برخی از مردم معتقدند مشکلاتی که در حوزه رفتار رخ می دهد در نتیجه یک بیماری نیست و کودک باید قادر به کنترل رفتارهایش باشد این در حالیست كه این کودکان نیاز به درمان دارند.البته ممكن است كودك به علت ترس و اضطراب از والدین بتواند به طور موقت رفتارهای وسواسی یا تیکهای خود را كنترل كند ولی در نهایت قادر به این كار نیست و مشکلات او شدت پیدا می‌كند.

سلامت نیوز:یك فوق تخصص روانپزشكی اطفال گفت: حدود 20 درصد از كودكان و نوجوانان از یك بیماری یا مشكل روانپزشكی رنج می‌برند بنابراین باید به رفتارهای این گروه‌های سنی توجه زیادی كنیم.

دكتر فریبا عرب گل در گفت وگو با  ایسنا، افزود: معمولا این گونه تصور می‌شود كه بیماری‌های روانپزشكی مختص دوران بزرگسالی است و كودكان به این دسته از بیماری‌ها مبتلا نمی‌شوند این در حالیست كه كودكان نیز به طیف وسیعی از اختلالات و مشکلات روانپزشکی مبتلا می‌شوند ولی چون آنان در بیان احساسات درونی خود توانایی لازم را ندارند، ما باید از طریق رفتار كودكان متوجه مشکلاتشان شویم چون در صورت تشخیص داده نشدن بیماری‌های روانپزشكی كودكان، این عوارض مزمن می‌شود و در آینده بر وضعیت شغلی،‌ تحصیلی، ارتباطات اجتماعی، ازدواج و در كل بهداشت و سلامت روان این افراد تاثیر منفی می‌گذارد.

وی با تاكید بر ضرورت توجه به رفتارهای مختلف كودكان گفت: ممكن است یك كودك وسواس یا تیک داشته باشد و برخی از رفتارهای وسواس گونه و تیک‌های صوتی و کلامی را انجام دهد و والدین و اطرافیان او فكر می‌كنند كه كودك توانایی كنترل این رفتارها را دارد بنابراین او را به خاطر رفتارهایش تنبیه می‌كنند.

این فوق تخصص روانپزشكی اطفال در ادامه اظهار كرد: برخی از مردم معتقدند مشکلاتی که در حوزه رفتار رخ می دهد در نتیجه یک بیماری نیست و کودک باید قادر به کنترل رفتارهایش باشد این در حالیست كه این کودکان نیاز به درمان دارند.البته ممكن است كودك به علت ترس و اضطراب از والدین بتواند به طور موقت رفتارهای وسواسی یا تیکهای خود را كنترل كند ولی در نهایت قادر به این كار نیست و مشکلات او شدت پیدا می‌كند.

وی تاكید كرد: بسیاری از مشكلات رفتاری كودكان، ریشه در بیماریهای روانپزشكی آنان دارد، بنابراین نباید كودك را برای كنترل رفتارهای خود تحت فشار قرار داد بلكه باید به فكر چاره بود.

عرب گل درباره شایع‌ترین اختلالات روانپزشكی در كودكان و نوجوانان گفت: اختلال بیش فعالی-‌ كم توجهی یکی از شایع‌ترین این اختلالات است كه كودكان مبتلا به آن دچار پرتحركی، ناآرامی، رفتارهای تکانشی و تمركز اندك هستند. 5 تا 10 درصد كودكان در سنین مدرسه به این بیماری مبتلا هستند. درمان این بیماری عمدتا دارویی است و درمان می تواند بر زندگی آینده این کودکان از نظر شغلی، تحصیلی و روابط اجتماعی و خانوادگی تاثیر بسیار مثبتی بگذارد.

این فوق تخصص روانپزشكی اطفال، اختلالات اضطرابی را یكی دیگر از اختلالات شایع در كودكان برشمرد و گفت: اضطراب جدایی، شایع‌ترین اختلال اضطرابی در این گروه سنی است. هر پدیده‌ای كه باعث جدایی این گونه كودكان از والدینشان شود، آنان را دچار اضطراب می‌كند و این افراد هنگام ورود به مهدكودك و مدرسه به سختی از مادر خود جدا می‌شوند و اصرار دارند نزد مادر بمانند.

عرب گل اضافه كرد: شدت یافتن اضطراب می‌تواند در این کودکان علایم جسمی مانند سردرد، دل درد و حالت تهوع، استفراغ ایجاد کند که گاه به اشتباه این کودکان به جای درمان اضطراب تحت درمان بیماری‌های جسمی قرار می‌گیرند. از سوی دیگر چون کودکان در كنترل افكار وسواسی و مدیریت اضطراب مشكل دارند و مانند بزرگسالان مهارتهای لازم در این زمینه را کسب نکرده‌اند، این بیماری‌ها ممكن است بیش از بزرگسالان آنها را ناتوان كند.


وی با اشاره به اختلال تكلم و گفتار گفت: برخی از بچه‌ها صحبت كردن را دیر آغاز می‌كنند، ‌لكنت زبان و مشكل تلفظ دارند، این دسته از كودكان نیز به مداخلات درمانی در حوزه گفتار و زبان نیاز دارند تا علاوه بر به دست آوردن تواناییهای كلامی لازم از اعتماد به نفس لازم برخوردار شوند.

این فوق تخصص روانپزشكی اطفال درباره اختلالات طیف اوتیسم اظهار كرد: كودكان مبتلا به این اختلال در ارتباط برقرار كردن با افراد اطراف خود دچار مشكل هستند بگونه‌ای كه ارتباط كلامی و غیر كلامی آنان با دیگران ضعیف است .

وی با بیان اینكه در ایجاد مشکلات رفتاری و روانی چندین عامل موثر است، گفت: ژنتیك، خانواده و جامعه عوامل موثر بر ابتلای كودك به مشکلات رفتاری هستند. جامعه شامل مهد كودك، مدرسه و رسانه‌ها می‌شود. خانواده نیز در صورت توجه كافی نداشتن به رفتارهای مثبت كودك، تمركز بر اعمال منفی او و رفتار خشن با كودك بر سلامت روانی او تاثیر منفی می‌گذارند.

عرب گل در پایان اظهار كرد: اگر پدر و مادر مشكلات روانپزشكی مانند افسردگی، اضطراب، وسواس و اعتیاد به مواد مخدر داشته باشند حتما باید به روانپزشك مراجعه كنند. علاوه بر آن با شركت در كلاسها باید بیاموزند كه چگونه فرزند خود را تربیت كنند این در حالیست كه متاسفانه افراد بدون آن كه‌ آموزش‌های لازم را دیده باشند، پدر و مادر می‌شوند اما همانگونه كه برای كسب علم وارد دانشگاه می‌شویم باید برای فرزند پروری آموزش منظم و سیستماتیك ببینیم.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha