سلامت نیوز: محققان موسسه میوکلینیک آمریکا ابزاری را ساختند که با ردگیری خصوصیات مشترک بین بیماران مبتلا به سنگ کلیه، قادر است احتمال ابتلا به این بیماری را در افراد مختلف پیش بینی کند.

به گزارش سلامت نیوز به نقل از ایرنا ، محققان برای توسعه این ابزار اطلاعات به دست آمده از پروژه اپیدمیلوژی روچستر که در سال های 1984 تا 2017 میلادی اجرا شد، بهره گرفتند. در این پروژه از تمام بیماران مبتلا به سنگ کلیه مزمن در شهر اولمستد واقع در مینه سوتا، در بازه زمانی مذکور نمونه گیری شد و ویژگی های مشترک این بیماران از جمله سن، جنسیت، شاخص توده بدن، سابقه بارداری و سوابق خانوادگی ابتلا به سنگ کلیه به ثبت رسیده است.

به گزارش پایگاه خبری ساینس دیلی،همچنین مشخص شده است که میزان سنگ زایی کلیه و اندازه و موقعیت سنگ های ایجاد شده پس از هر رخداد مرتبط، چه تغییراتی داشته است.
محققان با استفاده از این اطلاعات ابزار آنلاینی را ساختند که با دریافت اطلاعات کاربران از جمله جنسیت، نژاد و سوابق سنگ زایی، قادر است میزان احتمال ابتلای آن ها به سنگ کلیه را در طول 5 یا 10 سال آینده پیش بینی کند.
سنگ کلیه زمانی تولید می شود که تعادل آب، نمک و مواد معدنی در ادرار از بین برود. چگونگی تغییر این تعادل نیز مهمترین عامل در تعیین جنس سنگ است.
منشا بیشتر سنگ های کلیه کلسیم است. نمک و دیگر مواد معدنی ساختاری بلوری شکل دارند و همین موضوع نیز به شکل گیری سنگ کلیه کمک می کند.
علاوه بر کم آبی بدن، بیماری های التهابی روده، نقرس، پرکاری غدد پاراتیرویید و عفونت ادراری نیز می تواند منجر به تولید سنگ در کلیه شود.

انواع مختلف سنگ های کلیه عبارتند از :
- سنگ های کلسیمی، متداول ترین نوع سنگ کلیه از نوع کلسیمی است که معمولا به شکل اگزالات کلسیم هستند. اگزالات ماده ای است که به صورت طبیعی در انواع مواد غذایی یافت می شود. میزان اگزالات در بعضی میوه ها و سبزیجات و آجیل و شکلات بیشتر است. کبد نیز قادر به تولید اگزالات است. نوع تغذیه، مقادیر بالای ویتامین D، عمل جراحی بای پس روده و اختلال در سوخت و ساز بدن می تواند منجر به افزایش کلسیم و اگزالات در ادرار شود. سنگ های کلسیمی در برخی موارد به صورت کلسیم فسفات رسوب می کنند.
-سنگ های Struvite، این سنگ ها در پاسخ کلیه به عفونت های ادراری ساخته می شوند. رشد این سنگ ها معمولا بدون هیچ عارضه جانبی و بسیار سریع است.
- سنگ های اسید اوریک، این سنگ در افرادی تولید می شود که کمتر آب می نوشند و میزان پروتئین موجود در غذای آنان بیشتر است، همچنین این نوع سنگ در افراد مبتلا به نقرس نیز دیده می شود. عوامل ژنتیکی نیز در بروز سنگ اسید اوریک موثر هستند.
-سنگ های سیستین، منشا این نوع سنگ معمولا ژنتیکی است و معمولا به دلیل دفع بیش از حد اسید آمینه در کلیه ها رخ می دهد.
با توجه به گرمای جهانی، تعداد بیماران مبتلا به سنگ کلیه طی سه دهه اخیر افزایش چشمگیری داشته است.
هیدراته کردن بدن( آبرسانی) یکی از مهمترین روش های جلوگیری از بروز سنگ کلیه است.

منشا بیشتر سنگ های کلیه کلسیم است. نمک و دیگر مواد معدنی ساختاری بلوری شکل دارند و همین موضوع نیز به شکل گیری سنگ کلیه کمک می کند.
علاوه بر کم آبی بدن، بیماری های التهابی روده، نقرس، پرکاری غدد پاراتیرویید و عفونت ادراری نیز می تواند منجر به تولید سنگ در کلیه شود.
انواع مختلف سنگ های کلیه عبارتند از :
- سنگ های کلسیمی، متداول ترین نوع سنگ کلیه از نوع کلسیمی است که معمولا به شکل اگزالات کلسیم هستند. اگزالات ماده ای است که به صورت طبیعی در انواع مواد غذایی یافت می شود. میزان اگزالات در بعضی میوه ها و سبزیجات و آجیل و شکلات بیشتر است. کبد نیز قادر به تولید اگزالات است. نوع تغذیه، مقادیر بالای ویتامین D، عمل جراحی بای پس روده و اختلال در سوخت و ساز بدن می تواند منجر به افزایش کلسیم و اگزالات در ادرار شود. سنگ های کلسیمی در برخی موارد به صورت کلسیم فسفات رسوب می کنند.

-سنگ های Struvite، این سنگ ها در پاسخ کلیه به عفونت های ادراری ساخته می شوند. رشد این سنگ ها معمولا بدون هیچ عارضه جانبی و بسیار سریع است.
- سنگ های اسید اوریک، این سنگ در افرادی تولید می شود که کمتر آب می نوشند و میزان پروتئین موجود در غذای آنان بیشتر است، همچنین این نوع سنگ در افراد مبتلا به نقرس نیز دیده می شود. عوامل ژنتیکی نیز در بروز سنگ اسید اوریک موثر هستند.
-سنگ های سیستین، منشا این نوع سنگ معمولا ژنتیکی است و معمولا به دلیل دفع بیش از حد اسید آمینه در کلیه ها رخ می دهد.
با توجه به گرمای جهانی، تعداد بیماران مبتلا به سنگ کلیه طی سه دهه اخیر افزایش چشمگیری داشته است.
هیدراته کردن بدن( آبرسانی) یکی از مهمترین روش های جلوگیری از بروز سنگ کلیه است.
بر اساس گزارش انجمن کلیه آمریکا، حدود 11 درصد از شهروندان آمریکایی از سنگ کلیه رنج می برند.
گزارش کامل این تحقیقات در نشریه Mayo Clinic Proceedings منتشر شده است.