در 30 درصد دیگر از موارد نوروپاتی محیطی، علت ناشناخته یا "ایدیوپاتیک" است.

40 درصد موارد باقیمانده دلایل مختلفی دارند مانند:

• سندرم های گیر افتادن عصبی: اینها عبارتند از سندرم تونل کارپ ، فلج عصب اولنار، فلج عصب پرونئال و فلج عصب رادیال.
• بیماری های سیستمیک: اینها شامل اختلالات کلیوی ، بیماری کبد ، آسیب عروقی و بیماری های خونی ، آمیلوئیدوز، اختلالات بافت همبند و التهاب مزمن، عدم تعادل هورمونی (از جمله کم کاری تیروئید) و سرطان ها و تومورهای خوش خیم است که به اعصاب برخورد می کنند.
• کمبود ویتامین: برای داشتن اعصاب سالم به ویتامین های E، B1، B6، B12 و نیاسین نیاز دارید. به عنوان مثال، کمبود B12 می تواند منجر به کم خونی خطرناک شود که یکی از دلایل مهم نوروپاتی محیطی است. اما B6 بیش از حد نیز می تواند باعث سوزن سوزن شدن دست ها و پاها شود.
• الکلیسم: در افرادی که اعتیاد به الکل دارند به دلیل عادات غذایی نامناسب که یکی از دلایل رایج نوروپاتی محیطی است، احتمال کمبود تیامین یا سایر ویتامین های مهم بیشتر است. همچنین ممکن است اعتیاد به الکل خود باعث آسیب عصبی شود، وضعیتی که برخی از محققان آن را نوروپاتی الکلی می نامند.
• سموم: اینها شامل فلزات سنگین مانند سرب، آرسنیک، جیوه و تالیم و برخی مواد شیمیایی صنعتی و محیطی است. آنها همچنین شامل داروهای خاصی هستند (به ویژه داروهای شیمی درمانی که برای سرطان ریه استفاده می شوند) اما همچنین برخی از داروهای ضد ویروسی و آنتی بیوتیکی.
• عفونت ها: اینها عبارتند از بیماری لایم، زونا ( واریسلا زوستر )، سیتومگالوویروس، اپشتین بار، هرپس سیمپلکس و HIV و ایدز
• بیماری های خود ایمنی: این موارد شامل پلی نوروپاتی دمیلینه کننده التهابی مزمن، سندرم گیلن باره، لوپوس و آرتریت روماتوئید است.
• اختلالات ارثی: اینها شامل گروهی است که ممکن است علائم حسی و حرکتی داشته باشند. شایع ترین نوع آن بیماری شارکو ماری توث است.
• جراحت: اغلب به تروما مربوط می شود، اعصاب می توانند به روش های دیگر فشرده، له شوند یا آسیب ببینند و منجر به درد عصبی شوند. به عنوان مثال می توان به فشردگی عصب ناشی از فتق دیسک یا استخوان دررفته اشاره کرد.
• مولتیپل اسکلروزیس: این بیماری باعث می شود که سیستم ایمنی بدن شما به غلاف میلین چربی اطراف رشته های عصبی در سراسر بدن شما حمله کند. سوزن سوزن شدن در دست ها و پاها یک علامت رایج است.

تشخیص سوزن سوزن شدن دست و پا

اگر به دنبال مراقبت از سوزن سوزن شدن دست ها یا پاهای خود هستید، ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی شما یک معاینه فیزیکی انجام می دهد و یک تاریخچه پزشکی گسترده در مورد علائم، محیط کار، عادات اجتماعی (از جمله مصرف الکل )، قرار گرفتن در معرض سمی، خطر HIV یا سایر بیماری های عفونی شما را می گیرد.همچنین بیماری ها و سابقه خانوادگی بیماری های عصبی شما را بررسی می کند.

آنها همچنین ممکن است آزمایشات دیگری را انجام دهند، مانند:

• آزمایشات خون اینها می تواند شامل آزمایش هایی برای تشخیص دیابت، کمبود ویتامین، اختلال عملکرد کبد یا کلیه، سایر اختلالات متابولیک و علائم فعالیت غیر طبیعی سیستم ایمنی باشد.
• بررسی مایع مغزی نخاعی این می تواند آنتی بادی های مرتبط با نوروپاتی محیطی را شناسایی کند.
• الکترومیوگرام ( EMG)، آزمایش فعالیت الکتریکی عضله
• سرعت هدایت عصبی (NCV)

سایر آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• توموگرافی کامپیوتری (CT)
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)
• بیوپسی عصبی
• بیوپسی پوست برای مشاهده انتهای رشته های عصبی

درمان های سوزن سوزن شدن دست و پا

درمان موفقیت آمیز به تشخیص دقیق و درمان علت گزگز بستگی دارد. تا زمانی که سلول های عصبی محیطی از بین نرفته اند، می توانند بازسازی شوند.

اگرچه هیچ درمانی برای انواع ارثی نوروپاتی محیطی وجود ندارد، بسیاری از انواع اکتسابی را می توان با درمان بهبود بخشید.

به عنوان مثال، کنترل خوب قند خون در دیابت می تواند به جلوگیری از بدتر شدن نوروپاتی دیابتی کمک کند و مکمل های ویتامین می توانند نوروپاتی محیطی را در افراد مبتلا به کمبود ویتامین اصلاح کنند.

توصیه های کلی سبک زندگی شامل کنترل وزن، اجتناب از قرار گرفتن در معرض سموم، پیروی از یک برنامه ورزشی تحت نظارت پزشک، خوردن یک رژیم غذایی متعادل و اجتناب یا محدود کردن الکل است.

توصیه‌ها همچنین شامل ترک سیگار است که خونرسانی به رگ‌های خونی را محدود می‌کند و مواد مغذی را برای اعصاب محیطی تامین می‌کند.

در برخی موارد، سوزن سوزن شدن و سایر علائم نوروپاتی محیطی ممکن است با نسخه های تهیه شده برای درمان تشنج و افسردگی کاهش یابد.