سلامت نیوز:غرب ایران چنان لرزید که رعشه هایش به تهران و شمال کشور نیز رسید. دوباره تهرانی ها یاد زمین لرزه ای افتادند که خبرش را مهندسان زمین شناسی داده بودند. اما این اولین بار نیست.

به گزارش سلامت نیوز، قانون نوشت: هر بار که در تهران زلزله خفیفی اتفاق می افتد یا گوشه ای از ایران می لرزد، تهران و مسئولانش یاد تهران ناایمن می افتند. آخرین بار همین یک‌شنبه شب بود. تهران لرزید و مردم فرش و وسایل‌شان را جمع کردند و به خیابان‌ها رفتند تا مبادا زلزله بزرگی که وعده آن از مدت ها پیش داده شده بود، اتفاق بیفتد. حالا دوباره زلزله ای اتفاق افتاده و همه لحظه های مرگ تهران زیر آوار ، جان گرفته است.

عبرت هایی كه نمی‌گیریم

شورای شهر، مجلس، شهرداری و وزارت کشور به این فکر می کنند که باید برای ایمن سازی تهران چه کنند؟ مردم تهران هنوز حادثه پلاسکو را از یاد نبرده اند. ساختمانی 17 طبقه که یک روز صبح دچار آتش سوزی شد و بعد از چند ساعت فرو ریخت. نزدیک به 21 نفر در آن جان باختند. شهرداری و ارگان های دیگر تمام توان‌شان را به کار گرفتند تا هر چه زودتر آتش زیر آوار را خاموش کنندو بتوانند چند نفر از آتش نشان هایی راکه زیر آوار اسیر شده بودند، سالم بیرون بیاورند. اما عملیات آوار برداری که شبانه روز در حال انجام بود، 10 روز طول کشید و در نهایت پیکر 16 آتش‌نشان و پنج‌نگهبان همراه کسبه بی جان و سوخته از زیر آوار بیرون آمد. تهران برای آواربرداری همین یک ساختمان، تمام تلاشش را کرد و در نهایت عملیات 10 روز طول کشید. بعد از پاساژ پلاسکو به چندین پاساژ دیگر در تهران اخطار تعطیلی داده شد اما این پاساژها هنوز به فعالیت‌شان ادامه می دهند و درشان هر روز صبح باز و شب ها بسته می شود. مغازه دارها راضی به ترک پاساژ نمی شوند چون سرمایه ای را که سال ها برایش تلاش کرده اند، نمی توانند رها کنند و از سوی دیگر هیچ ارگانی از آن‌ها حمایت نمی کند و هیچ بیمه‌ای ضررهای احتمالی آن‌ها را نمی پذیرد.

پایتخت ، آبستن حادثه

گفته می شود بر اساس پیش بینی‌ها هر ۱۵۰‌سال، زلزله‌ای با مقیاس بالای هفت ریشتر رخ خواهد داد و طبق اطلاعات و اخبار موجود، از آخرین زلزله بالای هفت ریشتر در تهران، ۱۸۰‌سال می‌گذرد. برابر با مطالعات انجام شده در زمان وقوع زلزله، مناطق ۹، ۱۰، ۱۱، ۱۲، ۱۴، ۱۶ و ۱۷ خطرپذیری بالایی دارند و بعد از آن مناطق ۷، ۸، ۱۳، ۱۵، ۱۸، ۱۹ و ۲۰ از خطر پذیری متوسط برخوردارند. حال آنکه اولین زلزله بزرگ در اطراف تهران حدود ٣٠٠‌سال پیش از میلاد حضرت مسیح اتفاق افتاده و از آن به بعد، حدود هشت زلزله بزرگ با مقیاس بالاتر از هفت ریشتر در تهران یا نزدیك آن رخ داده كه هر كدام خساراتی بر جای گذاشته است. همه این‌ها در حالی است كه اطلاعات نقشه جدید گسل تهران، حاوی اطلاعات کشف‌نشده از ۳۰ گسل اصلی و فعال تهران است؛ گسل‌هایی كه احتمال تخریب در زلزله روی آن‌ها وجود داشته باشد. حال دوباره جرقه زلزله بزرگ تهران در ذهن زده شده است . باردیگر طرح های جلوگیری و مهار زلزله تهران، روی میز نمایندگان مجلس و شورای شهر قرار می گیرد و درباره آن صحبت می شود اما بعد از یک هفته دوباره همه چیز به باد فراموشی سپرده می‌شود. چرا؟ چون دیگر خطر از سر تهران رفع شده است. دیگر زنگ خطر زلزله به صدا درنمی آید تا دوباره تهران، تکانی به خود بدهد. اما همه از آن روزی می‌ترسند که ناگهان یکی از گسل های تهران فعال شود و همه چیز را جا به‌جا کند و همه غافلگیر شوند. آن‌وقت باید مانند سکانس آخر فیلم ماگنولیا کنار یكدیگر بنشینیم و منتظر بمانیم هر چه زودتر مرگ‌مان برسد. تجهیزات‌مان مانند اسباب بازی های کوچکی در مقابل هیولای زلزله خواهند بود و هیچ کسی توان مقابله با آن را ندارد.

