تا مساله را متوجه نشویم، نمی‌توانیم راهكاری برای آن ارایه كنیم. من زمانی كه عضو شورای چهارم تهران هم بودم، بارها گفته‌ام كه باید مساله كودكان كار درك شود. وقتی مصاحبه‌های رییس سازمان تامین اجتماعی را بخوانیم، بخش زیادی از این بچه‌ها را بچه‌هایی می‌دانند كه در باندها هستند، در صورتی كه منی كه در این حوزه كار كرده‌ام، این را قبول ندارم.

شهرداری پدیده كودكان خیابانی را نشناخته است

سلامت نیوز-*فاطمه دانشور: با وجود اینكه قرار است شهرداری شهر و همه فضاهای بی‌دفاع شهری را بشناسد و به همین دلیل هم باید با پدیده كودكان كار به خوبی آشنا باشد، باید بگویم كه شهرداری اصلا این پدیده را نشناخته است.

به گزارش سلامت نیوز، اعتماد نوشت: تا مساله را متوجه نشویم، نمی‌توانیم راهكاری برای آن ارایه كنیم. من زمانی كه عضو شورای چهارم تهران هم بودم، بارها گفته‌ام كه باید مساله كودكان كار درك شود. وقتی مصاحبه‌های رییس سازمان تامین اجتماعی را بخوانیم، بخش زیادی از این بچه‌ها را بچه‌هایی می‌دانند كه در باندها هستند، در صورتی كه منی كه در این حوزه كار كرده‌ام، این را قبول ندارم. زیر 10درصد از این كودكان در باندها هستند و ۹۰ درصد آنها خانواده دارند. زمانی كه مساله درست شناخته نشود، راهكار درستی هم برای آن ارایه نمی‌شود. دلیل آن هم این است كه در انتصابات دوران قالیباف كه حالا در دوره نجفی، شهردار جدید تهران هم ادامه دارد، افراد متخصص سر كار نمی‌آیند. در انتصابات به رزومه رییس سازمان اجتماعی شهرداری توجه كنیم. چقدر این فرد اجتماعی كار است؟ تخصصش؟

در حوزه شبكه‌ای صدا و سیما. اینها مشكل كار است. اگر افراد متخصص در حوزه‌های اجتماعی نباشند، نمی‌توانند برنامه‌ریزی كنند و تازه می‌آیند كه متوجه شوند چه اتفاقاتی افتاده و می‌افتد. تازه زمانی هم كه متوجه می‌شوند، مهم این است كه از كارشناسان حوزه استفاده كنند یا نه. بنابراین عمده مشكلات در این حوزه نبود یك مدیریت صحیح مبتنی بر تخصصی حوزه‌های اجتماعی و به ویژه بحث كودكان كار است. سازمان‌های مردم‌نهاد (NGO) فعال در این حوزه در تصمیم‌گیری‌ها و سیاستگذاری‌ها كمتر مشاركت می‌دهیم. درست است كه شهرداری جا و فضایی را تحت عنوان طرح پرتو در اختیار آنها قرار می‌دهد، اما این فضایی است كه در اختیار NGO‌ها قرار می‌گیرد و در تصمیم‌گیری‌ها و برنامه‌ریزی‌ها از حضور NGO‌ها استفاده نمی‌كنند. گهگاه اگر NGOها بخواهند زیاد انتقاد كنند، با آنها برخورد هم صورت می‌گیرد. به همه این دلایل این معضل اجتماعی هیچگاه راهكار درستی پیدا نمی‌كند.

همانطور كه امسال هم بچه‌های كار را جمع‌آوری كردند و اگر مردم فهمیدند آخر و عاقبت این طرح چه شد، ما هم فهمیدیم. این طرح هیچ خروجی یا نتیجه مشخصی نداشت. بعد از آن هم كه ذهن‌ها درگیر زلزله كرمانشاه شد. الان هم جمعیت‌های مختلف NGO‌ای در آنجا مشغول خدمت‌رسانی هستند. اگر بخواهیم نگاه دقیق‌تری به این بكنیم كه این همه دستگاه‌هایی كه در شورای عالی اجتماعی گرد هم آمده‌اند، می‌توانم بگویم كه خروجی و تصمیم‌های شورای عالی اجتماعی هم درست نبوده است. چرا كه در شورای عالی اجتماعی هم از متخصصان و فعالان مدنی این حوزه استفاده كنیم و نظر آنها را بپرسیم و ببینیم كه آیا آنها كه در دل كار هستند قبول دارند كه كودكان در این باند‌ها به بهره‌كشی گرفته می‌شوند؟ و جواب‌شان را بشنوند و بر اساس آن تصمیم‌گیری كنند.

*فعال حوزه اجتماعی و عضو سابق شورای شهر

 

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha