سلامت نیوز: حال قلب ایران خوب نیست. چند روزی است كه شهر اراك، ملتهب از اعتراض‌های كارگرانی است كه در پی مطالبات به حق‌شان، بی مهری‌های بسیار را تحمل می‌كنند. اخبار كارگری روزهای گذشته از اراك، گاه رنگ خشونت به خود گرفت و با آنكه در رسانه‌های داخلی بازتاب كمی یافت اما اجنبی‌ها تا توانستند از آن بهره بردند.
به گزارش سلامت نیوز، روزنامه قانون نوشت: كارگران كارخانه هپكو و آذرآب اراك، از اوایل هفته جاری و در پی بی‌توجهی های مسئولان و پرداخت‌نشدن 6 ماهه حقوق و مزایای‌شان، تجمع‌های اعتراضی برپا كردند تا شاید این تجمع‌های صنفی، فریاد اعتراض كارگری را از قلب ایران به گوش پایتخت برساند. كارگران، در برابر خواسته‌های صنفی خود با واكنش‌های تند نیز مواجه شدند و این موضوع، بازتاب گسترده خارجی پیدا كرد. اما با آنكه در آن سوی مرزها، صدای كارگران اراكی پیچید، در داخل و به خصوص در خیابان آزادی تهران ، گوشی برای شنیدن مطالبات كارگری پیدا نشد. ساختمان وزارت كار، رفاه و تامین اجتماعی آرامش خاصی را در اوج ناآرامی‌های كارگری اراك در هفته گذشته تجربه كرد و شخص وزیر كار در طبقات فوقانی این ساختمان، منفعل ترین روزهای خود را گذراند. این درحالی بود كه نمایندگان كارگری، بارها در طی روزها و هفته‌ها و ماه‌های گذشته، فریاد اعتراض از اوضاع نامناسب كارخانه های اراك برآوردند اما آقای وزیر، آن‌قدر به اراك نرفت و نماینده‌ای نفرستاد تا خشم خیابانی، نتیجه بی‌تفاوتی وزارت كار در برابر خواسته های كارگری شود.
ماجرای اعتراض ها
كارگران دو كارخانه بزرگ هپكو و آذرآب اراك در مطالبات صنفی و معترضانه خود، تقاضای رسیدگی موثر به موضوع برطرف شدن مساله بدهی‌های بیمه‌ای و بانکی واحدهای صنعتی شان و از سرگیری فعالیت‌های کارخانه را داشتند. کارگران آذرآب که در عین حال مالک بخشی از سهام كارخانه نیز محسوب می‌شوند، نسبت به حاشیه‌های نشست اخیر مجمع عمومی سهامداران معترض بودند كه از قرار معلوم نتایج این مجمع که در دو روز متوالی (۲۶ و ۲۷ شهریور) در سالن تلاش وزارت کار در تهران برگزار شده، مورد ایراد نماینده سازمان بورس اوراق بهادار واقع شده است.در مورد مطالبات صنفی کارگران هپکو نیز گفته می‌شود که وضعیت نامعلوم معوقات مزدی باعث شده است تا شماری از این کارگران تجمع صنفی برپا کنند. این کارگران می‌گویند که از زمستان سال گذشته تاکنون مطالبات مزدی و بیمه‌ای خود را به صورت ناقص دریافت کرده‌اند و با وجود جابه‌جایی کارفرما هنوز این بی‌نظمی ادامه دارد.
نتیجه بی توجهی‌های دولت
كارگران واحدهای صنفی اراك در ماه‌های اخیر، به دفعات از پرداخت نشدن مطالبات‌شان كه منجر به فلج شدن زندگی‌شان شده، انتقاد كرده و خواستار رسیدگی مسئولان دولتی به مشكلات‌شان شده‌اند.كارگران بارها فریاد زدند كه كار بی‌مزد، زندگی‌شان را نابود كرده است و مقابل زن و فرزند، عرق شرم می‌ریزند اما مسئولان دولتی وزارتخانه‌های كار و البته صنعت و معدن، كك‌شان هم نگزید تا بالاخره كاسه صبر كارگران لبریز شده و حاضر شدند جان‌شان را مقابل خودروهای بیندازند. در روزهای اخیر، گزارش‌هایی از مسدود شدن جاده اراك و كف جاده خوابیدن كارگران آمد تا جان‌شان را كف دستان‌شان بگذارند بلكه به حق‌شان برسند. با این حال، این اتفاقات نیز موجب نشد تا دولتمردان از تهران، واكنشی به خواسته‌های كارگران در اراك نشان دهند و در مقابل، این برخوردها بود كه سعی بر ساكت كردن كارگران داشت. آن نیز در شرایطی كه كارگران، خواسته‌های به حق خود را مطرح می‌كردند و فریاد توجه به تولید ملی، دادن حق كارگران، اشتغال و كارآفرینی را سر می‌دادند. توجه‌هایی كه حداقل باید از سوی وزیر كار شنیده می‌شد و آنها را از وزیر صنایع پیگیری می كرد اما آقایان وزیر خود را به نشنیدن زدند!
نیروی کار آشوبگر نیست
برخوردهای نه چندان مناسب با كارگران اراكی كه فیلم‌های آن به سرعت در فضای مجازی منتشر شد و دیگر نیز نمی توان در دنیای تلگرام و توییتر، مقابل انتشار اطلاعات ایستاد، واكنش گروه‌های فعال كارگری را به‌همراه داشت. کانون هماهنگی شوراهای اسلامی کار استان مرکزی در حمایت از حقوق كارگران اراكی با انتشار بیانیه ای، برخوردهای خشن با كارگران را محکوم کرد. این كانون دراین بیانیه با اشاره به بخشی از سخنان رهبری در جمع کارگران آورد: « آن کسانى که به قشر کارگر و مجموعه کارگرى بى‌توجهى و بى‌اعتنایى می‌کنند، در حقیقت این نقش اساسى و مهم را نمى‌بینند یا نادیده می‌گیرند. در سال اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال که متکی به نیروی کار و کارگران این مرزو بوم است نه تنها مسیریابی درستی از سوی مسئولان صورت نگرفت بلکه عزت و کرامت و شأن کارگر نیز مورد توهین و تعرض قرار گرفت. آیا این بود سفارش اسلام و رهبری در خصوص نقش و کارآمدی کارگران در جامعه اسلامی؟ در آستانه هفته دفاع مقدس به جای اینکه از کارگران دو صنعت راهبردی کشور (هپکو و آذرآب) که در جنگ و دفاع از آب و خاک و ناموس این کشور نقش بسزا و پررنگی داشتند و شهدایی، هم در کارخانه و هم در جبهه‌ها به این انقلاب و مردم تقدیم کردند با گل و شیرینی تجلیل شود با باتوم و گاز اشک آور و ... پذیرایی شد. آیا این است دستمزد سال‌ها پایداری و سازندگی و افتخار آفرینی برای این کشور و ملت؟ آیا این کارگران چیزی جز بقا و مانایی اشتغال و کارآفرینی ملی را فریاد می‌زنند؟ آیا این قشر فهیم و زحمتکش چیزی جز تولید ملی را طلب می کنند؟ آیا این کارگران چیزی جز حفظ سرمایه ملی را می خواهند؟کمی در خصوص شعارهای سال رهبری در چندین سال اخیر تامل کنیم و نقطه اتکا و عطف دستیابی به نتایج مثبت این رهنمودهای رهبری را که همان کار و کارگر است،جدی بگیریم و ارزش و جایگاه این قشر تاثیرگذار را حفظ كنیم.جالب است دیگر هیچ مقام مسئولی در استان حتی برای دلجویی از ماه‌ها تاخیر حقوق کارگران حاضر نمی‌شود. آیا کارگران نیروی کارند یا آشوبگر؟ که با نیروهای ویژه دست‌و پنجه نرم کنند. آیا وظیفه کارگران جز پیکار با آهن و فولاد و کار برای ساخت و ساز و تولید است که امروز باید با نیروی ضدشورش پنجه در پنجه شوند؟».
واكنش مجلسی‌ها
برخی نمایندگان مجلس نیز در واكنش به بی‌توجهی‌های مسئولان دولتی به خواسته‌های كارگران وبرخوردهای نامناسب باآنان، خواستار ورود جدی دولت به ماجرای كارگران اراكی شدند. «مسئولان به‌جای پاشیدن نمک به زخم کارگران آنان را درک کنند؛ چراکه چندماه است حقوقی دریافت نکرده‌اند». این واكنش «سیدمهدی مقدسی» نماینده مردم اراك در مجلس و پس از برخوردهای خشن با كارگران اراكی است و گفت: حل مشکلات واحدهای صنعتی به اهتمام جدی نیاز دارد، درحالی که ما شاهدیم با وجود جلسات متعددی که تشکیل شده، هنوز هیچ گشایشی در کار نیست و کارگران حقوقی دریافت نکرده‌اند. شرایط به گونه‌ای است که کارگران امیدشان را از دست داده‌اند و باید با اهتمام ویژه، تصمیمی انقلابی در رفع مشکل این دو واحد و واحدهای دیگر اتخاذ کرد.وی افزود: دست دست کردن، وقت گذراندن و فرصت دادن به افرادی که شاید تلاشی برای رفع مشکلات می‌کنند، ممكن است راه به جایی نبرد.نماینده مردم اراک با اشاره به این مطلب که انتظار دارد وزیر با حضور همه ذی‌نفعان تصمیمات اثربخشی بگیرد، گفت: از دولت دوازدهم انتظار داریم تصمیمات اساسی جهت حل مشکلات واحدهای صنعتی اتخاذ کند، چراکه اگر روند کند فعلی ادامه یابد به تکالیف خود در مجلس عمل خواهیم کرد.این نماینده مجلس با اشاره به لزوم برگزاری جلسات فوق‌العاده از سوی مسئولان ذی‌ربط گفت: سهامداران و مالکان، کارگران با شرافتی را که به جز تامین معاش هدفی ندارند، درک کنند؛ چراکه این‌گونه تحت فشار دادن کارگران زیبنده نیست. از استاندار محترم نیز انتظار داریم این مساله را در تهران به جد پیگیری کند و تا مشکل حل نشده به استان بازنگردد.«مقدسی» در واكنشی دیگر به همراه «علی اکبر کریمی» دیگر نماینده اراك، نامه ای را به وزیر صنعت معدن و تجارت نوشتند و خواستار رسیدگی به مشکلات واحدهای صنعتی استان مرکزی مانند هپکو، آذر آب، ماشین سازی، واگن پارس، کمباین سازی و ایرانکو شدند. در این نامه از واحدهای صنعتی یاد شده به عنوان گل سرسبد صنایع کشور یاد شده که اکنون چند سالی است به دلیل مشکلات با ظرفیتی در حدود یک چهارم گنجایش خود فعالیت می‌کنند.نویسندگان این نامه از وزارت صنعت، معدن و تجارت خواستار شده‌اند تا برای برون رفت از وضعیت به وجود آمده، کمیته‌ای به ریاست وزیر صنعت، معدن و تجارت و عضویت مقامات استانداری، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، مدیران مالی دولتی و مسئولان بانکی و سایر اشخاص و دستگاه‌ها، تشکیل شود.
دولت برخیز
اكنون به مدد بی توجهی های محض مسئولان استانی و كارفرماهای اراكی، مشکلات کارگران از اختیارات استانی خارج شده است و به نظر می رسد مسئولان کشوری باید در مورد آن تصمیم بگیرند. پس از ماه‌ها حقوق نگرفتن و اخراج كارگران در اراك، دیگر کاری از دست مسئولان استانی برنمی‌آید و هیات دولت و شخص رییس‌جمهور، وزیر صنعت و وزیر کار باید در مورد این موضوع تصمیم بگیرند. تصمیماتی كه باید به سرعت وزرای كار و صنعت را به تكاپو بیندازد تا مرهمی بر زخم ناسور كارگران باشند. گسترش اعتراض های كارگری و تداوم بی تدبیری‌های وزرا در این حوزه، به‌طورحتم‌گره بحران كارگران اراكی را پیچیده تر خواهد كرد و لازم است مسئولان ارشد دولتی در این موضوع، كمی به خود آیند. اكنون كه در آستانه مهر قرار داریم، بی مهری ها به كارگران، هیچ نتیجه ای جز افزایش تنش در زندگی آنان را نخواهد نخواهد داشت و اگر وزرای دولت، لحظه ای، فقط لحظه‌ای خود را جای كارگران و شرمندگی آنان مقابل خواسته‌های خانواده‌شان قرار دهند، برای نجات كارگران آستین بالا خواهندزد. آقای وزیر كار! چندین ماه پرداخت نشدن حقوق كارگران و مشت گرفتن دربرابر حق طبیعی‌شان را هرگز درك نخواهید كرد مگر آنكه از اتاق های خود خارج شده و فاصله 200 دقیقه ای تهران – اراك را بپیمایید و زندگی كارگران را ببینید. آن‌وقت شاید یاد لحظه تحویل سال نو و پیام رهبری انقلاب كه امسال را اقتصاد مقاومتی، تولید و اشتغال نام نهاد، بیفتید و وظایف زمین مانده خود را انجام دهید. آقایان وزیر! تا دیر نشده به فكر علاج مشكلات جامعه كارگری كه اراك مشت نمونه خروار آن است، باشید كه به لب رسیدن جان كارگر، خسرانی جبران ناپذیر به‌همراه خواهد داشت. اكنون وضعیت روابط کار در ایران با چالش‌هایی روبه‌رو است که مسئولان کشور به خصوص وزیر کار باید در واکنشی سریع به مسائل کارگران رسیدگی کنند تا هرچه زودتر وضعیت آنان بهبود پیدا کند.
فضای کار کشور با توجه به مسائل رخ‌داده در برخی کارخانه‌ها و کارگاه‌ها مانند چسب هل و رفتار با کارگران و همچنین حاشیه‌های اعتراض کارگران کارخانه‌های هپکو و آذرآب و ... نشان می‌دهد که وضعیت حوزه روابط کار از رکود اقتصادی که مسئولان کشوراز آن صحبت می‌کنندنیز نامناسب‌تر است.
نظر شما