فرهنگیان بازنشسته بارها در تجمع مقابل مجلس شورای اسلامی و سازمان برنامه و بودجه نسبت به وضعیت معیشتی خود معترض هستند و خواسته اصلی آنها همسان‌سازی حقوق بازنشستگان و شاغلان است.

مهر دیگری در راه است اما بی‌مهری به فرهنگیان بازنشسته همچنان ادامه دارد

سلامت نیوز:اعتراضات فرهنگیان بازنشسته به وضعیت معیشتی در قالب برگزاری تجمعاتی مقابل مجلس شورای اسلامی همچنان ادامه دارد اما تجمعات و دیدار با مسوولان مختلف در رونق گرفتن سفره معیشت آنها تاثیری نداشته است.

به گزارش سلامت نیوز، اعتماد نوشت: فرهنگیان بازنشسته بارها در تجمع مقابل مجلس شورای اسلامی و سازمان برنامه و بودجه نسبت به وضعیت معیشتی خود معترض هستند و خواسته اصلی آنها همسان‌سازی حقوق بازنشستگان و شاغلان است. علاوه بر تاخیر در پرداخت پاداش پایان خدمت، بخش دیگری از اعتراضات فرهنگیان بازنشسته به وضعیت معیشتی در این دوران مربوط است، به‌گونه‌ای كه طبق گفته آنها میانگین دریافتی حقوق فرهنگیان بازنشسته تفاوت قابل توجهی با شاغلان دارد. تعداد بازنشسته‌های آموزش‌وپرورش ٧٥٠ هزار نفر است و افرادی كه در دهه ٨٠ یا ٧٠ بازنشسته شده‌اند با افرادی كه به‌تازگی بازنشسته می‌شوند فاصله حقوقی بسیاری دارند. به همین دلیل نمایندگان كانون‌های بازنشستگان دیدارهایی را با برخی نمایندگان مجلس و اعضای سازمان برنامه و بودجه داشتند كه در این دیدارها بحث همسان‌سازی و نزدیك كردن حقوق بازنشستگان با شاغلان مطرح شد.

صدای خسته و قدهای خمیده و چهره‌های فرسوده و ناامید آنها دل هر كسی را به درد می‌آورد به ویژه وقتی ذهن را به دوران مدرسه می‌بری و خاطرات پر از سادگی آن دوران را مرور می‌كنی بعید است در آستانه مهر به یاد معلمانی كه پای درس‌شان نشستی نیفتی و بعید است دل در گرو برخی از خاطرات آن دوران نداشته باشی. این حس و حال هر كسی است كه قدری تامل بر دوران كودكی و نوجوانی و درس و مدرسه دارد و حالا بزرگ‌تر‌ها گاهی با حسرت از معلمان خود یاد می‌كنند و می‌گویند اگر فوت كرده خدا رحمتش كند و اگر زنده است، خدا نگهدارش باشد.

معلمان از جمله آدم‌های ماندگار در زندگی هر فردی هستند و حالا این روزها و در آستانه مهری دیگر حرف و حدیث معلمی فراوان به میان می‌آید. حرف و حدیثی كه متاسفانه با آه و افسوس نیز همراه است. در میان این آه و افسوس، برای معلمان بازنشسته‌ای كه انتظار می‌رود حالا باید پس از ٣٠ سال خدمت در آرامش به انتقال تجربه‌های خود به معلمان جوان بپردازند، درگیر معیشت هستند و گرفتاری‌های خانوادگی و بیماری خود و همسر و بیكاری فرزندان، و این پایان تلخ چشم‌انداز ناامید‌كننده‌ای را برای معلمان جوانی ترسیم می‌كند كه تازه پا در مسیر معلمی گذاشته‌اند و این تصویر امروز بازنشستگان، همچون آیینه، فردای آنان را به نمایش می‌گذارد فردایی كه نه تنها آینده آنان بلكه كودكان و نوجوانان این مرز و بوم را هم متاثر می‌سازد. در این حال و هوا ما هم در گروه مدرسه اعتماد بر آن شدیم تا در آستانه مهر گزارشی را در معرض نقد و نظر مخاطبان صفحه مدرسه اعتماد قرار دهیم و مسوولان را متوجه این درد تكراری كنیم و بگوییم مهری دیگر فرا می‌رسد و بی‌مهری نسبت به معلمان بازنشسته همچنان ادامه دارد و باید چاره‌ای اندیشیده شود و برای این قشر فرهیخته گام‌هایی برداشته شود.

