سلامت نیوز:این روزها بحث داغ آلودگی هوا باز سر و صدا به پا کرده است. خیال‌مان راحت بود که امسال پاییز با بارش های منصفانه باران از این معضل دور خواهیم بود اما اندک اندک آلودگی ها از پشت کوه‌ها و ساختمان‌های سربه فلک کشیده شهر عرضه اندام کردند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از قانون ،بحث آلودگی هوا، بیماری‌ها، افراد کم توان جسمی، کودکان و سه‌شنبه های بدون خودرو این روزها داغ و پرسر و صدا شده است.سه‌شنبه‌های بدون خودرو و رفت‌وآمد مدیران شهری با وسایل جمعی از جمله مترو و اتوبوس و ون و حتی وسایل فردی مبارزه با آلودگی هوا از جمله دوچرخه...گرچه مبحث سه‌شنبه بدون خودرو تنها دوچرخه و دوچرخه سواری نیست، اما از آنجا که دوچرخه یک نماد در مقوله مبارزه با آلودگی هواست، ناخودآگاه اذهان را به سوی دوچرخه و دوچرخه سواری می‌برد. چه خوب است که در برخی از نقاط شهری شاهد آن هستیم که دوچرخه‌هایی برای رفت و آمد شهروندان در نظر گرفته شده است و چه بهتر است وقتی می‌بینیم که در برخی ادارات از جمله شهرداری تهران برای رفت‌وآمد مدیران و کارشناسان از دوچرخه ـ این وسیله بی‌خطر برای آلودگی هواـ استفاده می شود.

در چنین موضوعاتی انسان احساس امنیت می‌کند. شاید این طرح نیز مانند طرح‌های دیگر متاسفانه نیمه کاره رها شود و نمایشی بیش نباشد اما حتی انجام آن در این حد نیز به انسان انرژی مثبت می‌دهد. با چنین حرکت‌های زیبا و سمبلیکی الگوهای رفتاری مناسب در جامعه شناسایی شده و می‌توان آن را به دیگران نیز انتقال داد، اما متاسفانه در این میان جای دوچرخه سواری بانوان ـ‌مثل همیشه‌ـ خالی است.در هیچ ارگانی دیده نمی‌شود که بانوی مدیری با دوچرخه این سو و آن سو رفته باشد، چرا که عرف آن را نمی پسندد. نمی دانم چرا؟ حتی بانوی مدیری که حجاب و پوشش او هیچ خدشه و مشکلی نیز ندارد، اجازه این کار به او داده نمی شود و به همین ترتیب ورزش دوچرخه سواری برای دیگر بانوان شهر و کشورمان در سطح شهر!

به راستی چرا؟ و بر کدامین قانون؟ مگر نه اینکه آنچه مهم است که ـ صد البته اهمیت والایی نیز داردـ حفظ منش و وقار و حجاب یک بانو است، پس چرا با وجود چنین تبصره‌هایی به بانوان حق دوچرخه سواری در شهر، بوستان‌ها و محل کارشان داده نمی شود؟ آیا این یک ظلم نیست؟ آیا این یک تبعیض جنسیتی به حساب نمی‌آید؟ مگر نه اینکه آنچه مهم است حفظ شئونات دینی است؟ پس با چنین شرایط و شرط و شروطی چه اشکال دارد این وسیله مفید در اختیار بانوان قرار گیرد و این مساله فرهنگ سازی شده و شاهد شهری به دور از آلودگی‌ها باشیم؟ می‌دانم و شما نیز نیک می‌دانید که طرح این مساله نیز مانند هزاران ظلم دیگری که در حق بانوان روا می‌شود، همین جا در میان چند کلمه من مسکوت می‌ماند اما من به عنوان یک زن و یک مادر که آلودگی هوا مرا از بیماری هموطنان و فرزندانم می‌هراساند به خود این جسارت را می‌دهم که بگویم به راستی چرا؟ اینکه زنی با حجاب کامل برای رفت و آمد و یا حتی ورزش از وسیله ساده ای مثل دوچرخه استفاده کند، چه اشکالی دارد؟ آیا اگر استفاده از دوچرخه برای بانوان همچنان ممنوع باشد، دیگر در جامعه بدحجابی و چه بسا بی حجابی مشاهده نخواهیم کرد؟ یعنی تنها مشکل حجاب جامعه ما مساله دوچرخه سواری بانوان است؟ این روزها بحث آلودگی هوا بسیار جدی و داغ شده است، اما ای کاش بحث آلودگی اذهان را نیز وارد گود کنیم. به امید روزهای به دور از هرگونه آلودگی... آلودگی هوا و آلودگی اذهان ...