سلامت نیوز: اتفاقاتی که در هفتههای اخیر برای چند کودک رخ داده و از مهمترین آنها حادثه پارس آباد بود که به ربوده شدن و قتل آتنا اصلانی انجامید،نگرانیهایی را در جامعه به وجود آورده است، اما مساله ربودن کودکان فقط محدود به آزار و اذیت و قتل آنها نمیشود و در مواردی شاهد ربوده شدن نوزادان با قصد سوء استفاده از آنها در مواردی همچون خرید و فروش و بهرهگیری از آنها در تکدیگری و... هستیم.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه آرمان، درباره میزان کودک ربایی و خرید و فروش نوزاد در کشور آمار دقیقی در دست نیست. بر اساس آمار اغلب کودک رباییها و خرید و فروش یا دزدی نوزاد بدون اطلاع به مراجع قانونی انجام میشود. از سوی دیگر مراجع مربوطه نیز چندان تمایلی به بازگو کردن شدت و حدت این بزه اجتماعی در کشور ندارند. این در حالی است که در سال گذشته با 52 پرونده آدمربایی رو به رو بودیم. اغلب آدم رباییهای کشور در استانهای تهران، خراسان رضوی و سیستان و بلوچستان به ترتیب با 24، هشت و هفت مورد به ثبت رسیده است.
همچنین پروندههای گروگانگیری در سال گذشته از حیث رقمهای درخواستی در ازای آزادی گروگانها هم رشد فراوان داشته است. در آدم رباییها و گروگانگیریهای مذکور نیز از کودکان و نوزادان استفاده شده است. از سوی دیگر این روزها اخبار متعددی درباره کودکربایی در شبکههایی اجتماعی منتشر میشود. برای مثال کلیپ بنیتا، دختر بچهای که مادرش با عجز و ناله از دزدیدن خودرو و فرزندش سخن میگوید در شبکههای اجتماعی دست به دست بخش میشود. این در حالی است که درباره صحت و سقم این اخبار اطلاعات دقیقی در دست نیست. از سوی دیگر انتشار این اخبار وحشت و هراس را در بین افراد جامعه افزایش میدهد، اما باید به این نکته اذعان داشت که برخی از والدین و سرپرستان کودکان در کشور آنطور که باید و شاید از فرزند پروری و نکات آن مطلع نیستند و همین مساله منشأ بروز آسیبهای متعدد است.
غلفت والدین عامل کودکربایی
یک پژوهشگر مسائل اجتماعی درباره کودک رباییها و چگونگی آگاهی خانوادهها و کودکان نسبت به این بزه اجتماعی به «آرمان» میگوید: قبل از ارائه نکات درباره کودک دزدی از مقامات نیروی انتظامی و دیگر مقامات مربوطه درخواسته میشود تا در یک بیانیه رسمیت این مساله و میزان وقوع این بزه را اعلام کنند. هر روز با مساله مفقود شدن کودک و نوجوان در شبکههای اجتماعی روبهرو هستیم. در این شرایط باید یک مقام رسمی درباره میزان مراجعه والدین و سرپرستان کودکان به مراجع قانونی و تشکیل پرونده در زمینه کودک ربایی توضیح دهد.
اگر مفقود شدن نوزاد، کودک و نوجوان در نیروی انتظامی با تشکیل پرونده همراه است در مرحله بعد باید چرایی بروز این بزه اجتماعی را مورد بررسی قرار داد. ثریا عزیزپناه میافزاید: در دنیای امروز غلفت والدین میتواند یکی از بزرگترین کودک آزاریها محسوب شود. وقتی والدین بدون آگاهی کافی فرزندان را در معرض آسیب قرار میدهند باید گفت که این غفلت منشأ بروز انواع بزه و آسیب را برای کودک و نوجوان به دنبال دارد. این در حالی است که بروز هرگونه آسیب به کودک غیرقابل جبران است. به گفته او والدین باید بدانند که توجه آنها به کودک فقط شامل خریداری لباس، تبلت و فرستادن کودک به کلاسها متنوع نیست، بلکه آنها باید نسبت به چگونگی تنها گذاشتن فرزندشان و افراد موجود در پیرامون کودک مطلع باشند. قبل از هر اقدامی والدین باید نسبت به اعتمادهای بیاساس خود نسبت به افراد پیرامون توضیح دهند. این پژوهشگر مسائل اجتماعی میافزاید: بروز کودک ربایی فقط به دلیل غفلت والدین است. باید دانست که این غلفت شامل سپردن کودک به افراد غیرموجه در قالب دوستان، فامیل، آشنا و... است. اگر والدین با کسب آگاهی از شرایط کودک بتوانند به فرزند خود اطلاعات لازم در زمینه مراقبت از خود را بدهند به نسبت میتوان زمینه بروز کودک ربایی و صدمات غیرقابل جبران ناشی از این بزه اجتماعی را به حداقل رساند. برای مثال وقتی والدین، کودک خردسالشان را ساعتها در خانه تنها میگذارند، این عملکرد نشان میدهد که آنها به ویژگیهای سنین کودکی آگاهی نداشته و آسیب شناسی این مقوله را نمیدانند، چون کودک به فراخور سنش امکان بروز صدمات برایش وجود دارد.
عزیزپناه میافزاید: باید والدین فرزند پروری مناسب را قبل از ازدواج با درک شرایط دوران کودکی بیاموزند. در دنیای امروز اغلب بزرگسالان باید مسائلی را که باعث غفلت از کودک میشود، بدانند. همچنین بزرگسالان باید بدانند که کودکان، خردسالان و نوجوانان قادر به تشخیص نیت دیگر افراد نیستند و این نداشتن آگاهی کودکان را با مشکلات فراوان رو به رو میکند. بنابراین کودک به دلیل نداشتن آگاهی از جانب والدین و نداشتن اطلاعات مناسب قادر به نه گفتن به فرد بزرگسال نیست. در این شرایط باید حیطه مراقبت از کودکان را تنگ کرد، چون بر اساس آمار منتشرشده از سوی سازمان بهزیستی و دیگر کشورهای دنیا برخلاف تصور همگان اغلب کودک رباییها از طریق افراد آشنا انجام میشود. به گفته او جرات داشتن، آموختن مهارتهای ارتباطی به کودکان و توانایی نه گفتن به کودک از اهمیت ویژهای برخوردار است. از سوی دیگر والدین باید اعتماد فرزندانشان را جلب کنند تا اگر کودک در معرض درخواست، رفتارها و مهربانیهای بیجا قرار گرفت به والدین خود اطلاع دهد. این پژوهشگر مسائل اجتماعی میافزاید: والدین در صورت بروز کودکربایی باید روند قضائی را طی کنند. این در حالی است که در کشور ما اغلب خانوادهها در ساعات اولیه کودک ربایی به نیروی انتظامی اطلاع نمیدهند.
قوانین در جامعه درونی نشده است
یک حقوقدان با بیان اینکه قانون برای کودکان باید جنبه حمایتی داشته باشد، به «آرمان» میگوید: باید قانون در حوزه کودکان و نوجوانان دارای مشخصه در قالب پیشگیری از وقوع جرم علیه کودکان باشد. قانون باید به آموزش و اعمال مجازاتها نیز توجه کند تا مجازاتها و آسیبها در زمینه کودک ربایی بازدارنده و متناسب با جرایم باشد. مونیکا نادی میافزاید: در اغلب کودک رباییها، والدین آنطور که باید و شاید از کودک خود مراقبت نکردهاند. بر اساس قانون وظیفه نگهداری و مراقبت از کودک بر عهده والدین است. در قانون با توجه به ضمانتهای اجرا هیچالزامی برای آموزش والدین و آموختن مهارتهای فرزند پروری وجود ندارد. اغلب والدین در مواجهه با کودک رباییها چگونگی رفتار مناسب را نمیدانند و در صورت پیدا شدن کودک نیز نمیدانند، با او چگونه رفتار کنند. به گفته او در مرحله نخست باید به آموزش کودکان توجه کرد. در مرحله دوم هم باید در زمینه کودک ربایی، سوء استفاده از کودک، تجاوز جنسی به کودک و... مقررات متعدد تدوین کرد. این در حالی است که در قوانین موجود مقررات سختگیرانه اعمال نشده است. نکته اینجاست که تاکنون این قوانین در جامعه درونی نشده است، چون نسبت به این قوانین اطلاعرسانی و فرهنگسازی نشده است. در این شرایط فرد کودکربا شاید از کم و کیف مجازات این بزه آگاه نباشد. این فعال حقوق کودک میافزاید: در وضعیت کنونی در بین همگان قانون فقط بر اساس مجازاتهای انجام شده اعمال میشود، طبیعتا این طرز تفکر بازدارنده نیست. باید به قوانین حوزه کودک نگاه نو داشت. نادی تاکید میکند: در حوزه کودک قوانین مناسب وجود دارد، اما این قوانین جامعیت و مانعیت لازم را ندارند. باید با یک نگاه متفاوت نسبت به کودک بتوان حساسیتهای این حوزه را به همگان معرفی کرد. به گفته او قانونگذار با حمایت از لایحه حمایت از کودکان و نوجوانان میتواند در قوانین حوزه کودک تحولات ویژهای ایجاد کند.
رئیس پلیس پایتخت:کودکربایی سریالی نداریم
رئیس پلیس پایتخت با رد ادعای سریالی بودن کودکرباییها در تهران جزئیات دو پرونده کودکربایی اخیر را تشریح و در عین حال تاکید کرد: بهجز این دو مورد، پرونده دیگری در این زمینه نداشتیم. حسین ساجدینیا درباره دو پرونده کودک ربایی در تهران گفت: این پرونده مربوط به پسربچهای به نام یوسف بود که به محض وقوع حادثه، پلیس آگاهی مسئولیت رسیدگی به پرونده را برعهده گرفت و خوشبختانه با انجام اقدامات پلیسی این کودک شب گذشته شناسایی و به خانوادهاش تحویل داده شد. او اضافه کرد: بررسیهای اولیه حاکی از این است که یک زن اقدام به ربودن این کودک کرده بود، اما تحقیقات تکمیلی در این زمینه در حال انجام است. رئیس پلیس پایتخت با اشاره به پرونده دیگر کودکربایی اظهارکرد: این پرونده مربوط به یک نوزاد بود که در پی بیاحتیاطی والدینش ربوده شده که تحقیقات پلیس در این زمینه ادامه دارد و ما همانطور که به خانوادهاش قول دادیم به شهروندان قول میدهیم که تمام توانمان را برای شناسایی و دستگیری عامل یا عاملان این حادثه انجام دهیم. ساجدینیا افزود: البته در بسیاری از این پروندهها بیاحتیاطی والدین منجر به ربوده شدن فرزندانشان شده است. رئیس پلیس پایتخت با بیان اینکه آمار کودکربایی و آدمربایی در تهران تنها همین دو مورد بوده است، گفت: پرونده دیگری در این زمینه نداشتیم و آمار چنین جرایمی در تهران اندک و کمتر از انگشتان یک دست است.
نظر شما