رئیس مركز تحقیقات راینولوژی كشور گفت: شكاف لب و كام جزء شایعترین ناهنجاریهای مادرزادی هستند و از هر 500 نوزاد متولدشده در كشور یك نفر به شكاف كام یا لب مبتلا میشود.
نراقی تصریح كرد: شكاف كام طیف وسیعی از شدت و درجات را دارد كه از یك شكاف كام خفیف كه در آن زبان كوچك دوشاخه میشود و به آن شكاف كام مخفی میگویند آغاز میشود و تا شكافهای كام وسیع كه تمام كام فرد را درگیر میكند و حتی به دندانها هم میرسد، ادامه دارد.
وی اضافه كرد: به طول كلی شكاف كام تنها، در دختران بیشتر از پسران است چرا كه در دوره جنینی دو زائدهای كه به هم متصل میشود و كام را تشكیل میدهند در دخترها یك هفته دیرتر اتفاق میافتد و همین موضوع موجب شیوع بیشتر آن در دختران میشود در حالی كه شكاف لب در پسرها بیشتر شایع است.
رئیس مركز تحقیقات راینولوژی ادامه داد: نوزادی كه با شكاف لب به دنیا میآید مشكلات زیادی خواهد داشت كه مهمترین آن تغذیه نوزاد است زیرا نمیتواند به طور صحیح عمل مكیدن شیر مادر را انجام دهد.
وی اضافه كرد: مشكل دیگر اختلال در تكلم است كه این افراد به موازات رشدی كه میكنند صدای خاصی پیدا میكنند چرا كه هوا وارد حفره بینی آنها شده و صدای فرد را تغییر میدهد و گاهی هم ممكن است كلام را خوب ادا نكند.
نراقی ادامه داد: مشكل سوم این افراد عفونتهای مكرر گوش میانی است كه بسیار هم شایع است. دلیل آن این است كه عضلاتی در كام وجود دارد كه لوله شیپوراستاش رابط بین گوش و حلق پشت بینی را باز نگه میدارد تا هوا وارد گوش شود اما افرادی كه شكاف كام دارند عملكرد این عضله آنها مختل میشود و آنها نمیتوانند شیپوراستاش را خوب باز كنند در نتیجه مستعد میشوند تا مایعات در پشت گوششان جمع شود و به عفونت گوش و كاهش شنوایی مبتلا شود.
وی اضافه كرد: اختلاف در دور شدن دندانها نیز مشكل بعدی این بیماران است. در این افراد جفتشدن دندان خراب و انواع ناهنجاریها در رشد دندانها پیدا میشود و مسئله بعدی این است كه در سنینی این افراد مشكلاتی در وضعیت تیغه بینی یا شكل بینی پیدا میكنند.
رئیس مركز تحقیقات راینولوژی خاطرنشان كرد: مسئله مهم این است كه این معضلات هر كدام در سن متفاوتی فرد را درگیر میكنند. برای درمان همه این مسائل باید تیمی متشكل از متخصصان از جمله گوش، پلاستیك صورت، جراح فك و صورت، گفتاردرمان، دندانپزشك كودكان، شنواییسنج، ژنتیك، روانشناس و ارتودنتیست كار درمان این فرد را برعهده گیرند.
وی اضافه كرد: بچهای كه با شكاف كام و لب متولد میشود اولین مشكلش تغذیه است. سادهترین راهكار، استفاده از پستانكهای مخصوصی است كه هنگام تغذیه نوزاد مشكل خوردن پیدا نمیكند.
نراقی با بیان اینكه بهترین سن عمل شكاف لب همان ماههای اول است، گفت: معمولترین سن برای این كار 2 تا 3 ماهگی است اما شكاف كام بهتر است یك سالگی عمل شود چرا كه اگر این عمل دیر انجام شود تكلم بچهها دچار اشكال میشود و اگر زود انجام شود به دلیل اینكه هنوز فك به خوبی رشد نكرده است مشكلاتی در رشد فك نوزاد ایجاد خواهد كرد.
وی ادامه داد: درمان این افراد با فعالیتهایی كه تاكنون ذكر شد تمام نمیشود چرا كه بسیاری از این افراد تجمع مایع پشت گوش دارند و ممكن است به لوله تهویه نیاز داشته باشند.
نراقی اضافه كرد: پس از عمل شكاف كام وقتی در دو سالگی نوزاد تكلم كرد چنانچه والدین احساس كنند بچهها صداها را خوب نمیشنوند یا نمیتوانند به خوبی تلفظ كنند باید در سن 3 تا 4 سالگی به گفتاردرمان مراجعه كنند و این مراجعه 2 حالت دارد كه یا مسئله گفتاری نوزاد اصلاح میشود یا مقداری از آن باقی میماند.
وی گفت: اگر این مشكل اصلاح نشود در سن قبل از مدرسه عملی روی كام كودك به منظور بهترشدن عملكرد گفتار انجام میشود.
نراقی اضافه كرد: پس از آن هم مراقبتهای دندانپزشكی لازم است تا فرد به سن بلوغ برسد كه در این سن ناهنجاریهای بینی خود را نشان میدهد كه به شكل انحرافات شدید تیغه بینی وجود دارد و باید اصلاح شود.
نظر شما