 

همسان‌سازی حقوق بازنشستگان با شاغلان

مسوولان دولت و مجلس، وعده‌هایی را در رابطه با بهبود وضعیت معیشت معلمان سرداده‌اند و در این رابطه می‌توان به سخنان علی لاریجانی، رییس مجلس شورای اسلامی در دیدار با فرهنگیان بازنشسته اشاره كرد كه بر لزوم توجه به همسان‌سازی حقوق بازنشستگان با شاغلان تاكید داشت اما از این جمله نیز غافل نشد كه «اصطلاحا عائله دولت زیاد شده و منابع مالی كشور محدود است بنابراین در رسیدگی به مشكلات بازنشستگان مسائلی ایجاد شده است».

 

سیاست دولت دوازدهم توجه جدی به فرهنگیان شاغل و بازنشسته است

سیدمحمد بطحایی، وزیر آموزش و پرورش در سفری كه به یكی از استان‌ها كرده بود اخیرا گفته بود: امروزه آموزش و پرورش زیربنای توسعه هر جامعه است و بدون آموزش و پرورش توسعه‌یافته به عوامل توسعه‌یابی نخواهیم رسید. بسیاری از متخصصین جامعه فردا را با توجه به وضعیت امروز آموزش و پرورش پیش‌بینی می‌كنند. سیاست‌ آموزش و پرورش در دولت دوازدهم توجه جدی به همكاران و فرهنگیان بازنشسته و شاغل است. آموزش و پرورش مهم‌ترین و اولویت‌دار‌ترین سیاست دولت را پشتیبانی می‌كند و سهم قابل توجهی در توسعه كشور و فراهم‌كردن زیرساخت‌های اشتغال دارد. بدون توسعه آموزش و پرورش رسیدن به شاخص‌های توسعه فراهم نمی‌شود.

اصلاح قانون مدیریت خدمات كشوری در هیات دولت

رییس كانون بازنشستگان آموزش و پرورش گفته بود: هیات دولت در حال تلاش برای اصلاح قانون مدیریت خدمات كشوری در جهت همسان‌سازی حقوق شاغلان و بازنشستگان است و به زودی این پیشنهادات به مجلس می‌رود.

احمد صافی، رییس كانون بازنشستگان آموزش و پرورش در گفت‌وگو با رسانه‌ها با بیان اینكه همه خواسته بازنشستگان از بین رفتن اختلاف حقوق‌شان با شاغلین است، گفته بود: یكی از برنامه‌های مهم وزیر جدید هم توجه به وضعیت معیشت بازنشستگان فرهنگی است كه تعداد آنها تا پایان سال به ٨٠٠ هزار نفر می‌رسد. وی همچنین گفته بود: برای بررسی و برنامه‌ریزی برای بهبود شرایط بازنشستگان كارگروهی در وزارت آموزش و پرورش به ریاست معاون توسعه مدیریت و پشتیبانی وزیر آموزش و پرورش برگزار می‌كنیم كه خروجی‌های خوبی داشته است. با رایزنی‌های صورت گرفته، بودجه پیش‌بینی شده دولت برای همسان‌سازی بازنشستگان امسال هم ادامه پیدا می‌كند.

 

نباید بار مشكلات مالی صندوق‌های بازنشستگی
بر دوش بازنشستگان و مستمری‌بگیران بیفتد

یكی از فرهنگیان بازنشسته ضمن اعلام خبر اعتراضات و تجمعات این صنف به خبرنگار ایلنا گفته است: نباید بار مشكلات مالی صندوق‌های بازنشستگی بر دوش بازنشستگان و مستمری‌بگیران بیفتد و به بهانه این مشكلات، قوانینی كه مصوب شده، ازجمله همسان‌سازی مستمری‌ها اجرایی نشود بخش عظیمی از بازنشستگان معترض را فرهنگیان بازنشسته تشكیل می‌دهند آنها بارها در اعتراض به آنچه وضعیت بد معیشتی می‌خوانند، مقابل مجلس و نهادهای مربوطه تجمع كرده‌اند و همچنان خواستار اجرای قوانین موجود و رفع تبعیض‌ها هستند.

 

تاخیر در پرداخت پاداش پایان خدمت و تفاوت
قابل توجه با شاغلان

یكی از خبرنگاران حوزه اجتماعی در گزارشی می‌نویسد: علاوه بر تاخیر در پرداخت پاداش پایان خدمت، بخش دیگری از اعتراضات فرهنگیان بازنشسته به وضعیت معیشتی در این دوران مربوط است؛ به‌گونه‌ای كه طبق گفته آنها میانگین دریافتی حقوق فرهنگیان بازنشسته تفاوت قابل توجهی را با شاغلان دارد، تعداد بازنشسته‌های آموزش‌وپرورش ۷۵۰ هزار نفر است و افرادی كه در دهه ٧۰ یا ٨۰ بازنشسته شده‌اند با افرادی كه به‌تازگی بازنشسته می‌شوند فاصله حقوقی بسیاری دارند به همین دلیل نمایندگان كانون‌های بازنشستگان دیدارهایی را با برخی نمایندگان مجلس و اعضای سازمان برنامه و بودجه داشتند كه در این دیدارها بحث همسان‌سازی و نزدیك كردن حقوق بازنشستگان با شاغلان مطرح شد.

 

قانون مدیریت خدمات كشوری در سال ٨٦
مصوب شده اما اجرا نشده است

سیدی یكی از فرهنگیان بازنشسته در این رابطه به تسنیم گفته بود: قانون مدیریت خدمات كشوری در سال ٨٦ مصوب شده اما اجرا نشده است. خواسته اصلی فرهنگیان بازنشسته اجرای این قانون است و با توجه به موادی از آن باید حقوق بازنشستگان با شاغلان همتراز شود چرا كه اختلاف حقوق میان فردی كه سال سی‌ام خدمت اوست با یك معلم بازنشسته حدود یك میلیون تومان است. وی افزود: فرهنگیان بازنشسته دهه ٧٠ حداقل حقوق یعنی یك میلیون و ١٠٠ تا یك میلیون و ٣٠٠ هزار تومان دریافت می‌كنند و با توجه به نرخ تورم و هزینه زندگی این حقوق بسیار اندك است. سیدی با اشاره به اینكه فرهنگیان در بحث درمان نیز مشكلاتی دارند، گفته بود: بیمه تكمیلی خدمات قابل توجهی ارایه نمی‌دهد در حالی كه فرهنگیان در این سن با بیماری‌های مختلفی مواجه می‌شوند و نیاز به بیمه تكمیلی مناسبی دارند.

 

فقط گفتند فرهنگیان تاج سر ما هستند

این فرهنگی بازنشسته همچنین گفته بود: جلسات زیادی از سوی آنها با نمایندگان مجلس و معاونان آقای نوبخت برگزار شده است اما فقط به ما وعده دادند و گفتند كه «فرهنگیان تاج سر ما هستند.» بازنشستگان فرهنگی پس از ٣٠ سال فعالیت، حال كه زمان فراغت‌شان فرا رسیده دغدغه تامین معیشت را دارند و حقوق دریافتی آنها كفاف هزینه‌های زندگی را نمی‌دهد در این بین نیز تجمعات و دیدارها با مسوولان مختلف در رونق گرفتن سفره معیشت آنها تاثیری نداشته است.

 

آنقدر قانون مدیریت خدمات كشوری را خوانده‌ام
كه بسیاری از مواد را حفظ شده‌ام

یك معلم بازنشسته كه سابقه ٣٥ سال تدریس دارد و سال ٧٣ بازنشسته شده است، می‌گوید: از سال ٨٢ تا به امروز به دنبال احیای حقوق فرهنگیان بازنشسته بوده‌ام و تاكنون به نتیجه‌ای نرسیده‌ام. پله‌های چندین اداره دولتی و دادگاه را بالا و پایین كرده‌ام، آنقدر قانون مدیریت خدمات كشوری را خوانده‌ام كه بسیاری از مواد را حفظ شده‌ام.

او از اجرا نشدن ماده ٦٤ این قانون كه قرار بود بازنشستگان را از حیث مزایا مشابه كارمندان قرار دهد، شاكی است و می‌گوید: برخی اوقات نامه و لایحه‌هایی كه براساس این قانون برای پیگیری حقوق بازنشستگان تهیه كرده‌ام توسط مسوولان پاره شده است و مورد بی‌احترامی قرار گرفته‌ام؛ این اتفاق برای دیگر همكاران هم افتاده است.

