سلامت نیوز:مسئول پسماند محیط زیست مازندران: شهرداری‌ها در بحث زباله کم کاری کرده و از آنها شکایت کردیم جنگل‌های هیرکانی در مازندران این روزها حال و روز خوبی ندارند.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایران ،دپو زباله در اعماق جنگل‌ها و جاری شدن شیرابه‌ها، این مناطق را آلوده کرده و در وضعیت بحرانی قرار داده است. هر چند که برای رفع بخشی از معضل زباله اکنون دو نیروگاه زباله سوز در غرب و مرکز مازندران در حال ساخت است، اما توان این دو کارخانه زباله سوز تنها قادر به مدیریت 650 هزار تن از زباله بیش از 3 هزار تنی تولید شده در این استان است؛ زباله‌هایی که در هنگام ورود گردشگران و مسافران به دیار علویان میزانش تا بیش از دو برابر هم می‌رسد. اینکه چرا تاکنون درباره این اتفاق سهل‌انگاری صورت گرفته را باید کارشناسان امر بررسی و به اظهارنظر بپردازند، اما اینکه اکنون تمام استان برای به سامان رساندن عملیات ساخت نیروگاه‌های زباله سوز بسیج شده و تلاش دارند تا به هر نحوی از این معضل رهایی یابند و باز هم کندی در اجرایی شدن پروژه‌ها به وضوح قابل لمس است، نیاز به تحلیل دقیق تری دارد.
آغاز عملیات اجرایی و تصمیم‌گیری برای ساخت هر دو کارخانه زباله سوز 450 هزار تنی ساری به‌عنوان مرکز مازندران و نوشهر در غرب استان به یک دهه قبل برمی‌گردد. زمانی هنوز عزمی در تهران برای چنین پروژه‌ای وجود نداشت ولی امروز نیروگاه زباله سوز 200 هزار تنی تهران در جنوبی‌ترین نقطه پایتخت 40 ماه است به بهره‌برداری رسیده و ماهانه حدود یک میلیارد و 200 میلیون تومان برق تولید و می‌فروشد. در حالی که نیروگاه زباله سوز ساری تازه در ابتدای راه بوده و بنا بر اعلام مسئولان امر تنها چیزی حدود 40 درصد پیشرفت را تجربه می‌کند. این آمار حکایت از حقیقتی تلخ دارد؛ اینکه در مازندران به‌عنوان گردشگرپذیرترین استان کشور اهتمام و عزم جدی برای به سامان رساندن این پروژه‌ها وجود ندارد. هر روز که کامیون‌ها صدها هزار تن زباله تولید شده مردم را برای دپو به اعماق جنگل می‌برند، هزاران متر مکعب از آب‌های زیرزمینی و هکتارها از اراضی جنگلی در معرض نابودی قرار می‌گیرند.
هر گرم شیرابه قادر است چند لیتر از آب‌های زیرزمینی را آلوده کند
«علی فلاح» از مسئولان ارشد مازندران در امور سازمان‌های مردم نهاد بر این باور است که هر گرم شیرابه قادر است چند لیتر از آب‌های زیرزمینی را آلوده کند؛ آلودگی که به این سادگی‌ها قابل جبران نخواهد بود. اکنون زباله‌هایی که در منطقه جنگلی در ضلع جنوبی کمربندی نوشهر به چالوس دپو شده، روزانه مقدار زیادی شیرابه تولید می‌کنند؛ شیرابه‌هایی که چون رودخانه باریکی به رودخانه‌ای در 50 متری آنجا سرریز شده و مستقیم به دریا می‌رود؛ دریایی که هدیه خدادادی برای مردم مازندران بوده و عاملی برای حضور گردشگران در خطه شمال کشور است. نظارت براین اتفاق تلخ تاکنون برعهده چه گروه یا دستگاهی بوده و چرا باوجود دپوی 40 ساله زباله در این منطقه کسی به این موضوع معترض نشده است؟ یکی از کارگران نیروگاه زباله سوز نوشهر در جریان بازدید اصحاب رسانه استان از این مرکز با نشان دادن جوی سیاه رنگ شیرابه‌ای که به سمت رودخانه روان بود به «ایران» گفت: الان که شما اینجا آمده‌اید، بارش باران و سردی هوا باعث شده تا بوی نامطبوع زباله‌ها کم باشد. هوا که گرم می‌شود چنان بویی از این زباله‌ها متصاعد می‌شود که گاهی برای ما که مدت هاست در اینجا کار می‌کنیم هم غیر قابل تحمل می‌شود.
اگر این زمان با وزش باد همراه باشد این بو تا داخل شهر نوشهر نیز می‌رسد. متولیان و مسئولان پروژه زباله سوز 200 تنی نوشهر قبل از این، از پیشرفت بالای 95 درصدی این پروژه خبرداده بودند؛ ادعایی که موجبات امیدواری مردم منطقه به سرانجام رسیدن یکی از نیروگاه‌های زباله سوز را در اذهان تداعی می‌کرد، اما مشاهدات ما و وضعیت موجود به گونه‌ای بود که به نظر نمی‌رسد به این زودی‌ها امکان بهره‌برداری از این مهم باشد. یکی از کارکنان این پروژه بر این باور بود که به نتیجه رسیدن زباله سوز نوشهر بیشتر از 6 ماه زمان نیاز دارد چرا که هنوز بسیاری از سامانه‌های مورد نیاز نصب نشده و محوطه‌سازی نیروگاه نیز به انجام نرسیده است. او گفت: چندی پیش به مدت دو ماه عملیات اجرایی کاملاً تعطیل شده بود و الان هم کار سرعت گذشته را ندارد. البته مدیران پروژه بر این اعتقاد پافشاری می‌کنند که طی چند ماه آینده این نیروگاه به‌عنوان نخستین مورد از نوع زباله سوز در مازندران به بهره‌برداری خواهد رسید. هر چند که دستگاه قضایی مازندران و شخص معاون پیشگیری دادگستری مازندران زمستان سال 96 از اخطار جدی به سازندگان این پروژه‌ها برای اتمام سریع‌تر پروژه سخن به میان آورده و حتی تأکید کرده بود که از هر کدام از مسئولان و دست اندرکاران ساخت، زمان پایان پروژه‌ها را در سراسر استان گرفته‌اند و بعد از اتمام این مدت اجازه حمل زباله‌ها به داخل جنگل‌ها و سواحل مازندران را نخواهند داد و از تردد کامیون‌های حمل زباله ممانعت به عمل می‌آورند، اما گویا تاکنون وعده‌هایی از این دست به عینیت نرسیده است.
بحث ساماندهی زباله جدی گرفته شود
در همین حال، «فربد فخاری» مسئول پسماند محیط زیست مازندران با اشاره به اینکه شهرداری‌ها کم کاری کرده و از آنها در مبحث زباله شکایت کردیم، افزود: باید تلاش کنیم که با مطالبه‌گری قانونی سه جانبه محیط زیست، سازمان‌های مردم نهاد و رسانه‌ها بحث ساماندهی زباله جدی گرفته شود. از روند پیشرفت دستگاه زباله‌سوز در ساری رضایت نداریم به این دلیل که این مجموعه زودتر از نوشهر و همزمان با کارخانه زباله‌سوز در تهران آغاز شده بود، مجموعه زباله‌سوز تهران سه سال است به بهره‌برداری رسیده و نوشهر در آستانه بهره‌برداری قرار دارد. وی با تأکید بر اینکه دستگاه‌های نظارتی در جریان تخلفات شهرداری‌های استان قرار دارند، افزود: با وجود تأکیدات قانونی، این طرح در استان مازندران بخوبی اجرا نشده و تا چهار ماه گذشته خبری از اجرای این طرح نبوده ولی مدت چهارماهی است که با تأکید استاندار تا حدودی اقدام‌های مناسبی در استان شکل گرفته است. فخاری با اعلام اینکه شیرابه‌های استان مازندران کنترل نمی‌شود، یادآور شد: ۵۵ درصد مراکز دپو زباله استان مازندران در کنار جنگل قرار دارد. فخاری با بیان اینکه مازندران ظرفیت ایجاد احداث سایت جدید دپو زباله را ندارد، اظهار داشت: مراکز موجود دپو زباله استان براساس قانون باید در چند سال گذشته جمع‌آوری می‌شد. شهرداری‌ها در طرح تفکیک زباله همکاری نمی‌کنند، زباله به‌صورت درآمد پایدار برای برخی از شهرداری‌ها ماهانه ۲۰۰ میلیون تومان درآمد دارد.
دپو 40 ساله زباله در نوشهر
«مجید غلامپور» نماینده مجری طرح کارخانه زباله سوز مازندران هم درباره این مجموعه، گفت که ابنیه این مجموعه پیشرفت بیش از ۹۷ درصدی داشته و در عملیات نصب هم میزان پیشرفت ما بیش از ۵۵ درصد است. نماینده مجری طرح نیروگاه زباله سوز مازندران با اعلام اینکه زباله‌های نوشهر بیش از ۴۰ سال در محل استقرار دستگاه احداث دپو می‌شود، افزود: شیرابه‌های زباله در حال حاضر وارد رودخانه و پس از آن به دریا می‌ریزد که بنا داریم در کنار احداث نیروگاه، تصفیه خانه هم ایجاد شود و تا حدودی بخش اعظمی از شیرابه‌های تولید شده ساماندهی شود.
نظر شما