مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت کار در گزارشی به بررسی وضع فعالیت اقتصادی جمعیت فارغ‌التحصیل یا درحال تحصیل دوره‌های آموزش عالی در‌ سال گذشته و تعیین نرخ بیکاری با استفاده از داده‌های آمارگیری نیروی کار در‌ سال ۱۳۹۶ پرداخته است.

محیط‌زیست را موی دماغ توسعه می‌دانند

سلامت نیوز:  مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت کار در گزارشی به بررسی وضع فعالیت اقتصادی جمعیت فارغ‌التحصیل یا درحال تحصیل دوره‌های آموزش عالی در‌ سال گذشته و تعیین نرخ بیکاری با استفاده از داده‌های آمارگیری نیروی کار در‌ سال ۱۳۹۶ پرداخته است.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه شهروند، براساس این گزارش، نرخ بیکاری در‌ سال ۱۳۹۶ نسبت به ‌سال قبل به میزان ۰.۶‌درصد کاهش داشته است و در بین گروه‌های عمده رشته تحصیلی، بیشترین نرخ بیکاری مربوط به گروه «حفاظت از محیط‌زیست»، پس از آن علوم حیاتی و زیستی‌، سومین رشته کم‌کار معماری و ساختمان‌سازی و در رتبه چهارم رشته‌های علوم طبیعی و فیزیکی قرار داشته‌اند. این درحالی است که گروه بهداشت با ۸.۷‌درصد کمترین نرخ بیکاری را داشته.
در میان رشته‌هایی که با بیکاری گسترده دست‌وپنجه نرم می‌کنند، حضور دو رشته حفاظت از محیط‌زیست و معماری تعجب‌برانگیز است. تصور بسیاری از مردم از رشته معماری این است که فارغ‌التحصیلانش به سرعت به بازار کار می‌پیوندند و هیچ‌کدام خانه‌نشین نیستند و از سوی دیگر توقع از مسئولان این است که با توجه به وضع محیط‌زیستی کشور، استقبال شایانی از فارغ‌التحصیلان رشته حفاظت از محیط‌زیست داشته باشند تا با استفاده از طرح‌های نوین و راهکارهای جدید و خلاقانه کمی از دردهای محیط‌زیست کم کنند و کمکی باشند برای تن رنجور آن و اما نه آن تصور درست است و نه این توقع عملیاتی شده است.


محمد درویش، که تا‌ سال گذشته مدیرکل دفتر مشارکت‌های مردمی سازمان حفاظت محیط‌زیست بود و حالا عضو هیأت‌علمی موسسه تحقیقات جنگل‌های کشور است، در این رابطه به «شهروند» می‌گوید: «حقیقت ماجرا این است که عملا نیمی از ظرفیت‌های شغلی سازمان حفاظت از محیط‌زیست خالی است، چون برای جذب نیرو بودجه ندارند. در واقع سازمان در حدود سه‌هزار تا سه‌هزار و ٥٠٠نفر کمبود افراد فوق لیسانس به بالا دارد و اما نتوانسته این افراد را جذب کند و اگر نگاه دولت به این سازمان نگاهی بر مبنای مسئولیت‌های این سازمان بود، بخش بزرگی از این بیکاری حل می‌شد.» او همچنین می‌گوید؛ چنانچه فارغ‌التحصیلان این رشته در سازمان مشغول به کار شوند، شرکت‌ها، سازمان‌ها و نهادهای دیگر از این حضور متاثر می‌شدند و همکاری‌ها با سازمان محیط‌زیست فعال‌تر می‌شد. از سوی دیگر هر نوع سازه‌ای که در این کشور ساخته شود، نیاز به ارزیابی محیط‌زیستی دارد که عدم توجه به این ارزیابی‌ها بخش بزرگی از بازار کار این فارغ‌التحصیلان را تحت‌تأثیر خود قرار داده است.

«مشکل اصلی در کشور این است که مسأله ما محیط‌زیست نیست. نگاه این است که محیط‌زیست نباید موی دماغ توسعه شود و به همین دلیل این سازمان طی سالیان‌سال فقیر، کوچک و تحقیر شده است.»  درویش مشکل دیگر در این خصوص را جذب بیش از حد نیروهای سفارشی می‌داند. نیروهایی که بدون تخصص مرتبط به استخدام این سازمان درآمده و عاملی شده‌اند تا فارغ‌التحصیلان نتوانند راهی به جایی ببرند «مدیریت در این سازمان متاسفانه به شکلی است که حتی کسانی که با عشق و علاقه وارد کار می‌شوند، درنهایت سرخورده می‌شوند و این ضربه بزرگی است برای دوستانی که می‌خواهند در این رشته ادامه تحصیل دهند و دلشان برای آینده محیط‌زیست کشور می‌سوزد.» براساس آمار، درحال حاضر نزدیک به ٦/٥‌میلیون دانشجوی درحال تحصیل آماده ورود به بازار کار و ۴.۷‌میلیون فارغ‌التحصیل بیکار در کشور وجود دارد و سالانه بیش از ٥/١‌میلیون متقاضی کار نیز وارد بازار کار می‌شوند و خسارتی که از محل تحصیل‌کردگان بیکار به کشور وارد می‌شود، قابل محاسبه نیست.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha