سلامت نیوز:نیمه تابستان هم سپری شد و اوقات فراغت با میلیون‌ها مخاطب همچنان در میان اما و اگر‌های دستگاه‌های متولی بدون برنامه مشخص و جامع سپری می‌شود و زمان‌های با ارزش بدون هدف‌گذاری مطلوب تلف می‌شود. دستگاه‌های دولتی همچون وزارت آموزش و پرورش، وزارت ورزش و جوانان و شهرداری‌ها و مراكز فرهنگی هركدام ساز خود را برای جوانان و نوجوان می‌نوازند.
در كشور ما دستگاه‌های بسیاری بودجه برای مسائل اجتماعی فرهنگی و تفریحی به عناوین مختلف دریافت می‌كنند یا از ردیف بودجه سهمی دارند، اما در عمل به دلیل پراكنده‌كاری و نگاه‌های سلیقه‌ای برنامه‌های مقطعی برگزار می‌كنند. در این خصوص، میرحمایت میرزاده، سخنگوی كمیسیون آموزش و تحقیقات مجلس شورای اسلامی می‌گوید: علاوه بر آموزش و پرورش سازمان‌های دیگری هم اعتبارات خاص و متنوعی برای اوقات فراغت دریافت می‌كنند و نسبت به آن مسئولیت دارند. وی می‌افزاید: بخشی‌نگری و موازی‌كاری از مشكلات بخش اوقات فراغت دانش‌آموزان است.
سخنگوی كمیسیون آموزش مجلس تأكید می‌كند: مشكل كشور ما بودجه نیست و پولی كه برای ساماندهی اوقات فراغت اختصاص داده شده از بسیاری از كشورها بیشتر است، اما موازی‌كاری و نبود مدیریت باعث می‌شود كه این مبالغ درست استفاده نشود. برای مثال برخی وزارتخانه‌ها بودجه و امكانات اوقات فراغتشان تنها یك یا دو بار در هفته و برای كارمندان معدود مورد استفاده قرار می‌گیرد. وی با بیان اینكه دستگاه‌های مختلف كه امكانات بیشتر دارند باید موظف به كمك به آموزش و پرورش در مقوله اوقات فراغت باشند، می‌گوید: البته اوقات فراغت را نباید در تابستان خلاصه كرد و برای تمام طول سال برنامه‌ریزی كرد و هدف از برنامه‌ریزی هم غنی‌سازی اوقات فراغت باشد نه صرفاً پر كردن آن.
همچنین معاون پرورشی و فرهنگی وزیر آموزش و پرورش معتقد است در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش ساحت‌های مختلفی وجود دارد. مهدی فیض می‌گوید: آنچه در طول 9 ماه تحصیلی اتفاق می‌افتد، ساحت‌های علمی، اخلاقی و فناوری است، اما به ساحت‌های سیاسی، اجتماعی، هنری و زیباشناختی در این مدت توجه نمی‌شود. معاون پرورشی و فرهنگی وزیر آموزش و پرورش می‌افزاید: در سه ماهه تابستان دانش‌آموز باید فراغتی داشته باشد و به ساحت‌های دیگر توجه شود و همانطور كه برنامه درسی و آموزشی در طول سال تحصیلی داریم، درست این است كه در تابستان نیز برای تعطیلات برنامه جامعی داشته باشیم. وی یادآوری می‌كند: برنامه‌ریزی اوقات فراغت را مكمل برنامه سال تحصیلی دانسته و به آن نگاه می‌كنیم و اینكه برخی خانواده‌ها اصرار دارند، دانش‌آموزان را به كلاس‌های تقویتی و آمادگی ببرند، این تربیت نامتوازنی را رقم زده است و آثار منفی به دنبال دارد. وی با اشاره به تجارب بین‌المللی در خصوص اوقات فراغت تصریح می‌كند: اكثر قریب به اتفاق كشورها به این نتیجه رسیده‌اند كه بعد از 9 ماه یادگیری، باید یك دوره رسوب یادگیری باشد تا آنچه دانش‌آموزان آموخته‌اند، تثبیت شود.
نظر شما