محققان دانشكده داروسازی دانشگاه علوم پزشكی تهران موفق به تهیه نانولولههای چند لایهای شدند كه به كمك آن میتوان سیستم جدید و كارآمد دارورسانی را طراحی و كارایی داروهای ضد سرطان را افزایش داد.
دكتر فاطمه اطیابی از محققان این طرح در گفتوگو با ایسنا اظهار كرد: تهیه یك سیستم جدید و كارآمد دارورسانی، در اصلاح، بهبود و افزایش كارایی بسیاری از مواد فعال فارماكولوژی از جمله بسیاری از انواع داروها از اساسیترین و مهمترین اولویتهای تحقیقاتی و نیازهای درمانی است.
به گفته این محقق، نانولولههای كربنی جزیی از جدیدترین مواد و ابزاری هستند كه برای انتقال و تجمع مولكولها و یا به عبارت دیگر دارورسانی كنترل شده مورد توجه قرار گرفته است.
اطیابی ادامه داد: یكی از مهمترین مزایای نانولولهها فعالسازی آنها با گروههایی است كه خصوصیت جدیدی به آنها میدهد به طوری كه به راحتی در محیط بیولوژیكی قابلیت استفاده پیدا میكنند.
وی با بیان اینكه نانولولههای كربن قابلیت خوبی برای نگهداری گروههای فعال مانند پپتیدهای فعال، پروتئینها و اسیدهای نوكلئیك دارند، تصریح كرد: به همین دلیل نانولولههای كربنی، حامل مناسبی برای انتقال مواد فعال به سلولها و بافتها هستند. نانولولههایی كه سطح آنها اصلاح شده است، سمیت كمی داشته و سیستمهای ایمنی را فعال میكنند و به راحتی از سدهای سلولی به صورت دست نخورده و بستهای كامل، جذب میشوند، بدون این كه باعث مرگ سلول شوند.
برگزیده دوازدهمین جشنواره ابن سینا كه موفق به تولید نانولوله چند لایهای به عنوان حامل دارورسانی داروهای ضد سرطان شده است به ایسنا گفت: در این طرح ابتدا سطح نانولولهها فعال شده و پلی سیتریك اسید به آنها متصل شد. این عمل باعث افزایش حلالیت نانولوله در محیط بیولوژیك میشود و شرایط را برای اتصال مواد فعال و داروها به آن فراهم میكند.
وی خاطرنشان كرد: سپس داروی ضد سرطان «پكلی تكسل» از طریق اتصال آنتی استری به نانولولههای فعال شده متصل شد و در محیط برونتن و درون تن مورد مطالعه قرار گرفت. این سیستم در محیط برون تن خصوصیات مناسب از جمله زیست سازگاری و ورود به سلول در مطالعات كشت سلولی را نشان داد.
اطیابی افزود: در مطالعات درون تن، نانولولههای فعال شده و حاوی داروی ضد سرطان توزیع مناسبی داشته و توانست یكی از اهداف سیستمهای دارورسانی ضد سرطان كه افزایش اقامت دارو در جریان عمومی خون است را برآورده كند.
وی یكی از مهمترین دستاوردهای این سیستم را قابلیت متوقف و كوچك كردن تومور ایجاد شده در حیوان و در محیط برون تن عنوان و خاطرنشان كرد: این سیستم میتواند نقطه امیدی برای بهبود و افزایش كارایی داروهای آنتی كنسر در درمان سرطان باشد.
نظر شما