سلامت نیوز:اختلاف بیمهها و نظام سلامت همچنان ادامه دارد، حتی اگر وزیر بهداشت شرط و شروطش را برای پذیرش دوباره سكانداری این وزارتخانه درباره تأمین منابع كنار بگذارد و رئیسجمهور در فهرست وزرای پیشنهادیاش یك بار دیگر نام دكتر ربیعی را در برابر وزارت كار و رفاه اجتماعی قرار دهد.
به گزارش سلامت نیوز، جوان نوشت: در حالی كه همین چند روز پیش رسول دیناروند، معاون وزیر بهداشت و رئیس سازمان غذا و دارو وقتی پشت تریبون قرار گرفت از رفع بحران دارویی در كشور سخن گفت، اما وقتی به سراغ بیماران به ویژه بیماران خاص میروید متوجه میشوید كه بحرانهای تازهای در كمین این بیماران نشسته است؛ بحران قطع زنجیره تأمین داروی بیماران هموفیلی در پی اختلافات دنبالهدار وزارت رفاه و وزارت بهداشت و بدهی میلیاردی بیمهها به تأمینكنندگان دارو و مراكز درمانی. حتماً برای شما هم پیش آمده كه هنگام بستن در تاكسی دستتان كشیده شود یا پایتان به كناره میز یا مبل بخورد و بعد هم تمام میشود و در لحظه فراموشش میكنیم، اما 12 هزار بیمار مبتلا به هموفیلی نمیتوانند چنین حادثهای را فراموش كنند چون آنها فاكتور انعقادی خون ندارند و كمترین ضربهای میتواند به خونریزی داخلی در بدنشان منجر شود.
با تمام این تفاسیر حالا بدهیهای میلیاردی بیمهها موجب شده تا زنجیر حیات بیماران هموفیلی كه به زنجیره داروییشان بسته است در معرض خطر قرار بگیرد و شركتهای پخش دارو با یك استدلال بازرگانی «جنس فروختهام پولش را میخواهم» از تحویل سهمیههای دارویی داروخانهها خودداری یا با تحویل تدریجی دارو سلامتی بیماران را به مخاطره میاندازند. این داستان روایت دنبالهداری است كه هماكنون چند ماهی میشود بیماران مبتلا به هموفیلی را با چالش مواجه كرده است.
«فاكتور 9 كم شده» این گلایه بسیاری از بیماران مبتلا به هموفیلی است. آنطور كه رئیس اداره برنامهریزی و آمار اداره كل نظارت بر دارو و موادمخدر سازمان غذا و دارو میگوید:«داروی فاكتور ۹ به اندازه كافی در كشور موجود است و تأمین آن با مشكل و كمبودی همراه نیست.» طلعت قانع میافزاید: «مشكل كمبود احتمالی در برخی از مراكز درمانی به طور عمده ناشی از بدهی آن مراكز به شركتهای پخش دارو است. البته مشكلات نقدینگی ناشی از بدهی مراكز درمانی و دارویی به شركتهای پخش است و سازمان غذا و دارو به تلاشهای خودش در این زمینه ادامه میدهد.»
احمد قویدل، مدیر عامل كانون هموفیلی ایران اما درباره چرایی این كمبود اینگونه توضیح میدهد: «برخی شركتهای پخش دارو، به دلیل دریافت نكردن مطالبات خود از سازمانهای بیمهگر، از ارائه دارو به بیمارستانها و داروخانهها خودداری میكنند.»
به گفته قویدل در یكی از موارد، شركت دارویی بهستان در تهران به مدت 15 روز داروهای این بیماران را به جای بدهی گرو گرفت در حالی كه در چنین وضعیتی ممكن است بیمار به دلیل نبود دارو جانش را از دست بدهد. این در حالی است كه شركتهای پخش دارویی و سازمانهای بیمهگر در پایان سال بدهیها و یارانههایشان را در حوزه دارو دریافت میكنند و در این بازه زمانی تنها بیمار متضرر میشود. اینكه دارو در كشور موجود باشد. پرداخت هزینه آن هم توسط دولت تضمین شده باشد، ولی دارو در شركتهای پخش یا حبس باشد یا شركت پخش رغبتی به دریافت آن نداشته باشد یا از كابوس اوراق قرضه آرامش آن به هم بریزد، ظلم بزرگی به بیماران و از جمله بیماران هموفیلی است.
برای تأمین فاكتور انعقادی ۹، پلاسمای ایرانی جمعآوری و به كشور آلمان ارسال میشود تا پس از طی فرآیند تولید و آمادهسازی دارو، مجدداً به كشور ارسال شود. رئیس كانون هموفیلی ایران در اینباره میگوید: «متأسفانه هماكنون با این معضل مواجه هستیم و گاهی اوقات به دلیل برنامهریزی نادرست در ارسال و تحویل به موقع فاكتور انعقادی ۹، دارو در زمان خود تحویل بیمار نمیشود كه همین مسئله زمینهساز بروز برخی معلولیتها در آنها خواهد شد كه برگشتناپذیر است. البته در این روند دارو با 30 درصد زیرقیمت اصلی به كشور وارد میشود، اما در بحث تأمین دارو انحصار برای آلمان به وجود آمده و اگر این كشور رابطه خود را با ما قطع كند تأمین داروی ما به مخاطره میافتد.» حالا و در شرایطی كه وزرای رفاه و بهداشت در پشت تریبونها لبخند میزنند و برنامههایشان را اعلام میكنند، بیماران هموفیلی نگرانند؛ نگران آینده مبهمی كه وزارتین برایش هیچ برنامهای ندارند.
نظر شما