سلامت نیوز-*اسماعیل کهرم:چندی قبل رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست اعلام كرد كه این مواد توسط دانشگاه یزد برای مدت 3/5 سال مورد مطالعه قرار گرفته‌اند و آثار مضر بودن در آنها مشاهده نشده. با تمام احترامی كه برای همه دانشگاه‌های ایران عزیزم قائل هستم باید تأئید كنم كه دانشگاه‌های آكسفورد، كمبریج، سوربن، كلن، هامبورگ، برلین، وین و... همگی محصولات G.M را غیرقابل اعتماد برای مصرف در كشورهای متبوع خود می‌دانند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از همشهری، سال گذشته یک روز که به پارک پردیسان (محل استقرار سازمان حفاظت محیط‌زیست)، رفته بودم اوضاع را عجیب و غریب حس کردم.
در جاده‌های داخل پارك كه به «برج» محل ساختمان محیط‌زیست منتهی می‌شد، تعداد زیادی از جوانان را دیدم كه با چه حالت عجیب و خاصی در فواصل معین ایستاده بودند و از خود «سلفی» می‌گرفتند. یكی، دو نفر سعی كردند اتومبیل بنده را متوقف كنند و بالاخره مقابل آخرین نفر ایستادم. یك دختر خانم بود كه او هم عكس سلفی می‌گرفت. شیشه را پایین دادم و گفتم: سلام بانو چه خبر؟ بنده را شناخت، سلام و علیكی كرد و گفت: ما آمده‌ایم از كارهای شما در محیط‌زیست انتقاد كنیم. گفتم از كدام كارها؟ ظاهرا این روزها دیواری از محیط‌زیست كوتاه‌تر نیست.
ایشان گفت: همین مخالفت شما با محصولات تراریخته! ما موافق اینگونه محصولات هستیم و فكر می‌كنیم آینده متعلق به این غذاها و محصولات كشاورزی است، سپس برگه‌ای به دستم داد و مشغول سلفی گرفتن شد. محصولات تراریخته دیگر چه صیغه‌ای است؟ یادم آمد كه وقتی در انگلستان مشغول تحصیل و بعد كاركردن بودم این بحث در مورد محصولات «genetically mod pied» خیلی داغ بود! این محصولات بعدها به G.M معروف و موجب جنگ تمام‌عیار بین ایالات متحده آمریكا و اروپا شدند كه هم‌اكنون پس از حدود 20 سال ادامه دارد!
و اما جنگ بر سر چیست؟ موضوع كدام است؟حقیقت آن است كه دانشمندان ژنتیك بعد از مدت‌ها تحقیق و تفحص به این نتیجه رسیدند كه می‌توان از طریق ژنتیكی به داخل ژن محصولات كشاورزی دست‌درازی كرد و برخی از خصوصیات این محصولات را به نفع خود تغییر داد. مثال: تصور بفرمایید كه یك كامیون گوجه‌فرنگی از كازرون (پریشان سابق) و یا برازجان، راه افتاده و بعد از 2 یا 3 روز به تهران می‌رسد. در تخلیه بار در میادین تهران متوجه می‌شویم كه حدود یك سوم محصول چنان له شده كه شاید فقط بتوان از آن رب گوجه تهیه كرد! چرا؟ چون پوسته این گوجه‌ها بسیار نازك بوده و در طول حركت و فشاری كه به آنها وارد می‌آید، كاملا از فرم می‌افتد و عامل مشتری‌پسندی خود را از دست می‌دهد و این امر موجب كاهش گوجه‌فرنگی مطلوب در بازار شده و قیمت آن نیز افزایش می‌یابد. راه چاره چیست؟ دانشمندان ژنتیك به این نتیجه رسیدند كه می‌توانند با دستكاری ژنتیكی برخی از خصوصیات گوجه‌فرنگی را به نفع ما تغییر دهند. مثلا می‌توانند رنگ زرد نامطلوب گوجه را تبدیل به رنگ قرمز مورد علاقه مشتری كنند، شكل آن را از بیضی به گرد تغییر دهند كه فشار را بهتر تحمل كند یا اینكه پوست گوجه‌ها را ضخیم‌تر كنند تا در مقابل فشار مقاومت بهتری داشته باشد. سال‌ها طول كشید تا صفت‌های مورد علاقه بشر در محصولات گوناگون تقویت شود. ایالات متحده آمریكا در این زمینه پیشتاز بوده و هزینه‌های فراوانی را برای رسیدن به هدف تحمل كرد.
برای بازاریابی این نوع محصولات كه انواع تغییرات در مورد آنها اعمال شده بود ایالات متحده روی بازار اروپا خیلی حساب می‌كرد ولی با معرفی اینگونه محصولات به بازارهای اروپایی، این محصولات زیر ذره‌بین متخصصان اروپایی رفت و نمره قبولی دریافت نكرد. هرگونه محصولات غذایی یا كشاورزی كه به اروپا وارد می‌شود باید از 28 كشور اتحادیه اروپا كارت سفید دریافت كند كه این محصولات به هیچ عنوان برای مردم و محیط‌زیست، ضرری تولید نمی‌كند. طی سالیان گذشته ایالات متحده آمریكا كه تولیدكننده و سرمایه‌گذار تولید محصولات G.M است، نهایت سعی، تلاش و انواع فشار را بر اتحادیه اروپا وارد كرده ولی تا امروز در این زمینه توفیقی نداشته است. ولی چرا؟
مقررات گاه سختگیرانه كشورهای اروپایی برای دریافت محصولات گوناگون غذایی و كشاورزی، ایجاب می‌كند كه محصولات نوظهور، سال‌ها مورد معاینه و ارزیابی موشكافانه قرار گیرند تا آنكه سودمندی یا بی‌ضررماندن آنها به اثبات برسد.
لازم به توضیح است كه محصولات G.M به طور دائم توسط آزمایش‌های گوناگون در سطوح گوناگون تجزیه می‌شوند و گزارش‌هایی مفصل به اطلاع دولت و مردم در كشورهای گوناگون می‌رسند. نتیجه این تحقیقات تاكنون موید آن است كه دانشمندان طرازاول جهان كه در كشورهایی مانند انگلستان، فرانسه، آلمان، اتریش و... غذاهای G.M را مورد آزمایش قرار داده‌اند، مطمئن نیستند كه این مواد برای انسان بی‌ضرر هستند! و كماكان از پذیرش این مواد پرهیز می‌كنند. در ایران عزیز خودمان هم این مواد به عنوان «تراریخته» شناخته می‌شوند و این بحث اینجا نیز ادامه دارد كه آیا این مواد برای انسان ضرر دارد یا نه؟
چندی قبل رئیس سازمان حفاظت محیط‌زیست اعلام كرد كه این مواد توسط دانشگاه یزد برای مدت 3/5 سال مورد مطالعه قرار گرفته‌اند و آثار مضر بودن در آنها مشاهده نشده. با تمام احترامی كه برای همه دانشگاه‌های ایران عزیزم قائل هستم باید تأئید كنم كه دانشگاه‌های آكسفورد، كمبریج، سوربن، كلن، هامبورگ، برلین، وین و... همگی محصولات G.M را غیرقابل اعتماد برای مصرف در كشورهای متبوع خود می‌دانند. و اما از بنده می‌پرسند كه تو خود این غذاها را مصرف می‌كنی؟ یادم می‌آید سال‌های پیش نوشابه‌ای را حضور یك رهبر دینی معرفی كردند و پرسیدند كه این نوشابه حلال است یا حرام و آن بزرگوار فرمود: «من نمی‌خورم». در خانه اگر كس است... .
نظر شما