعطافپذیری: پذیرش راههای تازه و گوناگون انجام امور و تمایل به اصلاح راههای ترجیحی.
13- ثبات: توانایی حفظ عملكرد موثر تحت فشار و خود كنترلی در مواجهه با مخالفتها.
14- اعتبار شخصی: توانایی تجلی به عنوان فردی مسوول، معتبر و قابل اعتماد.
15- توانمندسازی دیگران: دادن حق تصمیمگیری به سطوح مختلف سازمانی و تفكرزایی در بدنه سازمان و تسهیم اختیارات و مسوولیتها به تناسب سطوح و تراز بالندگی افراد.
تغییر نگرش دولت به آموزش و پرورش مقدم بر تغییر وزیر
حسین طاهری فرد
فرهنگی رسانهای
هرچند پرداختن به مشكلات نظام آموزش و پرورش و از همه مهمتر مشكلات اقتصادی معلمان و جایگاه متزلزل اجتماعی آنان جای بحث فراوان دارد و بسیاری از منتقدان و فعالان حوزه آموزش به آن پرداختهاند، اما در شرایط خاص كنونی این روزهای كشور به علل مختلفی از جمله افزایش آگاهی عمومی و حضور موثرتر فعالان عرصه رسانهای حوزه آموزش و پرورش و تاثیر روزافزون شبكههای اجتماعی بر دیدگاه اكثریت معلمان، مستلزم دقت و توجه فراوانی به معلمان و دغدغههای آنان را میطلبد كه متاسفانه در گفتار و كردار مردان سیاسی كشور جایی ندارد. بدیهی است عدم توجه به مشكلات عدیده حوزه آموزش خصوصا مشكلات معیشتی معلمان میتواند در درازمدت خطرات بیشماری را متوجه نظام آموزش و به تبع آن كشور كند. اگرچه درباره عملكرد دولت روحانی در بعضی از حوزهها سیاهنمایی شده است و رقبای دولت در تلاش برای فتح پاستور به بزرگنمایی بعضی از مشكلات روی آورده بودند، اما باید پذیرفت كه حدنصاب عملكردی دولت وی نسبت به فرهنگیان متوسط است به اعتقاد فرهنگیان اگرچه تغییر وزیر آموزش و پرورش یك ضرورت است اما مهمتر تغییر نگرش دولت نسبت به فرهنگیان و مشكلات ساختاری آموزش و پرورش است. برای برون رفت از مشكلات كنونی آموزش و پرورش باید نگاه هزینهای سیاستگذاران كلان و خصوصا دولتمردان به مقوله آموزش و پرورش تغییر كند. بیشك بدون تغییر نگرش به سیستم آموزش و پرورش نمیتوان انتظار تغییرات بنیادی و ساختاری در این حوزه داشت.
سابقه ورود غیررسمى من به آموزش و پرورش ٢٣ سال پیش بود و سابقه رسمى ١٢ سال، شروع به كارم اوایل دوره دوم ریاست جمهورى آیتالله رفسنجانى بود و وزارت نجفى و بعدها عبور از دوره خاتمى، احمدىنژاد و ۴ سال گذشته نیز دوره دكتر روحانى را گذراندیم. از سالهاى دور و تفاوت در عملكرد دولتها خاطرات واضحى ندارم، جز اینكه در دوره نجفى حقوق همسرم به یكباره از ١٧ هزار تومان به ٣٢ هزارتومان افزایش یافت و تا پایان دوره خاتمى شاهد آن بودیم كه معلمین شأن و منزلت بهترى نسبت به امروز داشتند و همچنین به یاد دارم كه همسرم و من تا هر مقدار ساعتى كه توان داشتیم، تدریس میكردیم و اضافه حقوق داشتیم. حقوق ما كفاف زندگى و پسانداز و بخشش را مىداد. بماند كه سیاست هاى آموزشى و كتابها چندین بار زیر و رو شدند و نظام جدید، ترمى واحدى، سالى واحدى و در پایان هم نظام ۶-٣-٣ كه از حاجیبابایی یادگار ماند. در دوره دوم دولت محمود احمدینژاد ساعتهاى اضافه كارى ما گرفته شد و بین فارغالتحصیلان جدید و نیروهای شركتى تقسیم شد و هر فرد با ۶ ساعت كار در هفته شاغل نامیده شد. مدت ٧ سال است كه من مدیر یك مجتمع هستم و بالطبع با مشكلات و مصایب و سیاستهاى كارى بیشتر آشنا هستم. تفاوت مدیریتها و كادر ادارى در این ۴ سال دولت روحانى را بهوضوح به چشم دیدهام. چهار سال دولت روحانی مثل همه سالها بر من و دانشآموزانم گذشت و مفسرین در تمام طول این ساعتها و روزها و ماهها و سالهایى كه بر ما گذشت، كماكان مشغول بحث و نقد پیرامون سیاست بودند. دانشآموزان ٧ سال پیش من، ٧ سال از عمر ارزشمندشان بر همین منوال گذشت و مراحلى را كه باید طى میكردند، گذراندند. در دوره پیشین به كمسوادترینها و ناكارآمدترینها تعظیم كردیم و در دوره جدید با كسانى همكارى كردیم كه حداقل درك و فهمى نزدیك به دنیاى امروز داشتند و دید بازتر و انعطاف بیشترى نسبت به نسل پیشرو داشتند.
عزل و نصبها در دولت روحانى باعث شد بهجاى هر بار بالا آوردن افكار ارتجاعی قبلى، پذیرش و همكارى و شعور بیشترى را شاهد باشم كه اگر دستمان را نگرفتند، پشتپایمان نزدند. نسل پیشروى من در تمام لحظاتى كه ما مشغول بحث و جدل بر سر مسائل هستیم در حال رشد هستند وبه همین دلیل من ترجیح دادم این برگه كمتاثیر را با نام روحانى خطخطی كنم و در همین صندوق كمتاثیر بیندازم و در كنارش به فكر چارههاى كارآمدتر و آیندهای بهتر باشم.
نظر شما