سلامت نیوز:شهر ایمن، شهری است که اقشار آسیب‌پذیر در آن دچار صدمه نشوند و توزیع امکانات شهری براساس توجه به همه افراد جامعه صورت پذیرد.
به گزارش سلامت نیوز،فرهیختگان نوشت: یکی از جنبه‌های قابل توجه در شهرسازی و همین‌طور مدیریت شهری در نظر گرفتن همه‌جانبه امکانات و شرایط زیست اجتماعی برای همه افراد، گروه‌ها و دسته‌هایی است که در جامعه زندگی می‌کنند. در واقع نظام شهرسازی استاندارد زمانی معنی پیدا می‌کند که شهر برای همه اقشار(معلولین، کودکان، جوانان، زنان و مردان) دارای امکانات و شرایط قابل قبولی باشد.
اما در حال حاضر محیط‌های نامطلوب شهری مشکلات بسیاری را برای تامین امنیت شهروندان ایجاد کرده و در رشد آسیب‌های اجتماعی موثر بوده است.
شهرهای امروز همانند گذشته قادر به تامین آرامش و امنیت شهروندان نیستند. آنان به دلیل تمرکز بالای جمعیت و فعالیت‌های خارج از مقیاس انسانی و فراوانی ماشین به تدریج از شاخص‌های آرامش و امنیت فضای شهری فاصله گرفته‌اند.
تا جایی که جامعه‌شناسان معتقد هستند برای این کار باید همفکری اساسی بین همه نهاد‌ها و مسئولان صورت بگیرد چراکه بحث اعتیاد به موادمخدر بسیار ریشه‌ای است.
مصطفی اقلیما، رئیس انجمن علمی و مددکاری اجتماعی در این‌باره می‌گوید: «اعتیاد در فرهنگ ما یک مفهوم است. اعتیاد معلولی از یک علت است که اگر بخواهیم شاهد آن نباشیم باید عوامل آن را برطرف کنیم.»
وی در ادامه خاطرنشان کرد: «فکر کنیم که چرا بچه‌ها به سمت اعتیاد کشیده می‌شوند و چرا خانواده‌ها نسبت به این موضوع نمی‌توانند عکس‌العملی نشان دهند. بچه‌هایی که آینده‌سازان این کشور هستند، اینها تاثیر زیادی در جامعه دارند و باید وارد بازار کار شوند و به کارهای اجتماعی و فرهنگی بپردازند اما نبود بستر مناسب کاری، تفریحی باعث می‌شود تا این افراد به سراغ کارهایی بروند که نه از نظر جامعه صحیح است و نه از نظر خانواده و بعضا خودشان این کار‌ها را هم تایید نمی‌کنند اما به خاطر شرایط نامناسب به سمت و سوی آن کشیده می‌شوند.»
مصطفی اقلیما در ادامه خاطرنشان کرد: «سیاست‌های شناسایی و جمع‌آوری در زمینه توزیع موادمخدر همواره بهترین راه ممکن نیست و تاثیر کمی دارد. افراد به دلایل اقتصادی و برای در آمدزایی به دنبال راه‌حل‌هایی می‌روند که یکی از آنها مصرف و توزیع موادمخدر است. جامعه باید از نشاط اجتماعی برخوردار باشد و وقتی کمبود آن حس شود، انسان‌ها ناخودآگاه به انزوا می‌روند و تمایل به مصرف موادمخدر و روانگردان در آنها افزایش می‌یابد و روزبه‌روز با افراد کم سن و سال‌تر در جامعه روبه‌رو خواهیم شد.»
این جامعه‌شناس نقش سازمان بهزیستی، ستاد مبارزه با موادمخدر، نیروی انتظامی، سازمان‌های مردم نهاد و... را در کاهش اعتیاد به موادمخدر مهم ارزیابی کرد و یادآور شد: «این سازمان‌ها باید به قصد تعامل گام بردارند و بدون ترس برای ریشه‌کنی این معضل اقدام کنند و با اجرای برنامههای مفید در راستای آموزش و فرهنگ‌سازی به افراد جامعه، برنامههای اجتماع و حمایت‌های اقتصادی از معتادان بهبود یافته مانع از گسترش این معضل اجتماعی شوند.»
در ایران به دلایل مختلف اجتماعی، اقتصادی و ازجمله جوان بودن میزان جمعیت، میزان و مصرف موادمخدر و اعتیاد بالاست. اعتیاد جدا از هزینه‌های مالی‌ای که به خود اختصاص می‌دهد، هزینه‌های اجتماعی و معنوی وغیرقابل تصوری هم با خود به همراه می‌آورد. بررسی آمار و ارقام مربوط به این موضوع گویای آن است که به قدر کافی برای کنترل و مهار این پدیده خطرناک موفق نبوده‌ایم.
سال‌هاست که حضور افراد معتاد در پارک‌ها و کوچه‌های شهر سلامت جسمی و روانی شهروندان پایتخت را تهدید می‌کند و شهرداری، شورای شهر، سازمان بهزیستی، نیروی انتظامی و بسیاری از نهاد‌های دیگر بارها برای ساماندهی این وضعیت وارد عمل شده‌اند اما در پایان نتیجه‌ای حاصل نشده و مشکل به شکل ریشه‌ای رفع نشده است و باز هم شاهد همان اتفاقات گذشته بوده‌ایم.
با این همه باید توجه داشت که امروزه توجه به امنیت پایدار در حوزه روانی و فیزیکی از اصول طرح شهری است؛ به این صورت که زمینه زیست سالم و همگانی برای شهروندان فراهم شود.
نظر شما