سلامت نیوز :ممکن است یک روز بخواهی پرستار باشی؟ روزت را با دیدن رنج و درد آدم‌ها آغاز کنی و تلاش کنی بیمار افسرده‌ای را بخندانی؟ لباس‌هایی بپوشی که همیشه بوی مخصوص بیمارستان را با خودشان دارند، فشار خون بگیری، مجبور باشی سوزنی را به دست‌های نحیف کودک بیماری فرو کنی؟ می‌توانی شاهد به تدریج مردن یک پیرمرد روی تخت سفید بیمارستان باشی؟ دلت می‌خواهد حس کنی همه زندگی یک آدم بستگی به مهارت دست‌های تو در دادن ماساژ قلبی دارد؟

به گزارش ایسنا، پرستاران بخش اورژانس و بخش CCU بیمارستان قائم(عج) مشهد از رنج‌ها، شیرینی‌ها، سختی‌ها و مشکلات کارشان می‌گویند؛ ساعت‌ها با هم حرف می‌زنیم. از این که مرخصی ندارند، عید و تعطیلات برایشان معنایی ندارد، از این که گاهی بیماری ناسزایی نثارشان می‌کند، از 18 ساعت کار کردن مدوام، از خاطره خوش بیمارانی که امیدی به زنده بودنشان نبوده است ولی زنده مانده‌اند، از آدم‌هایی که بعد از حمله قلبی با تلاش پرستاران در امر احیا به زندگی بازگشته‌اند و هنوز هر سال زنگ می‌زنند و روز پرستار را تبریک می‌گویند، از انگشت‌هایشان که به علت استفاده مداوم از بتادین پوسته پوسته شده و اثر انگشت ندارد، از آمدن به بیمارستان در روزهایی که همه شهر تعطیل است، از وعده‌هایی که هرگز عملی نمی‌شوند، از حقوقی که با توجه به این هزینه‌های سرسام‌آور زندگی، اصلا متناسب نیست.

می‌پرسم اگر شانس انتخاب دوباره داشتید باز هم این شغل را - با تمام سختی‌ها و مشکلاتش - انتخاب می‌کردید؟ و با چنان قطعیتی پاسخ می‌دهند "بله" که من جا می‌خورم و این یعنی، اینجا چیزی ورای مصلحت اندیشی‌های مادی حکم می‌کند...

یکی از پرستاران بخش CCU بیمارستان قائم(عج) مشهد می‌گوید: در کنار تمامی مشکلات و سختی‌ها، این کار هیچ سود و منفعت مادی به دنبال ندارد. شغل ما با عشق و شور و علاقه آغاز می‌شود ولی بعد از چند سال فقط وجدانت هست که باعث می‌شود کارت را ادامه دهی. در حقیقت این زیبایی‌های معنوی کار است که ما را ارضا می‌کند.

وی با اشاره به این که بعد از 20 سال خدمت به عنوان پرستار، هم اکنون دچار عوارض جسمی ناشی از ایستادن‌های طولانی مدت شده است، می‌افزاید: حقوقی که می‌گیریم هیچ تناسبی با سختی کار ما ندارد.

وی اضافه می‌کند: با 20 سال سابقه کار، کل حقوقی که دریافت می‌کنم تنها 680 هزار تومان است که بعد از کسر مالیات و بیمه عملا چیز زیادی از آن باقی نمی‌ماند.

این پرستار با سابقه اظهار می‌كند: بسیاری از پرستاران به خصوص آقایان دو شیفت کار می‌کنند. یعنی از شب تا ظهر روز بعد 18 ساعت به طور مداوم سر کار هستند.

وی می‌گوید: با انتخاب این شغل مزایای زیادی را از لحاظ رسیدگی به بچه‌ها و از لحاظ مسائل مادی از دست داده‌ام. بچه‌های من عاشق این هستند که یک روز بیایند خانه و من قبل از آن‌ها خانه باشم و در را برایشان باز کنم و با غذای گرم از آن‌ها پذیرایی کنم. با این وجود اگر باز هم شانس انتخاب دوباره داشته باشم، هنوز همین شغل را انتخاب خواهم کرد.

پرستار بخش اورژانس قلب نیز اضافه می‌كند: حس خوبی را که بعد از بازگشت بیمار به زندگی داریم، نمی‌توان با هیچ واژه‌ای توصیف کرد. این شغل خوبی‌ها و زیبایی‌های زیادی دارد ولی سختی‌های بسیار زیاد آن، گاهی خوبی‌ها ر ا کمرنگ می‌کند.

وی می‌گوید: از یک بیمار دردمند نمی‌شود انتظار چندان زیادی داشت و گلایه‌های ما بیشتر از سیستم دولتی است.

وی کمبود نیرو را یکی از مشکلات موجود می‌داند و اضافه می‌کند: برای رسیدگی به 18 بیمار این بخش، پنج پرستار و در عمل تنها سه پرستار خدمت می‌کنند بنابراین کمبود نیرو از مشكلات جدی و اساسی ماست.

این پرستار همچنین می‌گوید: در خصوص حق مشارکتی که از سوی بیمارستان به ازای هر بیمار به کادر درمانی تعلق می‌گیرد، بین پزشک و پرستار تفاوت فاحشی وجود دارد. پزشکان مبالغ میلیونی دریافت می‌کنند و سهم پرستاران به 40 هزار تومان هم نمی‌رسد.

وی با بیان این که وعده‌ها مبنی بر تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری بعد از سال‌ها هنوز عملی نشده است، می‌گوید: امسال قرار بود حقوق شیفت شب دو برابر شود ولی هنوز هیچ یک از این وعده‌ها عملی نشده است.

