سلامت نیوز:کار امدادرسانی به مناطق زلزلهزده سرپلذهاب با نظم بیشتری انجام میگیرد و وضعیت بهتر شده است؛ اما مردم این منطقه با بحران زباله و مسائل بهداشتی روبهرو هستند که بیتوجهی به آن، تلفات انسانی را بالا خواهد برد.
به گزارش سلامت نیوز، شرق نوشت: هرچند گفته میشود از روز گذشته نیروهای ارتش و سپاه در منطقه حاضر و در حال تمیزکردن محیط هستند؛ اما نبود توالت، آب برای استحمام و دفن دامهایی که تلف شدهاند، در حال تبدیلشدن به بحران و شیوع بیماریهای عفونی است. این مسئله البته برای پزشکان حاضر در منطقه زلزلهزده مشخص است و آنها میگویند هشدارهای لازم را دادهاند و حتی عنوان کردهاند درصورتیکه تفاوتی در وضع بهداشت محیط و دفع زباله ایجاد نشود، مجروحان نیز دچار بیمارهای عفونی میشوند و جانشان را از دست میدهند.
تیم پزشکان آلمانی که برای کمک به زلزلهزدگان ازگله به ایران آمدهاند، کار خود را در حالی در منطقه زلزلهزده شروع کردهاند که قرار است تا یک هفته دیگر در ایران بمانند و بعد تیم جدیدی جایگزین آنها شود.
این تیم آلمانی، پزشکانی هستند که تخصص در حوزه حوادث دارند و برای شرایط بحرانی آموزش دیدهاند. مترجم این تیم، هایده شیرزادی، فعال محیط زیست است و تا منطقه زلزلهزده این تیم را همراهی کرد. شاهد حلاج، خبرنگار روزنامه «شرق»، با کمک هایده شیرزادی مصاحبهای با این تیم انجام داد که نشان میدهد این تیم تخصصی حوادث در حوادث زلزله بم و ورزقان هم به ایران آمده بودند.
سرگروه این تیم درباره حضورشان در ایران میگوید: دوشنبه ظهر در جریان موضوع زلزله در ایران قرار گرفتیم و برای گرفتن ویزا به سفارت ایران مراجعه کردیم. ٢٤ ساعت بعد ویزا برای ما صادر شد و یک روز بعد هم به ایران آمدیم. ما تیمی هستیم که با یک بنیاد خیریه در آلمان کار میکنیم. همه پزشک هستیم و هرکدام تخصصی داریم؛ اما آنچه در همه ما مشترک است، تخصص در جراحی حوادث است و پزشکی حوادث را بلدیم. بنیادی که ما از آنجا به ایران فرستاده شدیم، در زلزله بم و ورزقان نیز به کمک مردم ایران آمده بود.
او دراینباره که این بنیاد خیریه مردمی است یا دولتی، میگوید: این بنیاد مردمی است و ما کمکهای مردمی را آوردهایم؛ البته کمکهای دولت آلمان نیز همراه ماست. به اندازه سه هزار حادثهدیده دارو با خود آوردهایم و امیدواریم بتوانیم به مردم صدمهدیده کمک کنیم. ورود ما به ایران سخت نبود و دولت ایران خیلی زود همکاری کرد و بلافاصله به ایران آمدیم. تیم ما ١٠ روز در ایران خواهد بود؛ بعد با توجه به نیازی که مردم صدمهدیده دارند، یک تیم دیگر که آنها نیز پزشک و جراح هستند، جایگزین ما خواهد شد. البته با توجه به گزارشی که ما از منطقه ارسال میکنیم، پزشک به ایران خواهد آمد و بر اساس همان گزارش نیز دارو ارسال خواهد شد. او درباره برآوردی که از حادثه دارد، میگوید: تا زمانی که زخمیها را با دقت معاینه نکنیم، نمیتوانم چیزی بگویم؛ اما امیدواریم صدمهای که به مردم وارد شده است، خیلی زیاد نباشد.
هایده شیرزادی نیز که همراه این تیم بوده است، بعد از ترجمه گفتههای این پزشک آلمانی، گفت: موضوعی که درحالحاضر دیده نمیشود؛ اما تبدیل به یک بحران خواهد شد، میزان زبالههایی است که در آنجا تولید شده است. پیشبینی میشود این زبالهها و نخالههای ساختمانی، بین سه تا چهار میلیون تن باشند که بعد از بهثباترسیدن مردم صدمهدیده، تازه با این پدیده که زندگی آنها را به خطر میاندازد، مواجه خواهند شد.
او میگوید: آنطور که برآورد من از منطقه نشان میدهد، ٦٠ درصد خانهها تخریب شده است. این نخالهها به یک میزان میتواند برای مردم خطرناک و البته پولساز باشد. البته وضعیت روانی مردم منطقه بهحدی وخیم است که امکان صحبتکردن دراینباره وجود ندارد؛ اما مسئولان باید هوشیار باشند و بدانند با یک فاجعه زیستمحیطی که دودش به چشم مردم خواهد رفت، مواجه هستیم. البته مسئولان گفتهاند بهزودی گروههای بحران روانی به منطقه اعزام خواهند شد تا ناامیدی و شوکی را که بر مردم وارد شده است، مدیریت کنند و بعد با کمک خود مردم این وضعیت بحرانی زیستمحیطی را کنترل کنیم تا صدمه بیشتری به هموطنانمان وارد نشود.
شیرزادی میگوید: مشکل بزرگتر از آن چیزی است که بشود حدس زد؛ درحالحاضر علاوه بر زبالههای ناشی از تخریب زلزله، مردم صدمهدیده و امدادگران هر آنچه را که استفاده میکنند، به اطراف میریزند و این بهداشت مردم را به خطر میاندازد.
دکتر سهند پولکی که تیم آلمانی را همراهی کرده است نیز به خبرنگار ما میگوید: همراه تیم پزشکان آلمانی بعد از اینکه داروهای همراهشان را تحویل گرفتند، آنها را تأیید کردند و هماهنگیهای لازم انجام شد، به سرپل ذهاب رفتیم و در آنجا مستقر شدیم و به روستاهای دشتذهاب رفتیم و درمانگاه سیار درست کردیم و پزشکان کار خود را شروع و سیستم ثبت اسامی بیماران را درست کردند.
او میگوید: کار این تیم معاینه همه صدمهدیدگان است؛ درصورتیکه افراد را بتوان در محل درمان کرد، همانجا خدماترسانی میکنند و اگر نیاز به مراقبت بیشتر داشته باشند، به بیمارستانهای در نظر گرفتهشده منتقل میشوند. مثلا زن مصدومی که دستش زخمی و بخیه شده بود؛ چون بعد از بخیه دیگر رسیدگی نشده بود، دست عفونت کرده بود. این پزشکان زن جوان را معاینه کرده و تصمیم گرفتند او را به بیمارستان منتقل کنند.
البته مشکلاتی نیز دراینباره وجود دارد. مثلا همین تیم مشکل ترجمه دارند و چون زبان بلد نیستند، دچار مشکل میشوند و حتما یک نفر باید همراهشان باشد که بتواند به فارسی صحبت کند. البته سعی میکنیم کنار این تیم باشیم و کار ترجمه را انجام دهیم؛ اما در کل از آنجایی که فاصله روستاها زیاد است، کار امدادرسانی بسیار دشوار است و فقط با تیمهای امداد میشود این کار را انجام داد. او درباره بهداشت محیط میگوید: تابهحال هر اقدامی شده برای مصدومان بوده که به شرایط پایدار هم رسیدهاند؛ اما مسئله بسیار مهم، بهداشت محیط است که مردم را در معرض خطر قرار ندهد. هنوز در این حوزه اقدامی جدی انجام نشده است.
سهند پولکی ادامه میدهد: تا جایی که امکان دارد، بهتر است مردم خودشان برای کمک به زلزلهزدگان مراجعه نکنند؛ چراکه باعث ترافیک بسیار شدید میشود و امدادرسانی را با مشکلی جدی مواجه میکند. ما سعی داشتیم سرعت بالایی داشته باشیم؛ اما چون هرکسی خودش راه افتاده و به منطقه آمده بود، وضعیت را بحرانی کرده بود. بهجای اینکه هرکسی با ماشین سواری یا وانت خودش راه افتاده و به منطقه بیاید، بهتر است مردم همه کمکها را به یک کامیون بسپارند و به منطقه ارسال کنند تا مشکلی ایجاد نشود. علاوه بر بحران زلزله، بحران حضور نیروهای غیرضروری هم جدی است.
گزارش خبرنگار ما حاکی از این است که بسیاری از مردم ترجیح دادند بدون اینکه هلالاحمر و ارتش کمکهایشان را در اختیار بگیرند، خودشان کمکها را به مناطق زلزلهزده ببرند. مرد جوانی که همراه دو زن در روستای «الیاسی»، سوار بر خودروی سمندی پر از کمکهای غیرنقدی بود، به خبرنگار ما گفت که از اندیمشک آمده و بیشتر آنچه با خودش آورده کمکهای فامیل است.
او که خود را احمد معرفی میکند، میگوید کارمند است و ادامه میدهد: «ما قصد رفتن کردیم و اعضای فامیل کمکها را به ما دادند؛ کسانی کمک کردند که اصلا سال تا سال کمکی به کسی نمیکردند. تقریبا ساعت چهار و پنج صبح راه افتادیم و ساعت ١١ اینجا بودیم. چیزهایی که همراه ماست حدود یکونیم تا دومیلیون تومان است. ما آشنایی پیدا کردیم و ازطریق اطلاعاتی که او به ما داد، متوجه شدیم پتو مهمترین چیزی است که لازم است؛ چون هوا سرد است. او به ما گفت کمکهای آنها به روستای «الیاسی» نرسیده است؛ کمکهای آنها تا روستای «کوییک» رسیده بود ولی به این روستا نیامده بودند، ما وقتی آمدیم پتو و اینجورچیزها را اینجا دادیم و مقداری هم خوراکی مثل تن ماهی، خرما، تن لوبیا آوردهایم».
جوان دیگری که در روستای «الیاسی» پشت یک نیسان آبی سوار است و آب و کنسرو به مردم میدهد، میگوید: «من در تهران گاراژ دارم و الان چهارمیلیون از انواع اقلام خوراکی و بهداشتی و شیرخشک، پوشاک و پتو با خودمان آوردهام. اینها را ما در گاراژ باهم جمع و بار نیسان کردیم و آمدیم، البته تعداد دیگری از بچهها هم میخواستند بیایند که نتوانستند با ما بیایند».
بنا به این گزارش، درحالیکه امدادرسانیها ادامه دارد، آمار تلفات همچنان ضدونقیض است و مردم و تعدادی از مسئولان حدس میزنند که پس از بهسامانرسیدن کارها تعداد دقیق قربانیان مشخص خواهد شد، چون در برخی از روستاها بعد از حادثه و قبل از سرکشی دفن انجام شده و باید بعد از بهوجودآمدن نظم، سرشماری انجام شود.
همچین کادر درمانی حاضر در بیمارستانهای صحرایی هم از وجود ناهماهنگی خبر میداند. آنها اذعان میکردند که کارها در حال نظمگرفتن است ولی هنوز با حد مطلوب فاصله دارد.
نظر شما