سلامت نیوز: محمد درویش ،درحوزههای مختلف محیط زیست با بحرانهای فراوان رو به رو هستند. برای مثال میزان فرسایش خاک در ایران یک دوازدهم کل فرسایش خاکی است که هر سال در کره زمین رخ میدهد و ایران به نسبت وسعتی که در اختیار دارد، متوسط فرسایش خاکش هشت برابر فرسایش خاک در جهان است.حوزههای مختلف محیط زیست با بحرانهای فراوان رو به رو هستند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از آرمان ،برای مثال میزان فرسایش خاک در ایران یک دوازدهم کل فرسایش خاکی است که هر سال در کره زمین رخ میدهد و ایران به نسبت وسعتی که در اختیار دارد، متوسط فرسایش خاکش هشت برابر فرسایش خاک در جهان است.
از منظر بحران منابع آب شیرین تقریبا ما بسیاری از تالابهای اصلی و دریاچههای داخلی خود را از دست دادیم و در برخی شهرهایمان از جمله در آبادان، خرمشهر، برخی از روستاهای خراسان جنوبی، یزد و چهارمحال و بختیاری، ورزنه استان اصفهان و لردگان برای تامین آب آشامیدنی مردم با مشکلاتی جدی مواجه هستیم و از تانکر استفاده میکنیم.
در حوزه تنوع زیستی هم وضعیت ناگواری داریم و شمار خیلی از گونههای ارزشمند ما به شدت کاهش پیدا کردند. همچنین در ماجرای آلودگی هوا هم وضعیت به هیچ عنوان مناسب نیست و آمارهای غیررسمی میگوید که سالانه 200 هزار نفر از هموطنان ما در بر اثر آلودگی هوا جان خود را از دست میدهند.
یک روزنامه تمام محیطزیستی نداریم ما از نظر سرمایههای اجتماعی حوزه محیطزیست، نرخ مشارکت مردم و فعالیتهای داوطلبانه و تعداد سازمانهای مردم نهاد محیط زیستی وضعیت قابل دفاعی نداریم. از نظر حجم برنامههایی هم که در رسانهها در مورد موضوع محیط زیست ساخته میشود، وضعیتمان مناسب نیست. ما حتی یک روزنامه تمام محیط زیستی نداریم. روزنامهای نداریم که یک صفحه ثابت محیط زیستی داشته باشد. از سوی دیگر، تیراژ کتابهای محیط زیستی وضعیت قابل دفاعی ندارند. کتابهای محیط زیستی ما معمولا تیراژشان در بهترین حالت ممکن هزار تا هزار و 500 نسخه است و معمولا چند سال طول میکشد تا این کتابها به فروش برسند. ناامیدی فارغالتحصیلان محیطزیستی امید و نشاط بین فارغالتحصیلان رشتههای محیط زیست از بین رفته و وضعیت نگرانکننده است. آنها اغلب ناامید هستند و دنبال کار دیگری به جز شغل محیط زیست میگردند یا درصدد مهاجرت از کشور هستند. یکی از قدیمیترین دانشکدههای محیط زیستمان در کرج در آستانه تعطیلی کامل قرار دارد و وضعیت روحی کارکنان که اکنون در این دانشکده کار میکنند، فوقالعاده غمانگیز است. همه این موارد باعث شده تا ما شرایط فوقالعاده نگرانکنندهای در حوزه بحرانهای محیط زیستی داشته باشیم. با این حال ما باید بتوانیم حداقل حرکت جدی در عالیترین سطح قدرت در دولت با گماردن افراد متخصص، عاشق و شجاع ایجاد کنیم تا بتوانند از پس چالشهای محیط زیستی بربیایند و اعتماد از دست رفته مردم را به حوزه محیط زیست برگردانند. متخصصانی که باعث شوند فعالیتهای سمنهای محیط زیستی رونق پیدا کند، اما نه تنها چنین اتفاقی نیفتاده است، بلکه اکنون عملکرد فعلی سازمان حفاظت محیط زیست در طول نیم قرن اخیر چیز دیگری را نشان میدهد. این در حالی است که پیش از این نیز دولت آقای روحانی خود را یک دولت محیط زیستی اعلام کرده بود، اما اکنون بحرانهای زیادی محیط زیست کشور را در برگرفته است. با تمام این تفاسیر سازمان حفاظت محیط زیست برخوردار از رئیسی است که در پردیسان نتوانسته به هیچ عنوان با مردم ارتباط برقرار کند. هنوز دو تن از محیط بانان ما با حکم اعدام در زندان بسر میبرند و حتی رئیس سازمان حفاظت محیط زیست نتواسته از محیط