حمید طاهرخانی در گفتوگو با فارس با بیان اینكه باید خطر ترامادول را جدی بگیریم اظهار داشت: در سالهای اخیر الگوی مصرف مواد در كشور تغییرات محسوسی داشته است به طوری كه موادی مانند اكس، شیشه، ریتالین و ترامادول معضلات جدی و پیچیدهای را برای مسئولان بهداشتی و متخصصان به همراه آورده است.
وی افزود: دراین میان داروهایی مثل ترامادول از اهمیت ویژهای برخوردارند زیرا مصارف پزشكی داشته و به صورت قانونی تولید میشود و میتواند در دسترس عموم قرار گیرد.
طاهرخانی با بیان اینكه ترامادول یك داروی ضد درد است كه برای تسكین دردهای متوسط تا شدید استفاده میشود تصریح كرد: در واقع این دارو یك مسكن شبه مخدر است كه در سال 1995 وارد بازار دارویی شده است.
وی گفت: ابتدا تصور میشد كه با توجه به اثرات ضد درد آن و نیز خاصیت مخدری ضعیفی كه دارد میتوان از آن به عنوان داروی ضد ترك اعتیاد استفاده كرد ولی گزارشهای بعدی حاكی از وابستگی و وجود علائم شدیدتری از ترك مصرف در افرادی كه آن را مصرف كردند بود.
وی اضافه كرد: این دارو به طور معمول برای تخفیف درد پس از عمل به ویژه جراحیهای ارتوپدی، دردهای مفصلی مزمن و سنگ كلیه به كار میرود كه به صورت قرص، كپسول و تزریق تجویز میشود.
این متخصص روانپزشكی ادامه داد: مكانیسم كنترل درد در ترامادول شبیه مورفین است بنابراین مصرف ممتد آن میتواند وابستگی فیزیكی و روانی مشابه به مواد مخدر ایجاد كند. بعضی اعتیاد به ترامادول را اعتیاد خاموش میدانند چرا كه ممكن است اوائل به ظاهر علائم اعتیاد را نشان ندهد اما بعداً بر اثر مصرف مداوم با گذشت زمان كمكم اعتیاد خود را نشان میدهد.
وی اضافه كرد: ترامادول با نامهای تجاری مختلف شناخته میشود از جمله ترامادول، بیومادول، ترامود، تدامول، بایمادول، بیومادول ،ترالجین، پیرالجین و غیره و در بین جوانان به ترا معروف است. فرد ممكن است با استفاده از این دارو چند ساعتی احساس سرخوشی كند ولی به مرور با كاهش این اثر مجبور است از دوزهای بالاتری استفاده كند.
طاهرخانی گفت: در اوایل كه این دارو وارد بازار شده بود پزشكان برای ترك تدریجی مواد مخدر از آن استفاده میكردند ولی بعداً متوجه شدند كه ممكن است به مراتب از مواد مخدر نیز خطرناكتر باشد. متأسفانه هنوز خیلیها ترامادول را جزء مواد مخدر نمیدانند و به علت ارزانبودن به دیگران نیز مصرف آن را توصیه میكنند.
وی افزود: در سالهای اخیر موارد عوارض و مسمومیت ناشی از ترامادول به فراوانی گزارش شده است اثراتی مثل سرگیجه، خواب آلودگی، یبوست، خارش، تعریق و حتی در مواردی كاهش فعالیت سیستم تنفسی كه میتواند تهدیدكننده حیات باشد.
وی افزود: ترك ناگهانی ترامادول نیز بعد از مصرف طولانیمدت آن، علائمی شبیه ترك مورفین مثل بیخوابی، تحریك پذیری، لرزش، تهوع، استفراغ، كرامپ عضلانی و تشنج ایجاد میكند.
مشاور دفتر سلامت روان وزارت بهداشت خاطرنشان كرد: از مصرف خودسرانه دارو باید به شدت خودداری كرد. دارو فقط باید توسط پزشك تجویز شود و نباید در موارد خفیف تا متوسط درد از آن استفاده كرد. همچنین نمیتوان این دارو را برای كودكان تجویز كرد چون بیخطری آن برای این گروه سنی ثابت نشده است، در افراد مسن نیز باید خیلی با احتیاط مصرف شود.
وی اضافه كرد: كادر پزشكی و داروسازان و تمام افرادی كه با داروی ترامادول سر و كار دارند باید خیلی در مورد تجویز و در اختیارقراردادن آن به دیگران محتاط باشند و گرنه معضل فعلی درآینده خیلی پیچیدهترخواهد شد. خانوادهها نیز باید اطلاعات خود را دراین مورد افزایش دهند.
نظر شما