سلامت نیوز : مدیر گروه علوم دارویی فرهنگستان علوم پزشكی كشور گفت: ما توانایی و امكانات لازم برای تولید هر دارویی را در كشور داریم ولی تولید بسیاری از آنها اقتصادی نیست.
 
به گزارش وب دا دکتر عباس شفیعی افزود: ما باید هزینه هایی كه از طریق بورسیه به دانشجویان داده می شود تا در كشور های دیگر تحصیل كنند را در كشور خودمان خرج كنیم و تجهیزات دانشگاهها را تكمیل كنیم. با این كار ما می توانیم از خروج دانشجویان با استعداد از كشور جلوگیری كنیم و همین دانشجویان با استعداد هستند كه می توانند با همكاری یكدیگر كشور را حتی به رتبه یك در سطح جهان برسانند.
وی در همین راستا به تصویب قانون بودجه اختصاصی پژوهشی برای دانشجویان در مجلس اشاره كرد كه براساس آن دانشجویان می توانند در هر زمینه ای كه علاقمند هستند تحقیقات خود را انجام دهند.
وی افزود: اگر قرار باشد برای تولید یك داروی جدید 10 تركیب را از خارج وارد كنیم، اقتصادی تر این است كه داروی تولید شده را با قیمت كمتر از خارج وارد كنیم. تولید این دارو زمانی مقرون به صرفه خواهد بود كه 8 مورد از این 10 تركیب مورد نیاز در كشور تولید ‌شود.
این استاد پیشكسوت و چهره ماندگار علوم پزشكی كشور در ادامه سخنان خود تولید داروهای با كیفیت و جدید و افزایش همكاری صنایع دارویی با دانشگاه‌ها را از جمله نتایج ایجاد فضای رقابتی در كشور عنوان كرد.
دكتر شفیعی 95 درصد داروهای داخلی را با كیفیت ارزیابی كرد و در خصوص استفاده از داروهای خارجی غیرمجاز كه برخی از آنها هیچ دارو و ماده موثری ندارند نیز هشدار داد و افزود: ‌در حال حاضر به دلیل غیرمجاز بودن بعضی از داروها، برخی از داروها با قیمت بالا به مردم فروخته می‌شود كه پس از آنالیز و آزمایش مشخص می‌شود هیچ ماده موثر و دارویی ندارد. توجه به این موضوع در خصوص بیماران خاص فوق العاده مهم و حیاتی است.
به گفته رییس پیشین دانشكده داروسازی دانشگاه علوم پزشكی تهران، در حال حاضر 64 عضو هیات علمی در دانشكده داروسازی مشغول به كار هستند و با توجه به اینكه بر خلاف سایر دانشكده‌های علوم پزشكی، دغدغه مسوولیتهای بالینی ندارند، صرفا در جهت امور آموزشی و پژوهشی فعالیت می‌كنند، بنابراین دانشكده داروسازی در مقایسه با سایر دانشكده‌های دانشگاه جایگاه مناسبی در امر پژوهشی دارد.
دكتر شفیعی همچنین خاطرنشان كرد: دانشكده داروسازی دانشگاه علوم پزشكی تهران از نظر تجهیزات و انجام امور آموزشی و پژوهشی در سطح بین المللی در حد قابل قبولی قرار داشته و من این را مرهون زحمات استادان پیشكسوتان قدیمی و حتی دانشجویان جدید می دانم