وی با بیان این که پرستاران موظفند 42 ساعت در هفته خدمت کنند، می‌افزاید: با توجه به شرایط خاص بیماران اورژانس قلب، این بخش نسبت به بخش‌هایی مثل زنان و زایمان و نوزادان، شرایط افسرده کننده حادتری دارد.

وی می‌گوید: با تمام سختی‌ها اگر حق انتخاب دوباره داشتم قطعا باز هم پرستاری را انتخاب می‌کردم.

به گزارش ایسنا، منطقه خراسان، پرستار بخش CCU نیز با اشاره به این که فعالیت پرستاران در هیچ یک از روزهای سال و در هیچ یک از ساعات روز متوقف نمی‌شود، می‌افزاید: از 40 سال قبل که درب بیمارستان قائم گشوده شده، تاکنون بسته نشده است و در تمام این مدت تحت هر شرایطی پرستاران مشغول خدمت رسانی به بیماران بوده‌اند و با این حال در برابر تلاششان چه چیزی دریافت می‌کنند؟

وی با بیان این که حقوق و مزایا در شغل پرستاری از بسیاری مشاغل دیگر پایین‌تر است، ادامه می‌دهد: بر اساس بخش‌نامه‌های جدید، پرستاران بعد از 25 سال خدمت می‌توانند به طور داوطلبانه تقاضای بازنشستگی کنند ولی این بخش‌نامه فقط در حد حرف باقی مانده است و تقاضای بازنشستگی بسیاری از همکاران من به علت کمبود کادر پرستاری مورد قبول واقع نشده است.

وی حقوق پرستاران را بسیار ناچیز می‌داند و می‌گوید: هم رده من در شرکت نفت یک و نیم میلیون تومان در هر ماه حقوق می‌گیرد و کل حقوق دریافتی یک پرستار با 27 سال سابقه تنها 600 هزار تومان است.

این پرستار با بیان این که بسیاری از پرستاران برای تامین هزینه زندگی ناچارند در سه شیفت کار کنند، می‌افزاید: مسلما در چنین شرایطی پرستار کارایی لازم را ندارد و آسیب آن در نهایت به بیمار و خود پرستار می‌رسد.

وی می‌گوید: روز اول که وارد این حرفه شدم یک جوان شاداب و بشاش و سالم بودم و حالا در کنار همه سختی‌های کارم، کم شدن بینایی، آرتروز گردن، مفاصل پا و دیسک کمر را هم با خودم دارم.

وی اضافه می‌كند: وقتی می‌بینی بیماری محتاج سه میلیون تومان پول برای تهیه هزینه درمان است یا وقتی مجبوری خبر فوت بیماری را به همراهی‌هایش بدهی، خود به خود دچار عوارض روحی روانی می‌شوی که در کنار خستگی ناشی از کار، عدم برخورداری از مرخصی و تفریحات و اختلافات و ناراحتی‌های خانوادگی، فشار روحی شدیدی را بر پرستار وارد می‌کند ولی با این حال کار ما زیبایی‌های خودش را دارد.

این پرستار با سابقه می‌گوید: برغم تمام سختی‌ها و بی‌توجهی‌ها از جانب دولت که هیچ قدمی در جهت حل مشکلات پرستاران برنمی‌دارد، باز هم اعتقاد دارم کارمان زیباست.

وی توضیح می‌دهد: بهترین بخش کار ما لذت بردن از کمک به بیماران است و دیدن لحظه‌هایی که درک می‌کنی بیمارت برای تشکر کردن از تو هیچ چیز جز دعا ندارد.

پرستار دیگر بخش CCU بیمارستان قائم نیز می‌گوید: در کل عید حتی یک روز تعطیل هم نداشتیم. برای یک پرستار جمعه و عید و عاشورا و ... معنایی ندارد. پرستاران حتی برای استفاده از مرخصی عادی خود تا زمانی که نتوانند شیفت‌های خود را تنظیم و فردی جایگزین کنند نمی‌توانند از مرخصی به حق خود استفاده كنند.

وی اضافه کردن نیروهای پرستاری را ضروری می‌داند و اضافه می‌کند: تا زمانی که نیروهای جدیدی استخدام نکنند، قانون کاهش ساعات کاری پرستاران قابل اجرا نیست.

وی با اشاره به رفتارهای خشونت آمیز برخی از بیماران با کادر پرستاری می‌گوید: در بخش اورژانس با توجه به کمبودهایی که در خصوص تعداد پرستاران وجود دارد و همچنین شلوغ‌تر بودن محیط بخش و بد حال بودن، احتمال مشاهده رفتار نامناسب بیمار یا همراهیان او با پرستار بیشتر است.

به گزارش ایسنا، منطقه خراسان، 70 درصد بار خدمات بهداشتی - درمانی بر دوش پرستاران است؛ بر اساس پژوهشی در ایران، 33 درصد از پرستاران تجریه خشونت از جانب بیمار یا همراهیان او را دارند. بسیاری از پرستاران پس از 12 سال کار مداوم، سلامت خود را از دست می‌دهند و به یکی از انواع بیمارهای روحی، روانی، اسکلتی، ناراحتی معده، ستون فقرات، اختلالات خواب و یا هپاتیت دچار می‌شوند؛ بازنشستگان این سیستم، از جمله از کار افتاده‌ترین بازنشستگان کشور هستند با این حال از لحاظ حقوق و مزایا هیچ فرقی با سایر بازنشستگان ندارند و حتی در بسیاری موارد دریافتی کمتری هم دارند.

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha