سلامت نیوز-*دکتر محمد مهدی احمدی:فضای تلگرام كاملا انتخاباتی است. چیزی شبیه همین دو ماه قبل و انتخابات ریاست جمهوری گروهها و كانال های متعددی این بار برای گرفتن كرسی های هیات مدیره نظام پزشكی به شدت رقابت می كنند. این شدت از رقابت برای سازمانی كه در طی ده سال اخیر در افولی "پلكانی" از سازمانی قدرتمند با اختیاراتی گسترده  در اویل دهه80، به سازمانی با اختیارات محدود با نقشی " مشورتی" تبدیل شده است كمی جای تعجب دارد.

بخشی از آن را می توان به وی‍ژگی های فضای مجازی نسبت داد اما به نظر می آید  علت اصلی چیز دیگری باشد. 

علت را باید در مصائب جامعه پزشكی در ده سال اخیر جست كه به صورت "پلكانی" افزایش یافته و می یابد.از صدای خرد شدن استخوان های طب عمومی كه به گوش می رسد. از مشكلات دستیاران كه ماهانه رنج كشیك های دو رقمی و 36 ساعته را در نظام درمان، با بدترین شرایط رفاهی تحمل می كنند. از "طرحی" كه در جاده هایش قربانی می گیرد و از دولتی كه با امكانات انبوه  اصرار دارد با بخش خصوصی رقابت كند وتوهم "تحول" یك شبه دارد.

از به محاق رفتن آموزش پزشكی مدرن و اجازه رشد به روش های غیر علمی، از سیاست هایی كه گروههای مختلف درمان را  به جان هم و مردم را به جان كادر درمان انداخته است و از "بازاری" كردن طب و رابطه پزشك و بیمار جامعه پزشكی نخبه تر از آن است كه نداند نظام پزشكی اختیاراتش چیست و یك سازمان مردم نهادی كه به بازیگری "مشورتی" تنزل داده شده است و با ساختار به شدت بروكراتیك و لاك پشتی اش توان حل این مشكلات را ندارد.

اما فضایی كه به ویژه در جوان تر های جامعه پزشكی مشاهده می شود فضایی "احساسی" است. تجمیع احساسات برای "نه" گفتن به وضع موجود. در این فضا فقط به دنبال نمادهای وضع موجود می گردند تا با آن مقابله كنند.

به همین جهت تشابه هایی با انتخابات ریاست جمهوری سوم تیر 84 در ذهن متبادر می شود. در آن روز نیز مردم به كسی كه "نماد وضع موجود" بود رای ندادند و 8 سال بعد برای بازگشت به حداقلی از همان "وضع موجود" جشن گرفتند.

در آنموقع به علت چیره شدن احساسات بسیاری از مردم به این فكر نكردند كه وضع موجود می تواند بدتر هم بشود. حكایت بسیاری از همكاران هم همین است به دنبال نمادهای وضع موجود هستند نه علل وضع موجود و انبوه مشكلات و نگرانی ای كه وجود دارد این است كه بعضی از همكاران گرای نمادهای وضع موجود را به سمت بسیاری از بزرگان و سرمایه های جامعه پزشكی نشانه رفته اند.

غافل از اینكه خلا همین بزرگان به واسطه رد صلاحیت ها در دو دوره گذشته یكی از علل سلب اختیارات از نظام پزشكی بود. دوران طلایی نظام پزشكی سال 79 تا 83 بود كه نظام پزشكی با همراهی "مجلس ششم" از تشكلی مهجور كه فقط شماره نظلم پزشكی صادر می كرد به سازمانی با توان تعیین تعرفه و رسیدگی به تخلفات و دهها اختیار ریز و درشت دیگر تبدیل شد.

سازمانی كه هم اكنون جایگاه "حقوقی" ضعیفی دارد نیاز دارد كه با استفاده از جایگاه " حقیقی" مدیران ارشدش نقش خود را برجسته تر كند.

باید به جای حمله به بزرگان جامعه پزشكی به دنبال تقویت نقششان بود. بزرگانی كه همین چند روز قبل شاهد بودیم كه یك دلنوشته آنان در قضیه پاتولوژیست ها مجلس و دولت را به تكاپو انداخت.  

واقعیت آن است كه در 10 سال اخیر اختیارات زیادی از نظام پزشكی گرفته شده است و احتیاج است بزرگان و متنفذین جامعه پزشكی را به میدان برگردانیم تا ضمن تلاش برای بازگرداندن اختیارات این سازمان مردم نهاد ،مسائل حقوقی ای همچون مشكلات پاتولوژیست ها، مجازات حبس در اشتباهات پزشكی و ... را با كمك مجلس حل نمایند.

 مشکلات جامعه ی پزشکی کلان تر از آن است که با اقدامات جزیره ای حل شود لذا شعارهای احساسی همچون «پزشک عمومی فقط رای به پزشک عمومی» و یا دستیار و فلان تخصص فقط به همان تخصص مشکلی را حل نخواهد کرد بهتر است هیجان هایی كه در اثر تلنبار شدن انبوه مشكلات جامعه پزشكی است را در انتخابات دخالت ندهیم كه سی ام تیر 96 پتانسیل تبدیل شدن به سوم تیر 84 را دارد.

از کاندیداهای محترم هم انتظار است که برای کسب رای بر این هیجانات موج سواری نکنند زیرا اگر جایگاه نظام پزشکی در این حد بماند پیروزی در این انتخابات به جز یک حس پیروزی زودگذر چیزی برای منتخبین و هوادارانشان نخواهد داشت.

*دبیر سابق هیات موسس اتحادیه شوراهای صنفی دانشجویان علوم پزشکی کشور