جولان ساختمان های نا امن

بیش از 2.1 میلیون نفر از مردم پایتخت در بافت‌های فرسوده زندگی می کنند. این بافت‌ها مساحتی بالغ بر 4400 هکتار را در تهران شامل می‌شوند، به عبارت دیگر بیش از پنج‌ درصد از مساحت شهر تهران را بافت‌های فرسوده شهری دربر می‌گیرند .هنوز برای مقاوم سازی این بافت ها هیچ راهکاری اندیشیده نشده است. مهندسان ناظر برای پایان کار دادن به ساختمان‌های غیر ایمن از رانت استفاده می کنند و پروانه های ساخت ساختمان‌های ناایمن بدون رعایت استانداردهای ساختمان‌سازی و اصول ایمنی امضا می شود؛ امضا فروشی که در مجموعه نظام مهندسی وجود دارد و علل متعددی برای بروز چنین تخلفی وجود دارد. از یک سو ضعف در تدوین قانون و عملکرد نامناسب مراجع نظارت عالیه و از سوی دیگر، فقدان نظارت عمومی بر اجرای عملیات ساختمانی موجب این اتفاق شده است. نتیجه این می شود که حتی ساختمان های نوساز نیز دارای ایمنی نیستند و در کنار بافت فرسوده با اندک تکانی از هم فرو می پاشند. مدتی پیش اعلام شد که چیزی نزدیک به 20 درصد برج های تهران، مدرک فنی ندارند. برج هایی که در مناطق شمال تهران ساخته شده اند، نمای بیرون جذابی دارند اما ساکنانی که در آن زندگی می کنند وقتی خانه های داخل برج را می خرند شاید ندانند که این برج از نظر ایمنی در چه حالتی قرار دارد. هر از چند گاهی در خبرها اعلام می کنند که مناطقی از تهران از نظر موقعیت زلزله شناسی وضعیت بهتری دارند اما واقعیت این است که اگر زمین لرزه اتفاق بیفتد، تبعات آن به چند منطقه محدود نمی شود. حالا در این شب ها کابوس زلزله تهران ساکنانش را رها نمی کند.

حداقل در چند شب آینده، تهرانی ها با کوچک‌ترین تکانی از خواب بیدار می شوند و با نگرانی سقف بالای سرشان را تماشا می کنند. بعد بی آنکه دوباره خواب به چشم‌های‌شان بیاید، تصویری از شهری مرده را مقابل چشم های‌شان تصور می کنند. آوارهایی که از هر نقطه، صدای کمک خواهی آدم هایی به گوش می رسد که تا لحظه‌ای دیگر نفس‌شان قطع می شود. اما فریادرسی وجود ندارد، چرا؟ چون هیچ وقت ساکنان این شهر برای نجات‌شان از زلزله، فکر نکرده اند. تهران ، همچون سایر زلزله هایی كه در این سال‌ها خفیف بود و یا رعشه ای از آن به تنش رسید، از زلزله مهیب قسر در رفت اما آیا این فرارها همیشگی است؟ آیا نمی رسد روزی كه كانون زلزله هفت ریشتری و 6 ریشتری، تهران باشد؟ آن وقت چه باید كرد؟ باید دوباره تقصیر را به گردن كوتاهی‌های برخی مسئولان، مسكن مهر و ... انداخت؟ آیا آن روز مسئولی وجود دارد كه زبان به سخن بگشاید؟ چندین بار گفتیم و دوباره می‌گوییم، تا دیر نشده فكری برای تهران و مصیبت‌های ایمنی اش كنید كه این شهر، زلزله نزده، ویران است!