سلامت نیوز :یک چشم پزشك با اشاره به عدم درمان قطعی آب سیاه (گلوکوم) گفت: مصرف خودسرانه و زیاد داروهای کورتن و بتامتازون موجب بروز این بیماری می‌شود.

دکتر قاسم فخرایی در گفت وگو با  ایسنا ، اظهار داشت: بیماری آب سیاه آسیب پیشرونده در بینایی است که در اغلب موارد به علت افزایش فشار مایع داخل چشم ایجاد و موجب مرگ رشته عصبی چشم و در نهایت با افزایش تدریجی فشار سبب مرگ سلول‌های چشم می‌شود.

وی با بیان اینکه این بیماری در اغلب موارد تا مراحل پیشرفته بدون علامت است، گفت: آب سیاه مادرزادی که اغلب در زمان تولد تشخیص داده می‌شود و آب سیاه بالغین از نوع حاد با علائم قرمزی، درد و تیرگی دید در این مورد استثنا هستند.

این متخصص چشم اظهار داشت: با توجه به بی‌علامت بودن بیماری آب سیاه در مراحل اولیه این بیماری، مراجعه دوره‌ای به پزشک به منظور پیشگیری و تشخیص به موقع آن الزامی است.

وی با تاکید براین که معاینه چشم به منظور تشخیص به موقع آب سیاه قبل از 40 سالگی هر دو سال یک بار و بعد از40 سالگی هر سال یک بار بسیار ضروری است، افزود: افرادی که سابقه خانوادگی گلوکوم دارند باید سریعتر از دیگران به پزشک مراجعه کنند.

دکتر فخرایی از علائم بیماری آب سیاه، اختلال میدان بینایی در درازمدت و تاری دید را نام برد و اظهار داشت: مشکل مهم در بیماری آب سیاه برخلاف آب مروارید غیرقابل برگشت بودن دید از بین رفته است بنابراین درمان این بیماری برای برگشت دید نیست بلکه برای حفظ بینایی موجود است.

این عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران ادامه داد: در برسی‌هایی که در عوامل محیطی انجام شده ژنتیک مهمترین عامل بروز بیماری آب سیاه شناخته شده است، البته در افراد نزدیک بین نیز احتمال بروز این بیماری وجود دارد و در برخی نژادها مانند سیاه پوست‌ها و یا زرد پوستان شرق آسیا این بیماری شایع‌تر است.

دکتر فخرایی گفت: آب سیاه غیرمادرزادی با پایین آوردن فشار داخل چشم توسط پزشک درمان می‌شود و در موارد مادرزادی تنها راه درمان جراحی است.

وی با بیان اینکه مراقبت‌های پس از درمان در این بیماری با توجه به نوع عمل و نوع درمان تعیین می‌شوند، افزود: از توصیه‌های کلی ارتباط مداوم با پزشک پس از درمان است.

این متخصص چشم در پایان خاطرنشان کرد: گلوکوم درمان قطعی ندارد و همواره با بیمار باقی می‌ماند و تنها کمک پزشک کاهش دادن فشار روی چشم و حفظ بینایی است بنابراین بیماران باید به طور مداوم داروهایی که به آنها تجویز می‌شود را مصرف کنند و در صورتی که جراحی می‌شوند تحت نظر قرار گیرند.