بانان خودش به خوبی دفاع کند. آنچنان که هنوز درگیریهای زیادی بین جامعه محلی، محیط بانان و جنگلبانان رخ میدهد. کاهش 77 هزارهکتار از وسعت مناطق حفاظتشده در سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور هم وضعیت ناگوار است. روحیه پرسنل این سازمان در بدترین و پایینترین حالت ممکن قرار دارد. رئیس جدید سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور با این دستور روی کار آمده که 500 هزار هکتار دیگر از عرصههای منابع طبیعی را برای کاربری کشاورزی واگذار کند و اصولا کمترین دغدغهاش حفظ پایداری اکولوژیک است. چنین رویکردی نشاندهنده این است که روسای سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور و روسای سازمان محیط زیست به جای اینکه به سمت پروژههای محیطزیست هراسی و منابع طبیعی هراسی بروند و اذهان بخشی از دولتمردان را از فعالیتهای ناکارآمد دور کرده و نشان دهند که اتفاقا حفظ محیط زیست میتواند به نفع اقتصاد، توسعه پایدار و بهبود کیفیت زندگی مردم باشد، با همان ساز مینوازند که دیگر مینوازند. آنها میگویند که مملکت اگر بخواهد فقط از دغدغه محیط زیستی تبعیت کند، آن وقت باید کسب و کار تعطیل شود. این در حالی است که چنین اظهارنظری را شاید بتوان از وزیر صنعت، معدن و تجارت و وزیر امور اقتصادی و دارایی شنید، اما اینکه چنین اظهارنظری را رئیس سازمان حفاظت محیط زیست اعلام کند، واقعا غمانگیز است. ما در طول دوره صدارت آقای کلانتری شاهد این هستیم که 77 هزار هکتار از وسعت مناطق حفاظت شده و پارکهای ملی ما کم شده است، در حالی که هم اکنون تا رسیدن به نرخ مطلوب یعنی 17 درصد سطح کشور فاصله زیادی داریم و به جای اینکه وسعت مناطق حفاظت شده زیاد شود، وسعت مناطق حفاظت نشده کم شده است. مجوز شکار در فصل زادآوری ما در دوره آقای کلانتری شاهد بودیم که برای اولین بار در فصل زادآوری مجوز شکار صادر شد. مجوزهایی که در اختیار اتباع بیگانه قرار گرفت. ما در دوران صدارت آقای کلانتری شاهد این هستیم که محصولات دستکاری شده ژنتیکی که همیشه در طول همه دوران روسای سازمان محیط زیست با احتیاط کامل نسبت به تکثیر و ورودش ملاحظات جدی میشد، بیمحابا چراغ سبز را گرفته تا وارد چرخه رژیم غذایی شود که این اتفاق میتواند نگرانکننده باشد و تبعات جبران ناپذیری را برای تغذیه سالم به وجود آورد. ما هیچ تحول چشمگیر و راهکار جدی برای حل بحرانهای آلودگی هوا، ترافیک و خشک شدن جنگلهایمان در زاگرس و هیرکانی از سوی از سازمان حفاظت محیط زیست و سازمان جنگلها، مراتع و آبخیزداری کشور ندیدم و همچنان این بحرانها در حال افزایش هستند. در دوران صدارت آقای کلانتری شاهد هستیم که اغلب سمنهای محیط زیستی یا خاموش شدند یا موجی از دلسردی بینشان حاکم است و رئیس سازمان حفاظت محیط زیست هنوز با هیچ کدام از گروههای محیط زیستی ملاقات نکرده و اجازه تجمع و اعتراض را به فعالان محیط زیست در برابر پردیسان نمیدهد. در واقع یک جو امنیتی عجیب و غریبی حاکم شده که بسیار شگفتآور و ناامیدکننده است. ما در طول تاریخ سازمان حفاظت محیط زیست سراغ نداریم که رئیس این سازمان با این عبارت از سمنهای محیط زیست یاد کنند که آنها گروههای احساسی، نادان یا سیاسی هستند. آنچنان که پل ارتباطی بین سمنهای محیط زیستی نابوده شده است. با این حال باید به فکر حل مسائل زیست محیطی باشیم و با چارهاندیشی تدابیر موثر را به کار ببنیدیم، چرا که محیط زیست امانتی مربوط به آیندگان است که اکنون در دست ما به امانت سپرده شده است. بنابراین کوچکترین خدشهای به آن زندگی آیندگان را به مخاطره میاندازد.
نظر شما