سلامت نیوز: کارشناس ارشد دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت گفت: حدود 14 تا 22 درصد از افراد بالای 30 سال در کشور مبتلا به عدم تحمل گلوکز هستند که حدود یک چهارم این افراد در آینده دچار دیابت می شوند.

به گزارش سلامت نیوز، خدیجه رضایی از دیابت به عنوان شایعترین بیماری ناشی از اختلالات متابولیسم و هفتمین علت مرگ و میر در جوامع غربی نام برد و افزود: دیابت از نظر هزینه درمانی و میزان از کار افتادگی یکی از مهمترین مسائل بهداشتی درمانی انسانها است.

وی گفت: در ایران حدود چهار میلیون نفر مبتلا به دیابت هستند و حدود 14 تا 22 درصد از افراد بالای 30 سال نیز دچار عدم تحمل گلوکز هستند که حدود یک چهارم این افراد در آینده مبتلا به دیابت آمی شوند.

رضایی، هدفهای مراقبت تغذیه ای در کنترل دیابت را کنترل سوخت و ساز بیماران ازطریق اصلاح عادتهای غذایی و شیوه  زندگی دانست و افزود: حفظ و یا رسیدن به نتایج متابولیک شامل حفظ سطح گلوکز خون در حد طبیعی و یا نزدیک به آن جهت پیشگیری از عوارض حاد ومزمن دیابت است و حفظ چربیها و لیپوپروتئین ها در حد طبیعی جهت کاهش خطر بیماریهای عروقی، کنترل فشار خون جهت کاهش خطر بیماریهای عروقی لازم است.

وی در ادامه موارد دیگراز اهداف مراقبتهای تغذیه ای را پیشگیری و درمان عوارض مزمن دیابت، اصلاح دریافت غذایی و تصحیح شیوه زندگی برای پیشگیری و درمان چاقی، دیس لیپیدمی، بیماریهای قلبی عروقی، فشارخون و نفروپاتی، بهبود سلامتی با انتخاب غذاهای سالم و فعالیت بدنی، شرح نیازهای تغذیه ای فرد با در نظرگرفتن علایق فرهنگی و شخصی و ایجاد انگیزه برای تغییر شیوه زندگی عنوان کرد.

کارشناس ارشد دفتر بهبود تغذیه جامعه وزارت بهداشت، از مداخلات تغذیه ای به عنوان عوامل کنترل کننده دیابت یاد کرد و افزود: مواردی همچون کاهش انرژی یا کاهش دریافت کربوهیدرات یا چربی، آموزش اصول تغذیه با معرفی مواد غذایی سالم برای بهبود وضع  قند خون و تطابق و تنظیم دوزهای انسولین با میزان کربوهیدرات دریافتی می تواند در این کنترل موثر باشد.

وی در ادامه اصول مشاوره تغذیه ای موفق برای افراد مبتلا به دیابت اشاره کرد وافزود: مشاوره عبارت است از محاسبه  میزان انرژی مورد نیاز روزانه و تقسیم آن به وعده ها و گروههای غذایی، ایجاد ارتباط موثر دوطرفه بین مشاور و فرد مبتلا به دیابت، گوش کردن به نقطه نظرها، مشکلات، تنگناها و پرسش درباره عادتهای غذایی بیمار و با در میان گذاشتن اطلاعات علمی مطابق با عادتهای غذایی، کمک به بیمار در بیان عادتها و علایق غذایی خود و مشارکت در تغییر رفتارها به عبارت دیگر مشاور به جای بیمار تصمیم نگیرد بلکه کمک کند که بیمار قدرت تصمیم گیری پیدا کند.