 

تبعیض حتی بین بازنشستگان قدیم و جدید آموزش و پرورش

این معلم بازنشسته با اشاره به تبعیض حتی بین بازنشستگان قدیم و جدید آموزش و پرورش می‌گوید: همكاران فرهنگی كه این سال‌ها بازنشسته می‌شوند، متوسط ٤٠ میلیون به بالا در هنگام بازنشستگی پاداش می‌گیرند اما من كه سال ٧٣ بازنشسته شدم تنها یك چای‌ساز گرفتم! انصاف كجاست؟ چرا بازنشستگان پیش از سال ٩٠ آنقدر محروم از مزایا هستند و مسوولان هم انتظار دارند با نجابت معلمی‌شان همچنان ساكت بمانند و اعتراض نكنند؟

تا به امروز دویدن‌های ما به نتیجه نرسیده است

ملك‌پور، معلم بازنشسته دیگری است كه نسبت به پایین بودن حقوق فرهنگیان بازنشسته بسیار معترض است و می‌گوید: حقوق ما با داشتن فرزند و نوه و عیالواری تا دهم ماه می‌رسد علاوه بر این بازنشستگان فرهنگی بسیاری هستند كه نتوانسته‌اند پس‌انداز خوبی داشته باشند و مجبور به گرفتن‌ وام‌های متعدد برای ازدواج فرزندان خود شده‌اند و گاه دریافتی آنها پس از كسر اقساط به ٧٠٠ هزار تومان هم نمی‌رسد. او می‌گوید: با دوستان بازنشسته فرهنگی هر دوشنبه در یكی از پارك‌های تهران دورهمی داریم و درددل می‌كنیم و خاطره می‌گوییم؛ بعضی از این خاطرات دل انسان را به درد می‌آورد، باعث می‌شود مشكلات خود را فراموش كنیم و برای رفع دردهای دوستان دست به كار شویم البته تا به امروز دویدن‌های ما چه در مورد كارت صدرا و چه در مورد همسانی حقوق و بهبود مزایای بازنشستگان فرهنگی به نتیجه نرسیده است. این معلم بازنشسته از خاطرات دوستان خود در قرار دوشنبه‌ها چنین می‌گوید: یك بار یكی از معلمان بازنشسته خانم جلوی جمع دستش را نشان داد؛ دستانش شبیه به دست كارگر بود؛ بعد گفت مدتی است مجبور است در منازل كار خدماتی بكند.

 

امیدوار هستیم كه وزیر جدید نگاه جدیدی هم به فرهنگیان بازنشسته داشته باشد

احمد صافی، رییس كانون بازنشستگان آموزش و پرورش در گفت‌وگو با رسانه‌ها با بیان اینكه خواسته بازنشستگان فرهنگی كاهش تبعیض بین حقوق بازنشستگان و شاغلان است، گفته بود: قانون مدیریت خدمات كشوری در هیات دولت در حال اصلاح است و این درخواست از مواردی است كه قرار است در اصلاحات منظور شود. او همچنین گفته بود: یكی از برنامه‌های مطرح‌شده توسط آقای بطحایی، وزیر جدید آموزش و پرورش، رسیدگی به معیشت بازنشستگان است كه نویدبخش اقدامات گره‌گشایی در این حوزه است. امیدوار هستیم كه وزیر جدید نگاه جدیدی هم به فرهنگیان بازنشسته داشته باشد.

 

