سلامت نیوز: درحالی كه ٨١ درصد از زعفران جهان در سه شهر تربت حیدریه، گناباد و قائن تولید میشود، اعضای شوراهای شهر و مدیران این شهرها از فقر زیرساختهای گردشگری و ناتوانی این نقاط در جذب توریست و رونق اقتصادی آنها میگویند.
به گزارش سلامت نیوز، اعتماد نوشت: مثل زمانی كه برای نخستین بار اكبر – نخستین فرزندش – را بغل كرده بود. گویا با لمس گل تمامی روزهای زندگیاش جلوی چشمش رژه میروند. از همان سالهای كودكی كه برای چیدن زعفران همراه با مادر و خواهرانش سر زمین میرفت تا امروز كه ٦٠ سالی از آن روزها میگذرد.خودش هم نمیداند چگونه است كه زمین پرزعفران باعث میشود تا در این سن و سال انرژی بگیرد و بیاید برای چیدن بوتههای گل. كار پرمشقتی كه حتی مردان را هم خسته میكند. صغری اما با عشق این كار را میكند. سالهاست كه بدون عصا نمیتواند بایستد و راه برود. اما با این وجود مشمایی را روی زمین پهن میكند و روی زمین مینشیند و بوته به بوته گلهای بوتهها را میچیند و جلو میرود. دانه به دانه... آخر شوخی كه نیست... طلای سرخ است و گرم به گرمش به طلا طعنه میزند. نیم ساعت از آغاز به كارش گذشته كه سر بلند میكند و نگاهی به آسمان میكند.
صدها سال است كه خانوادههای قائنی، در پاییز چشم به راه زمینند و تا روزی یكسالشان را چند هفتهای درو كنند. كاری كه عمدتا برعهده زنان و دختران است. شاید به این علت كه چیدن اینهمه گل با اینهمه وسواس، حوصله میخواهد و دقت. ضمن آنكه دستمزد آن نیز كمكی است برای خانوادههای كم بضاعت. دستمزدی كه سهمش از ٥ میلیون به ازای هر كیلو زعفران، تنها روزی ٤٠- ٣٠ هزار تومان است. اینجا خانه اول و آخر زعفران در دنیاست. دستهای زمختی كه این برگهای ظریف را میچینند تا در سرتاسر دنیا با قیمتهای نجومی، زینتبخش بهترین رستورانهای جهان باشد بدون آنكه مشتریانی كه غذاهای لذیذ آن را میخورند، كوچكترین تصوری از قائن و زمینهای كشاورزی آن داشته باشند و بدانند دسترنج سخت و طاقتفرسای زنان و دختران و مردانی است كه خود بهره چندانی از عواید آن نمیبرند و در شهرو روستاهایی زندگی میكنند كه از كمترین امكانات رفاهی و خدماتی برخوردارند. اینجا «قائن» است. پایتخت زعفران جهان.
در اینكه ایران با تولید ٩٠ درصد زعفران جهان، در قله تولید این محصول قرار گرفته شكی نیست. زعفرانی كه امسال قیمتش به حدود ٥ میلیون تومان به ازای هر كیلوگرم رسیده است. طلای سرخی كه هنگام برداشت، فرشی سرخرنگ را میمانند كه تابلویی خیرهكننده را خلق كرده است. زیبایی خیرهكنندهای كه تنها عده معدودی لذت دیدنش را میبرند. در اقصی نقاط جهان، مسوولان محلی شهرها، از چنین پتانسیلهایی استفاده میكنند برای رونق گردشگری و صنعت توریسم خود. صنعتی كه سالانه میلیونها نفر توریست را به خود جذب میكند. آنقدر كه نام گردشگری كشاورزی را برایش انتخاب كردهاند. در ایران نیز از حدود یك دهه قبل با درك اهمیت این پتانسیل جشنوارههای متعددی برای شناساندن زیباییها و جاذبههای كشاورزی مناطق مختلف ایران برگزار شده است. از جشنواره خرما تا جشنواره پسته و انارو... رویهای كه باعث شده تا صنعت توریسم كشاورزی در این مناطق رونق پیدا كند. اما با تمام این تفاصیل گویا قرار نیست، نامآورترین محصول كشاورزی ما در دنیا، سهمی از صنعت توریسم داشته باشد.
سعید شهرستانی، عضو شورای شهر «قائن» در گفتوگو با «اعتماد» با تایید این نكته كه كار خاصی برای رونق گردشگری در این شهرستان به عنوان قطب زعفران جهان انجام نشده است، گفت: چند سال قبل، یكی – دوبارجشنواره زعفران در شهر ما برگزار شد اما كمبود اعتبارات باعث شد تا نتوانیم این جشنوارهها را ادامه دهیم.
وی در مورد تاثیر برگزاری این جشنوارهها در همان سالها نیز گفت: تاثیرش انكارناپذیر بود. حتی باعث شد تا چند خارجی از كشورهای اروپایی از جمله آلمان برای تماشای برداشت زعفران به شهرما بیایند ولی...!
