چهارشنبه ۲۶ مهر ۱۳۹۶ - ۱۰:۲۰

اصلی‌ترین شالوده شخصیت کودکان در کودکی و زیر پنج‌سال شکل می‌گیرد؛ کودکان مادران زندانی تا دوسالگی در زندان زندگی می‌‌کنند و این حقیقت اثرات منفی و ماندگاری بر ضمیر ناخودآگاه آنها خواهد گذاشت که نمود آن را در بزرگسالی این کودکان مشاهده می‌کنیم. بنابراین باید هرچه سریع‌تر برای ایجاد مهدکودک در زندان‌ها اقدام شود.

ساخت مهدکودک کنار زندان

سلامت نیوز-* فاطمه دانشور: کودکان خردسال با مادران خود در بندهایی از زندان زنان حضور دارند. این کودکان به‌دلیل محدودیت‌ها و مشکلات موجود در زندان همراه با زنان زندانی نگهداری می‌شوند که همجواری آنها با این افراد مخاطراتی را برای کودک به‌دنبال دارد.

به گزارش سلامت نیوز، آرمان نوشت: بنابراین مادران نگرانی زیادی نسبت به امنیت کودکان در زندان احساس می‌کنند. شرایط زندان و سبک‌معماری سلول‌ها از نظر رنگ‌آمیزی، نورگیری اتاق و چیدمان اتاق برای کودک درحال رشد چندان مناسب نیست. فضای استقرار کودک باید از استانداردهای لازم برخوردار باشد.

با این شرایط باید مهدکودک‌هایی به‌صورت اختصاصی برای کودکان طراحی شود تا آنها سنین رشد خود را که توام با شکوفایی ذهنی و جسمی آنهاست، در آنجا بگذرانند. درحال‌حاضر بهزیستی مجوز ساخت مهدکودک در زندان‌ها را صادر کرده و بناست به‌زودی شاهد این اتفاق باشیم. متاسفانه درهای زندان زنان بر نیکوکاران بسته است و آنها به‌سادگی امکان بازدید از زندان و آگاهی از نیازهای زندانیان را ندارند.

این زندان‌ها نیازمند ایجاد مهدکودک، فضای‌سبز و درختکاری هستند. برخی از نیکوکاران به بازدید از زندان زنان و مشاهده مشکلات زندانیان علاقه‌مندند، اما تاکنون با این کار مخالفت شده است. سازمان زندان‌ها، قوه‌قضائیه و مسئولان در این زمینه باید اقدامات لازم را به‌منظور ارائه خدمات و امکانات موردنیاز به زندانیان انجام دهند. به موضوع ساخت مهدکودک در زندان‌ها تاکنون به‌درستی پرداخته نشده و مسئولان تا سال‌های اخیر توجه زیادی به این مساله نکرده بودند. البته عدم‌اجازه برای رفت‌وآمد فعالان اجتماعی و نیکوکاران نیز مزید بر علت شد تا مسائل زندان‌های زنان بازگو نشوند، اما طرح ایجاد مهدکودک در زندان‌ها سبب توجه به مشکلات کنونی زندان زنان شد.

اگر نیازهای زندان زنان مداوم بازگو نشود، به‌مرور توسط مسئولان و مردم فراموش می‌شوند. رهبرمعظم‌انقلاب درباره موضوع آسیب‌های‌اجتماعی گفتند این موضوع موردغفلت قرار گرفته است. علت این غفت عدم‌طرح این موضوعات در جامعه، بی‌توجهی به آنها و ازدست‌رفتن فرصت مناسب برای برنامه‌ریزی درباره آنها بود. فعالان اجتماعی معدودی درباره زنان زندانی صحبت می‌کنند و به‌میزان کمی به آن پرداخته می‌شود.

نپرداختن به یک موضوع سبب عدم‌ارائه راهکار در مورد آن می‌شود، بنابراین نیاز است درباره مشکلات داخل زندان‌های زنان صحبت شود. درصورت بیان این مسائل درنهایت مسئولان به کم‌کاری خود در این زمینه اعتراف می‌کنند، اما اگر مسئولان از این نتیجه‌گیری فرار کنند و به آن نرسند، اصل موضوع پنهان باقی می‌ماند.

 

علل لزوم توجه به کودکان مادران‌زندانی

اصلی‌ترین شالوده شخصیت کودکان در کودکی و زیر پنج‌سال شکل می‌گیرد؛ کودکان مادران زندانی تا دوسالگی در زندان زندگی می‌‌کنند و این حقیقت اثرات منفی و ماندگاری بر ضمیر ناخودآگاه آنها خواهد گذاشت که نمود آن را در بزرگسالی این کودکان مشاهده می‌کنیم. بنابراین باید هرچه سریع‌تر برای ایجاد مهدکودک در زندان‌ها اقدام شود.

برخی از مادران، کودکان خود را در زندان‌ها به دنیا می‌آورند و بنابراین کودک تا سالیان سال در زندان و همراه با مادر حضور دارد. محل خواب این کودکان در یکی از تخت‌های دوسه‌طبقه سلول و کنار مادر است و مادر و کودک همراه با هم از یک تخت استفاده می‌کنند. این هم‌بستری مشکلات زیادی برای سلامت‌کودک ایجاد می‌کند. در مواردی کودک به‌دلیل استفاده از شیر مادر اوردوز می‌کند، زیرا شیر مادر حاوی متادون بوده است. این حوادث ثبت و گفته نمی‌شوند و اذهان عمومی جامعه از آنها ناآگاهند، زیرا به‌گوش آنها نمی‌رسد، علت این ناآگاهی را نیز باید در بسته بودن در زندان زنان بر نیکوکاران و فعالان اجتماعی جست‌وجو کرد.

 

نبود اراده‌جدی برای ساخت مهدکودک

مراقبت از کودکان نیازمند توجه بیشتری نسبت به بزرگسالان است. بخش قابل‌توجهی از این مراقبت‌ها با طراحی مهدکودک در زندان امکانپذیر است. ایجاد مهدکودک در زندان هزینه‌بردار نیست و مشکل، نبود اراده‌جدی برای حل این موضوع از سوی مسئولان است. بحث آسیب‌های اجتماعی و مسائلی مانند کودکان کار، زنان بزه‌دیده یا خیابانی اگر به‌صورت کامل حل نشده‌اند، به‌دلیل نبود اراده‌جدی برای حل آنهاست. کودک باید در کنار مادر زندانی حضور داشته باشد و سپردن او به خانواده مادر و اطرافیان درست نیست. آنها باید در کنار مادران از شرایط رفاهی لازم در زندان برخوردار باشند و حضور مادر را در کنار خود تجربه کنند. ایجاد مهدکودک، محل خواب و نگهداری کودک در زندان از نکات‌مهم است.

بهترین راهکار، وجود اتاقی جداگانه برای کودک در بند زندان است. هرچند در آینده کودکان مادران زندانی روز را در مهدکودک سپری می‌کنند، اما حضور شبانه آنها در سلول نیز بسیار حائز اهمیت است. برای حل این مشکل مادران زندانی باید از همبندی‌های خود جدا و در اتاق مادر و کودک مستقر شوند؛ ایجاد اتاق مادر و کودک اولویت بیشتری نسبت به ایجاد مهدکودک دارد.

اگر بتوان اتاق مادر و کودک را برای هر زندانی تفکیک کرد و مادران و کودکان آنها را در یک بند نگاه نداشت، بهترین روش نگهداری از کودک خواهد بود. این اتاق‌ها باید کمترین امکانات رفاهی مانند تخت، کمد و امکانات رفاهی کودک و تخت مادر را داشته باشند، زیرا کودک حق‌حیات و برخورداری از یک رفاه‌نسبی را دارد. زندان به‌منظور مجازات مادر کودک است، بنابراین کودک نباید تقاص اعمال‌مجرمانه مادر را پس بدهد. البته حق کودک در مورد رفاه‌نسبی به‌طور ضمنی ارفاقاتی را نیز نصیب مادر می‌کند، زیرا مادر نیز باید نسبت به همبندی‌های خود فضای بهتری را در زندان تجربه کند.

کودک قربانی مادر نشود!

تفاوت در ارائه خدمات‌رفاهی به مادران به‌دلیل وجود کودکان است؛ نمی‌توان حضور کودکان در زندان را نادیده گرفت و آنها را قربانی شرایط مادرانشان کرد. شرایط کنونی کودک را قربانی مادر کرده است. یکی از حقوق‌کودک برخورداری از همجواری با مادر است، بنابراین باید مادر خدماتی ‌متمایز نسبت به زنان‌مجرد زندانی دریافت کند.

به‌عنوان‌مثال، هنگامی که کودک همراه با مادر در یک تخت می‌خوابد، در هنگام گریه‌شبانه کودک، او و مادرش توسط همبندی‌ها مورد بدرفتاری قرار می‌گیرند و مادر محیط آرامی را همراه با کودک خود تجربه نمی‌کند. اتاق مادروکودک به مادر در زمینه ایجاد محیطی آرام برای کودک بسیار کمک می‌کند. مادران به‌دلیل شرایط‌روحی آشفته خود باید در کلاس‌های تشکیل‌شده در زندان شرکت کنند؛ بنابراین در این ساعات کودک باید در مهدکودک زندان باشد. در نهایت باید گفت، حضور در زندان برای کودک مناسب نیست و باید آسیب‌روحی وارده به کودک را به هر نحو کاهش داد.

* فعال حقوق کودک

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha