سلامت نیوز:حالا که چند روزی از وقوع حادثه دردناک زلزله شدید کرمانشاه می‌گذرد، مسأله مبرم پیش روی ما «سلامت روان بازماندگان» است.

به گزارش سلامت نیوز، ایران نوشت: شکی نیست که سلامت روانی آسیب دیدگان یکی از ضروری‌ترین مسائلی است که باید پس از رفع نیازهای اولیه و کمک‌های ابتدایی، بدان اهمیت داد. افرادی که عزیزان خود را در وقوع این حادثه از دست داده‌اند یا آن دسته از هموطنانی که خسارت‌های شدید مالی دیده‌اند، بدیهی است که به فراخور بعد از یک دوره زمانی دچار بحران‌های روانی شوند و درست به همین خاطر است که نحوه برخورد و ارتباطات کلامی و غیرکلامی سایرین بسیار مهم است و می‌تواند تأثیری مستقیم و مؤثر بر روحیه افراد بگذارد.

دکترسعید بهزادی فرد با بیان اینکه افراد بعد از سانحه‌های شدید مانند زلزله ممکن است دچار سندروم «اختلال استرس پس از ضربه» شوند، می‌گوید: سندروم (PTSD) که مخفف POST traumatic stress disorder است، سندرومی است که ممکن است افراد بعد از حادثه‌های شدید مانند زلزله دچار آن شوند، البته افراد مختلف واکنش‌های متفاوتی از خود نشان می‌دهند، عکس‌العمل زنان با مردان هم در این گونه حوادث متفاوت است، به‌عنوان مثال مردها نیاز دارند که با خود خلوت کنند و حرف زدن با چنین فردی کمکی به او نمی‌کند در حالی که باید زن درباره حادثه صحبت کند یا حتی گریه و شیون کند تا آرام شود.

جمله‌های ممنوعه در برخورد با آسیب دیده

در مراوده با فرد آسیب دیده ممکن است حرف‌هایی بزنیم که موجب آسیب روحی بیشتری در او شویم، حرف‌هایی که کاملاً نتیجه معکوس دارند.
این روان شناس توصیه می‌کند چند جمله را در کل نباید به زبان بیاورید. مثلاً هرگز در برخورد با فرد آسیب دیده نباید بگویید: «اشکال نداره» یا «حالا پیش اومده» یا «خواست خدا بوده، جونت سلامت» و... به هیچ عنوان عقاید او را به بازی نگیرید، هیچ وقت به او نگویید: «مگه تو خدا رو قبول نداری؟ این اتفاق خواست خدا بوده و...» چون ممکن است با شنیدن این جمله واکنشی هیجانی نشان دهد که پشیمانی به بار بیاورد. بدترین کاری هم که در این گونه موارد می‌توانیم بکنیم این است که از او بخواهیم گریه نکند. این درخواست ما می‌تواند بیشترین آسیب‌های روحی را وارد کند، در حالی که گریه کردن در چنین مواردی می‌تواند فرد را سبک‌تر کند.

دکتربهزادی فرد با اشاره به حساسیت بالای افراد مبتلا به اختلال اضطرابی، می‌گوید: افرادی که قبل از وقوع حادثه بسیار منزوی و گوشه گیر بوده‌اند و علائم اضطراب بروز می‌داده‌اند، بیش از سایرین در معرض خطر قرار دارند و باید به این دسته توجه بیشتری داشت، آنچه که درباره این افراد مهم است این نکته است که نباید اجازه دهیم فرد حس کند که در دنیا رها شده است، فردی که در حادثه زلزله افراد خانواده خود را از دست داده و پس از چند روز نیازهای اولیه او مانند غذا، پوشاک و بهداشت فردی برآورده نشده حس تنهایی و رها شدگی پیدا می‌کند و ممکن است این احساس به حدی شدید باشد که حتی به خود آسیب بزند. این روان شناس توصیه می‌کند: برای کاهش آلام روحی افرادی که در حوادثی مانند زلزله عزیزی را از دست می‌دهند و امکان برگزاری مراسم ندارند، بهتر است تا حد امکان زمینه‌ای فراهم کنیم تا درک موضوع را راحت‌تر کنیم مثلاً قرار دادن گل یا در صورت امکان عکس سر مزار، به بازمانده کمک می‌کند تا بتواند عادات عزاداری را همانند‌سازی کند و با این کار به پذیرش موضوع کمک خواهیم کرد.

دکتربهزادی فرد ورود کار روان شناسی و حضور روان شناسان در محل را در روزهای اول مفید ندانسته و می‌افزاید: در روزهای اول با توجه به طبیعت انسانی و از آنجا که افراد حادثه دیده هنوز به پذیرش واقعیت نرسیده‌اند، طبعاً باید به فکر برآوردن نیازهای اولیه مانند غذا، پوشاک، سرپناه و امنیت آنها باشیم؛ تازه بعد از سه تا چهار هفته ممکن است فرد وارد فاز افسردگی شود و در آن زمان است که حضور روان شناسان در محل بیشتر احساس می‌شود.