این عضو شورای شهر قائن در خصوص اقدامات شورای شهر و شهرداری این شهرستان برای رونق گردشگری كشاورزی در قائن گفت: متاسفانه اقدام خاصی صورت نگرفته است. چون هر بار كه خواستهایم كاری كنیم با كمبود بودجه، قضیه در نطفه خفه شده است.
شهرستانی در ادامه كمبود شدید زیرساختهای لازم را ازجمله اصلیترین عوامل عدم جذب گردشگر به این منطقه عنوان كرده و گفت: در حالی كه ما تولیدكننده دو كالای منحصر به فرد كشاورزی یعنی زعفران و زرشك در جهان هستیم، اما دریغ از سادهترین امكانات و زیر ساختهای لازم !
وی افزود: مثلا ما در شهرمان حتی یك هتل هم نداریم. همان سالهایی كه جشنواره برگزار میكردیم، مجبور بودیم میهمانان دعوت شده را به چند مهمانسرای نه چندان مناسب شهرمان ببریم یا در مهمانسراهای برخی ادارات سكنی دهیم.
بهمن كهنترابی، فرماندار شهرستان قائن نیز با تایید سخنان «شهرستانی» در گفتوگو با «اعتماد» گفت: درست است كه زیرساختهای لازم را نداریم، ولی از آنجاییكه ما هم معتقدیم، صنعت گردشگری كشاورزی میتواند اقتصادمان را شكوفا كند بهشدت به دنبال مشاركت بخش خصوصی و نهادهایی مانند شهرداری برای توسعه زیرساختهایمان هستیم.
وی تصریح كرد: به عنوان مثال درصدد احداث منطقه نمونه گردشگری ویژهای در قائن هستیم كه امكانات لازم را برای سكنی و تفریح و خدمات گردشگران، به خصوص گردشگران خارجی داشته باشد.
اما چرا جشنواره زعفران قائن ادامه پیدا نكرد؟ سوالی كه فرماندار این شهرستان در پاسخ به آن گفت: ما معتقد بودیم كه این جشنواره خروجی و عایدی خاصی برای شهرستان ما نداشته است. چرا كه به شخصه معتقدم تا زمانی كه اقدامات ما نتواند باعث جذب گردشگران خارجی شود، دردی از شهرستان ما دوا نخواهد شد. متاسفانه جشنوارههایی كه برگزار شد فقط عاملی شده بود برای جمع شدن تعدادی متخصص از سراسر كشور ولی تاثیر چندانی روی شناساندن زعفران قائن نداشت. البته امسال به دلیل تغییراتی كه درسطح مدیران شهر داشتیم، این جشنواره برگزار نشد وگرنه از همین الان به دنبال برگزاری این جشنواره برای سال آینده، آن هم با شیوهای نو، هستیم.
تربت جام نیز یكی دیگر از قطبهای كشت و برداشت اصلی زعفران در ایران است. دیاری كه وضعیت بهتری از قائن ندارد. شهری محروم و نه چندان توسعهیافته كه مانند قائن نتوانسته توفیقی در استفاده از پتانسیل كاشت زعفران برای جذب توریست كشاورزی داشته باشد. آن هم در شرایطی كه تاكنون ٣ دوره جشنواره زعفران در آن برگزار شده است. اشرف جهانشیری، عضو شورای شهردوره گذشته تربت جام كه خود از برگزاركنندگان جشنواره «عكس و زعفران» در این شهرستان در نخستین سال برگزاری آن بوده است، در مورد علت شكلگیری این جشنواره گفت: در تمام دنیا تلاش میكنند از داشتههای خود برای جذب توریست و رونق گردشگری استفاده كنند. ما هم به فكر افتادیم تا با استفاده از قابلیتی كه «عكس»ها در انتقال مفاهیم و پتانسیلها دارد، جشنوارهای با عنوان عكس و زعفران برای تبلیغ و معرفی زیباییهای زعفران برگزار كنیم كه اتفاقا با استقبال بسیار خوبی هم مواجه شد.
وی در همین خصوص به استقبال گردشگران خارجی برای حضور در نخستین جشنواره عكس و زعفران اشاره كرده و گفت: درخواستهای زیادی از دبی، آلمان و... داشتیم ولی به خاطر كمبود اعتبارات فقط چند نفر از آنها را دعوت كردیم. از جمله سفیر اندونزی و دو معاون وی.
جهانشیری هم از كمبود زیرساختها به عنوان یكی از مشكلات اساسی این شهر برای جذب گردشگر یاد كرده و گفت: درجاییكه ما حتی یك هتل در شهرمان نداریم و مسافران مجبورند به چند میهمانسرای نهچندان مناسب شهرمان بروند، چطور میتوانیم انتظار داشته باشیم شاهد رونق توریسم و گردشگری كشاورزی و استقبال خارجیها برای دیدن صحنههای كمنظیر برداشت زعفران باشیم؟!
نظر شما