ترس از آینده‌ای كه پس از ۳۰ سال خدمت دامنگیر من هم بشود

زینب سپهری، فرهنگی شاغل است. او با دیدن جمع معترض فرهنگیان بازنشسته، قلم به دست می‌گیرد و حس و حال خود را این‌گونه به رشته تحریر در می‌آورد:
آیا اینجا بهارستان است؟ اینجا بهارستان است، اما برای چه كسانی بهارستان است؟
 من در جمع بازنشستگان و نمی‌دانم چه چیزی؛ چه انگیزه‌ای؛ چه فكری؛ چه نفعی؛ چه كنجكاوی‌ای و چه حسی من و چند شاغل دیگر را به میان آنان آورده است. نه پلاكاردی؛ نه همراهی برای شعار دادنی، شاید یك نظاره‌گر صِرف شایدترس از آینده‌ای كه پس از ۳۰ سال خدمت دامنگیر من هم بشود، آینده‌ای نه چندان دور كه جزو بازنشستگان خواهیم شد.
هربار دیدن این جمع، وجودم را به درد می‌آورد و تنم را می‌لرزاند زیراحس می‌كنم دراین سرزمین...
دیدن بازنشستگانی كه شاید ۲۰ سال از بازنشستگی آنها گذشته است و همچنان به دنبال گرفتن حق خود و اجرای قانون هستند و امیدوارند كه موفق شوند شاید هم از سرِ یاس و ناامیدی آخرین مسیر‌ها و راه‌ها را می‌پیمایند و از فریاد زدن خواسته خود ابایی ندارند شایدهم می‌خواهند باعدالتخواهی خویش هنوز معلم و آموزگار باشند برای آنان كه در برابر بی‌عدالتی سكوت می‌كنند كوشش بیهوده، به از خفتگی است.
دلم به درد می‌آید، وقتی بازنشستگانی را می‌بینم كه با وجود ضعف و ناتوانی جسمی در این هوای گرم، عرق ریزان در این مكان گرد هم آمده‌اند به جای دولتمردان شرمنده می‌شوم وقتی متوجه می‌شوم برخی از آنها از شهرستان‌های دور و نزدیك؛ از تبریز و آستانه و شیراز و كرمانشاه و كرج و‌... آمده‌اند و حضورشان در این تجمع‌ها تكرار شده است؛ و این یعنی بارها و بارها همراه بقیه شده‌اند تا شاید به خواسته‌هایی برسند كه حتی خود دولتمردان نیز آنها را محق می‌دانند.
هروجدان پاكی به همت آنان آفرین می‌فرستد. حضورشان تحسین بر‌انگیز است اما همزمان نگران سلامتی و بود و نبودشان می‌شوم با خود فكر می‌كنم تك تك این بزرگان الان باید در زیر سقفی؛ سایه‌ای؛ یا اتاقی آرام و امن استراحت كنند، و برنامه‌ای برای گردش در شهر و سفر بریزند یا فرزندان و نوه‌های خود را به بهانه‌های مختلف به منزل خود بكشانند؛ به گرمی از آنها پذیرایی كنند و برای‌شان خاطره بگویند؛ راهنمای‌شان باشند و در كنارشان احساس خوبِ بزرگ‌تر بودن را درك كنند. به دنبال برنامه‌هایی برای سلامت خود باشند؛ ورزش و فیزیوتراپی و خدمات پزشكی مستمر و...
اما دریغ كه همه اینهاپس از سی سال كار صادقانه میسر نیست؛ یا حداقل برای اكثریت میسر نیست و تاسف برای مملكتی كه احترام بزرگان خود را، حداقل از نظر سن و سال هم شده، پاس نمی‌دارد، چه برسد به بزرگان صاحب‌نظر و اندیشه، كه می‌دانیم بر آنها نیز چه می‌گذرد...

 

هرگز نمی‌نشینیم

یك متن در گروه‌های تلگرامی و شبكه‌های اجتماعی فرهنگیان به ویژه بازنشستگان مرتب می‌چرخد. در این متن آمده است: حدود سه سال است كه با استفاده از فضای مجازی مسیر مطالبه‌گری را پیش گرفته‌ایم، راه‌هایی چون دیدار و رایزنی با مسوولان دولتی و نمایندگان ملت، ارسال پیامك، تهیه پتیشن با هزاران امضا و... تجمع‌های گسترده استانی و كشوری را رفته‌ایم و اكنون حاصل این تلاش
سه ساله عبارت است از:
  ایجاد ردیف حقوقی در بودجه كشور بعد از ٣٧ سال
  اضافه شدن به حقوق قریب به ٨٠ درصد بازنشستگان در سه ساله اخیر بیش از نرخ تورم
  قرار گرفتن مشكل بازنشستگان به عنوان یكی از ٣ دغدغه مهم دولت
  و مهم‌تر از همه اطلاع‌رسانی و روشنگری و اتحاد میان پیشكسوتان جامعه
ولی با این وجود هنوز در اول راهیم و هرگز نمی‌نشینیم، از آغاز سال ٩٦ به رایزنی و مكاتبه با مسوولان و نمایندگان پرداخته‌ایم و امیدواریم این تلاش ما به نتیجه مطلوب كه همانا اجرای كامل و دقیق قانون مدیریت خدمات كشوری است، بینجامد.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha