به گزارش سلامت نیوز دکتر حامد محمدی کنگرانی، عضو کمیته رسانه انجمن روانپزشکان ایران با بیان این که امروزه بیماری به نام «سایکوز» یا جنون در روانپزشکی مطرح نیست، اظهار كرد: این بیماری نشانه‌ای از اختلال حس واقعیت سنجی افراد است که موجب از دست دادن افکار، احساسات و روابط اجتماعی در فرد مبتلا به این عارضه می‌شود.
این متخصص روانپزشکی در خصوص بیان علل بروز این بیماری گفت: استرس‌های شدید و ناگهانی، از دست دادن یکی از نزدیکان، حوادث پرتنش مالی نظیر ورشکستگی ممکن است باعث بروز این بیماری شود که با مصرف مرتب دارو به مدت 6 ماه تا یك سال بسته به شدت بیماری درمان پذیر است.
دکتر محمدی کنگرانی با بیان اینکه نقش ژنتیک در این بیماری بسیار زیاد بوده و مبتلایان به آن بیشتر تحت تاثیر یکی از اعضای خانواده خود قرار می‌گیرند، ادامه داد: خصوصیات شخصیتی در بروز سایکوز تاثیرگذار است که حساسیت، ضعف در مکانیزم‌های دفاعی، عدم توانایی مقابله با استرس‌های شدید و کنار آمدن با مشکلات زندگی از بارزترین ویژگی‌های شخصیتی این بیماران است که برای فرار از مشکلات و جبران ضعف‌های خود از جنون به عنوان یک مکانیزم دفاعی استفاده می‌کنند.
این عضو انجمن روانپزشکان ایران در گفت‌وگو با ایسنا گفت: اختلالات ادراکی که شایع‌ترین علامت سایکوز است در افراد عادی هم دیده می‌شود مثلا افراد برای چند لحظه نمی‌توانند ادراک درستی از چیزهایی که در محیط اطراف می‌بینند داشته باشند و در این حالت ممکن است یک تکه چوب را مثل مار و یا سایه چوب لباسی را شبیه انسان تصور کنند که این حالات در افراد مبتلا به جنون به مراتب شایع‌تر است.
وی در تبیین توهم و هذیان در این افراد گفت: در توهم فرد چیزی را که به واقع وجود ندارد حس می‌کند که این ادراک می‌تواند شنیدن صدایی خاص، بوی تعفن و لمس کردن چیزی باشد که وجود خارجی ندارد. اما هذیان در اصل اعتقاد داشتن به موضوعی است که در فرهنگ آن جامعه غیر قابل باور است كه ریشه آن به فرهنگ و مذهب مردم جامعه باز می‌گردد. هذیان می‌تواند حالت دیگری به نام ایلوژن یا اختلالات ادراکی نیز داشته باشد.
وی با اشاره ذهنیت مبتلایان به سایکوز اظهار داشت: این افراد تصور می‌کنند که آدم‌های مهمی هستند و همواره کسی آنها را تعقیب می‌کند، کسی قصد خیانت و یا کشتن آنها را دارد که متاسفانه هچ تست روانشناسی نمی‌تواند این بیماری را تشخیص دهد و تنها راه تشخیص آن مصاحبه، تست‌های بالینی و گرفتن شرح حال بیمار توسط پزشک است.
تجویز دارو خط اول درمان سایکوز است
وی با تاکید بر این که درمان سایکوز فقط از طریق دارو امکان پذیر است، گفت: در موارد شدیدتر اگر فرد برای خود و دیگران خطری ایجاد کند ممکن است نیاز به بستری شدن در بیمارستان روانپزشکی را داشته باشد. در غیر این صورت می‌توان آنها را به صورت سرپایی نیز درمان کرد.
دکتر كنگرانی همچنین اضافه کرد: این بیماری در حالت‌های شدیدتر علائمی مشابه اسکیزوفرنی دارد که در این حالت برای کنترل بیماری حداقل یکسال و در نهایت تا پایان عمر مجبور به مصرف دارو هستند.
این متخصص روانپزشکی در ادامه با اشاره به اینکه باید برای این افراد به اندازه توانایی‌هایشان کار و مسئولیت در نظر گرفته شود، گفت: مبتلایان به جنون نباید منزوی شده و افراد خانواده کارهای آنها را انجام داده و بی‌دلیل از آنها حمایت کنند. از طرفی میزان توانایی این افراد برای پذیرش مسئولیت باید از سوی خانواده و یا پزشک مشخص شود.
با بحث و جدل، استرس مبتلایان به سایکوز را تشدید نکنید!
دکتر كنگرانی در خصوص ازدواج این بیماران اظهار داشت: ازدواج نمی‌تواند به بهبود این افراد کمک کند حتی در مواردی ممکن است استرس ازدواج در وخامت حال آنها نقش داشته باشند. از طرفی چون علائم بیماری در این افراد با دارو قابل کنترل است می‌توان گفت منعی برای ازدواج این افراد وجود ندارد ولی نباید به ازدواج به عنوان عاملی برای درمان یا بهبود مبتلایان به سایکوز نگاه کرد.
وی در ادامه تاکید داشت که این بیماران باید شغلی مناسب با توانایی‌های خود داشته باشند و گفت: خانواده و اطرافیان آنها نباید در مورد اعتقادات این افراد بحث و گفت وگو کنند زیرا این خود عاملی برای تشدید عصبانیت در آنها است.
دکتر كنگرانی در مورد برخورد مبتلایان به سایکوز با افراد جامعه گفت: طبق تحقیقات به عمل آمده خطر این افراد در جامعه با افراد سالم یکسان است.
وی اضافه کرد: در واقع این افراد به علت گوشه گیری و ترسی که از کشته شدن توسط افراد جامعه و بی‌دفاعی که خودشان دارند، نمی‌توانند دست به انجام کاری زده و معمولا فرار می‌کنند. در مجموع خطر خودکشی در این افراد بیشتر از دیگرکشی است چرا که مبتلایان به سایکوز به دلیل افکار ناراحت کننده و آزار دهنده‌ای که دارند همواره به دنبال راهی برای خودکشی هستند. پرخاش و خطر دیگرکشی در این افراد هم مانند انسان‌های سالم است.
دکتر محمدی كنگرانی در پایان خاطرنشان کرد: قضاوت در مورد این بیماران، مصرف دارو، احتیاج به بستری شدن و این که چه کاری می‌توان برای آنها انجام داد فقط باید با نظر پزشک باشد و مردم عادی هیچ اظهار نظری نمی‌توانند در این زمینه داشته باشند.
یک روانپزشک با اشاره به بی‌خطر بودن مبتلایان به سایکوز در صورت درمان اگفت: استرس‌های شدید و ناگهانی از علل بروز این بیماری است که با ایجاد اختلالات ادراکی موجب ترس، انزواطلبی، میل به خودکشی و استفاده از جنون به عنوان یک مکانیزم دفاعی در مبتلایان این بیماری می‌شود.
نظر شما