معمولاً شالازیون كوچك بدون هیچ گونه علامتی به خودی خود برطرف میشود اما شالازیون بزرگ بدون درمان از بین نخواهد رفت؛ اگر شالازیون بزرگ باشد و بهموقع درمان نشود منجر به اشكال در ظاهر چشم و آستیگماتیسم میشود و در نهایت موجب تاری دید میشود.
محمدمهدی صدوقی در گفتوگو با فارس شالازیون را یكی از بیماریهای چشم دانست و اظهار داشت: در این بیماری، تورم كیستی در پلك به وجود میآید؛ التهاب مزمن یكی از غدد كوچك تولیدكننده چربی كه در پلكهای بالا و پایین قرار دارد، مهمترین دلیل بروز این عارضه چشمی است.
وی افزود: در بعضی از موارد، شالازیون با گلمژه كه آن هم تورمی در پلك بوده و عامل اصلیش، باكتری است، اشتباه گرفته میشود؛ شالازیون معمولاً یك واكنش التهابی در برابر ترشحات چربی به دام افتاده است و باكتری در ایجاد آن نقشی ندارد؛ این عارضه چشمی در مقایسه با گلمژه دورتر از لبه پلك قرار میگیرد؛ البته در این عارضه تورم تدریجی را در نزدیكی لبه پلك میتوان حس كرد و نوك آن بیشتر به سمت داخل یا به طرف بینی است؛ شالازیون گاهی نیز ممكن موجب تورم ناگهانی و كامل پلك شود.
این فوق تخصص قرنیه چشم با بیان اینكه شالازیون به 2 نوع بزرگ و كوچك تقسیم میشود، گفت: معمولاً شالازیون كوچك بدون هیچ گونه علامتی به خودی خود برطرف میشود اما شالازیون بزرگ بدون درمان از بین نخواهد رفت؛ اگر شالازیون بزرگ باشد و بهموقع درمان نشود منجر به اشكال در ظاهر چشم و آستیگماتیسم میشود و در نهایت موجب تاری دید میشود.
نظر شما