سلامت نیوز: سه روز نگذشته بود از اعلام رسمی معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی كشور كه گفته بود «كودكان زباله‌گرد تا ٦ ماه آینده از چرخه زباله‌گردی خارج خواهند شد»
به گزارش سلامت نیوز، اعتماد نوشت: اما روز گذشته یك مسوول دیگر در این سازمان، اعلام كرد كه «حذف كار كودك قابل تحقق نیست.»
موضوع كودكان كار و خیابان، از اواخر مرداد امسال به خبر اول رسانه‌ها تبدیل شد. وقتی چند روز پس از آغاز اجرای مصوبه جمع‌آوری فوریت‌های خدمات اجتماعی تهران كه متكدیان و كودكان كار را شامل می‌شد، شبكه‌های مجازی اخباری درباره نحوه ساماندهی كودكان كار و خیابان منتشر كردند و روند جدید ساماندهی این كودكان را با بازداشت و دستگیری مشابهت دادند.
به دنبال انتشار این اخبار، مسوولان سازمان بهزیستی كشور كه طبق آیین نامه ساماندهی كودكان كار و خیابان – مصوب ١٣٨٤ - بخشی از وظایف مربوط به ساماندهی كودكان كار و خیابان را بر عهده دارند، اعلام كردند كه «ساماندهی» به شیوه صحیح، می‌تواند از ایجاد آسیب‌های جدید و بیشتر، برای این كودكان كه شبانه‌روز خود را در خیابان‌ها و در مواجهه با مخوف‌ترین آسیب‌های روحی و جسمی سپری می‌كنند، جلوگیری كند.
در حالی كه فرماندار تهران، از اجرای نحوه جمع‌آوری كودكان كار دفاع می‌كرد، فعالان حقوق كودك و كارشناسان اجتماعی با صدور بیانیه‌های متعدد خواستار توقف جمع‌آوری كودكان كار شدند و در نهایت، هفته گذشته روزبه كردونی؛ مدیركل دفتر امور آسیب‌های اجتماعی وزارت رفاه از خروج كودكان كار و خیابان از شمول این مصوبه خبر داد.
روز چهارشنبه هم حبیب‌الله مسعودی فرید؛ معاون امور اجتماعی سازمان بهزیستی كشور در گفت‌وگو با ایلنا، كودكان زباله گرد را به طور خاص مورد اشاره قرار داد و گفت كه «باید طی ۶ ماه آینده این كودكان را از زباله‌گردی جدا كنیم و آنها را به سمت كارهایی سوق دهیم كه آسیبی به آنها نرسد.» اما ایلنا، دیروز خبر داد كه فریبا درخشان‌نیا؛ مدیركل دفتر امور آسیب‌دیدگان سازمان، مسوول دیگری در سازمان بهزیستی، حذف كار كودك را غیرقابل تحقق دانسته و گفته است: «حذف كار كودك مطلوب و ایده‌آلی است كه كاملا قابل‌تحقق نیست؛ بنابراین در حال حاضر بحث كاهش ساعات كار كودك را مدنظر داریم؛ یعنی بهزیستی بحث كاهش ساعات كار كودكان را دنبال می‌كند تا كودكان بتوانند ساعتی را به تحصیل مشغول باشند و فرآیند تكوین شخصیت و مراحل رشد خود را مناسب‌تر طی كنند.»
درخشان نیا به اعتراضات خانواده این كودكان نسبت به طرح‌های ساماندهی هم اشاره كرده و در توضیح علت اعتراضات گفته بود: «وقتی سازمان بهزیستی این كودكان را جذب می‌كند آنها از درآمد روزانه و تامین مسائل مالی خانواده عقب می‌مانند و خانواده به بهزیستی فشار می‌آورد تا هرچه سریع‌تر این كودكان به خانه بازگردند. از طرفی، آزادی كودكان در این مراكز محدود می‌شود چرا كه آنها تجربه‌هایی كسب می‌كنند كه كودكان معمولی آن را تجربه نمی‌كنند. بر همین اساس وقتی آزادی‌های آنها محدود می‌شود برای آنها آزاردهنده است.»
درخشان نیا، بیشترین آسیب را متوجه كودكان زباله‌گرد دانسته بود و درباره نتیجه مذاكرات سازمان بهزیستی با مسوولان شهرداری تهران برای ممانعت از كار این گروه از كودكان گفته بود: «درخصوص كودكان زباله‌گرد با سازمان رفاه و خدمات اجتماعی شهرداری چندین جلسه برگزار شده، قول مساعد برای ساماندهی داده‌اند، اما هنوز مكاتبه‌ای ملاحظه نكرده‌ایم كه پیمانكاران شهرداری از جذب كودكان برای این مشاغل خودداری كنند.
البته شهرداری قبول نمی‌كند و نمی‌پذیرد كه پیمانكار شهرداری، كودكان را به كار گرفته و قرار شد مستندات انجمن‌های غیردولتی را به شهرداری ارایه دهیم. امیدواریم به یك خروجی عملیاتی برسیم.»درخشان‌نیا این انتقاد را هم از وزارت بهداشت به عنوان نهاد متولی حفظ سلامت آحاد جامعه داشت كه كودكان كار و خیابان، از سوی مراكز درمانی وزارت بهداشت پذیرش نمی‌شوند.
انتقاد این مقام مسوول در حالی است كه تابستان ١٣٩٣، وزیر بهداشت با حضور در «خانه درمان» جمعیت امام علی(ع) از آمادگی دولت برای كمك به این كودكان و اختصاص مركز درمانی، ارایه تجهیزات مورد نیاز و خدمات درمانی خبر داد و ضمن ابراز تاسف از مشكلات عدیده در زندگی این كودكان كه سوءتغذیه و اعتیاد و بیماری‌های عفونی را برای آنها سبب شده، وعده به اختصاص تعدادی از مراكز بهداشتی در چند استان برای درمان و پذیرش این كودكان داد اما درخشان‌نیا، می‌گفت كه درمان این كودكان بلاتكلیف است زیرا مسوولان وزارت بهداشت پای میز مذاكره نیامده‌اند و افزود: «مطابق آیین‌نامه ساماندهی كودكان كار و خیابان ١١ دستگاه باید در كنار سازمان بهزیستی برای بحث ساماندهی همكاری كنند، اما متاسفانه اغلب این دستگاه‌ها از جمله وزارت بهداشت طبق آیین‌نامه با بهزیستی همكاری لازم را نداشته‌اند.
این آیین‌نامه در جلسه هیات وزیران مصوب شده و از اسناد بالادستی محسوب می‌شود و در حكم قانون است؛ اما متاسفانه معضل عدم همكاری دستگاه‌ها از جمله وزارت بهداشت را داشته‌ایم. آخرین نامه‌ای را كه به وزارت بهداشت ارسال كردیم در همین سال ٩٦ بود كه درخواست كردیم تكالیف این وزارتخانه، به خصوص در بحث درمان مورد توجه قرار گیرد و كودكان مشمول آیین‌نامه فوق باید مورد درمان و در چرخه حمایتی قرار گیرند، اما متاسفانه هیچ حمایتی از این كودكان صورت نگرفته و وزارت بهداشت هنوز هم پای میز مذاكره نیامده است.»
به نظر می‌رسد تنها راه‌حل چالش چندماهه مسوولان در مورد نحوه برخورد با كودكان كار و خیابان، تصویب لایحه حمایت از كودكان است. روز گذشته هم محمد نفریه؛ مدیركل دفتر امور كودكان و نوجوانان سازمان بهزیستی كشور از این راه‌حل برای پایان دادن به این چالش‌های بی‌نتیجه و به سرانجام رسیدن راهی برای ساماندهی شرایط زندگی و معیشت كودكان كار و خانواده ایشان گفت؛ لایحه‌ای كه بنا بر وعده نمایندگان مجلس، تا یك ماه آینده به صحن می‌رود تا به ٧ سال چشم‌انتظاری فعالان و متولیان حقوق كودك پایان دهد.
نظر شما