سلامت نیوز:مسعود امیراحمدی: خشونت با اسید یا حمله با اسید یعنی استفاده عمومی از اسید برای حمله به فرد یا افراد دیگر با نیت اقدامکننده تخریب صورت و ضربوجرح قربانی است. اگرچه مرگومیر در چنین اقدامی بسیار پایین است اما اثرات فیزیکی، روانی، اجتماعی و اقتصادی زیادی بر جای میگذارد. اثرات کوتاهمدت شامل دردهای جسمی شدید و اثرات بلندمدت آن انزوای اجتماعی، روانی و... است که فرد قربانی درنهایت تواناییهایش را از دست میدهد.
به گزارش سلامت نیوز، وقایع اتفاقیه نوشت: با توجه به اهمیت موضوع اسیدپاشی و دقت به به این موضوع که در جامعه ما وقوع این پدیده در حال افزایش است، فرد دچار بیماریهای روحی مانند اضطراب، افسردگی، هراس و... میشود ازاینرو، در این یادداشت درمورد اختلالاتی که فرد قربانی با آن دستوپنجه نرم میکند، پرداخته میشود تا شاهد کاهش این رفتار ضداجتماعی باشیم:
اختلال افسردگی: در این حالت، قربانی در بخش عمده روز احساس غمگینی، پوچی و ناامیدی میکند. علاقه و لذتش را نسبت به همه فعالیتها از دست میدهد. بیخوابی یا خوابآلودگی مفرط دارد. دچار بیقراری یا کندی روانی حرکتی میشود و با کاهش انرژی روبهروست. احساس بیارزشی یا احساس گناه افراطی و بیمورد دارد. توانایی تفکر و تمرکز کاهش مییابد. افکار عودکننده درمورد مرگ شدت میگیرد (به خودکشی فکر میکند) و تمامی این نشانهها موجب آشفتگی در کارکرد اجتماعی و شغلی فرد میشود.
اختلال فشار روانی پسآسیبی: مهمترین اختلالی را که فرد قربانی را درگیر میکند، اختلال فشار روانی پسآسیبی است. فرد در این اختلال در معرض مرگ یا تهدید به مرگ، آسیب جسمی جدی یا خشونت جنسی به چند صورت قرار گرفته است: تجربهکردن مستقیم رویدادهای آسیبزا، تجربه بحران مکرر یا قرارگرفتن در معرض جزئیات ناراحتکننده به هنگام اسیدپاشی، کابوسهای مکرر و ناراحتکننده بهطوریکه دائما حس میکند برایش در حال تکرارشدن است. آشفتگی روانی شدید و طولانی در رویارویی با نشانههای درونی یا بیرونی.
بدن فرد دچار واکنشهای فیزیولوژیک چشمگیر به نشانههای درونی یا بیرونی واقعه آسیبزا میشود. اجتناب پایدار از محرکهای مرتبط با رویدادهای آسیبزا که پس از رویدار آغاز شده، بهطوریکه برحسب یک یا دو مورد زیر مشخص میشود:
1- اجتناب یا تلاش برای اجتناب از خاطرات، افکار یا احساسهای مربوطه به رویدادهای آسیبزا
2- اجتناب یا تلاش برای اجتناب از یادآوریهای بیرونی که خاطرات، انکار یا احساسهای مربوطه به رویدادهای آسیبزا را میانگیزد
تغییرات منفی در شناخت خلق برحسب یک یا دو مورد زیر است:
ناتوانی در یادآوری جنبه منفی از رویداد آسیبزا، باورها یا انتظارات منفی پایدار و افراطی درباره خود و دیگران، شناخت تحریفشده پایدار درباره علل یا پیامد رویداد آسیبزا، حالت هیجانی منفی پایدار، کاهش علاقه به فعالیتهای مهم، احساس جدایی از دیگران، ناتوانی پایدار در تجربهکردن هیجانهای مثبت مانند شادی.
تغییرات چشمگیر در انگیختگی و واکنشپذیری در رابطه با رویداد آسیبزا که پس از رویداد موردنظر آغاز شده به سوی وخامت پیش میرود و برحسب دو مورد یا بیشتر مشخص میشود: فوران خشم به شکل پرخاش کلامی یا فیزیکی، رفتار بیپروا یا خودتخریبی، گوشبهزنگبودن افراطی، یکهخوردن شدید، اشکال در تمرکز، آشفتگی خواب. این افراد تندخو بوده با تحریک جزئی، رفتار پرخاشگرانه کلامی و فیزیکی انجام میدهند و ممکن است به سمت خودکشی، مصرف مواد و الکل گرایش پیدا کنند.
اختلال هراس اجتماعی: در این اختلال، فرد دچار ترس یا اضطراب چشمگیر بابت یک موقعیت خاص مانند اسیدپاشی میشود. ترس و اضطراب همراه این افراد همیشه بوده است. با نگاهکردن خودش در آینه وقتی صورت و بدن را میبیند، بهسرعت دچار ترس و اضطراب شدید میشود.
اختلال وحشتزدگی: معمولا حملههای وحشتزدگی غیرمنتظره و عودکننده بوده و شامل فوران ناگهانی ترس یا ناراحتی شدیدی است که طی چند دقیقه به اوج میرسید. نشانههایی که دیده میشوند شامل تعرق، لرزش، احساس خفگی، احساس درد در قفسه سینه، احساس تهوع و ناراحتی شکمی، احساس سردی و برافروختگی، احساس سوزش یا بیحسی، مسخ واقعیت و مسخ شخصیت، ترس از دیوانهشدن یا ازدستدادن کنترل، ترس از مرگ.
در اختلال وحشتزدگی معمولا حمله بر اثر ترس ناگهانی اتفاق میافتد و بهسرعت در چند دقیقه به اوج میرسد.
همه نشانههای ذکرشده، فردی که قربانی اسیدپاشی شده را دچار مشکلات روحی و اختلالات شدید روانی میکند؛ البته ناگفته نماند این پدیده شوم، پیامدهای ویرانگر دیگر را نیز بههمراه دارد.
*درمانگر
نظر شما