به گزارش فارس ، محققان دانشگاه ییل در تحقیقاتی كه در نشریه انجمن سرطان آمریكا منتشر شد، مجموعهای از نشانگرهای زیستی پلاسما را یافتند كه در پیشبینی متاستاز ملانوما مؤثر است.
ملانوما یك بیماری است كه در آن تومورهای سیاه رنگی در قشر عمیق پوست ایجاد میشود. این تومور بدخیم اصولاً یك تومور پوستی است و درمان آن در مراحل اولیه جراحی و برداشتن ضایعه است. بروز ملانوما با تابش طولانی مدت نور آفتاب مرتبط است.
به گزارش دیلیساینس، «هریت كلوگر» دانشیار دانشكده داروسازی دانشگاه ییل میگوید: نرخ رشد ملانوما به طور چشمگیر در حال افزایش است و بسیاری از بیماران هم اكنون دوره درمان را طی میكنند.
ملانوما پنجمین سرطان رایج در بین مردان و هفتمین در بین زنان است. این بیماری در سال 2010 در 68 هزار و 130 نفر تشخیص داده شد كه 8 هزار و 700 نفر از آنها از دنیا رفتند.
اغلب بیماران مبتلا به ملانوما میتوانند با جراحی درمان شوند و مرگ ناشی از این بیماری زمانی است كه این تومور در نقاط مختلف بدن گسترش یابد.
بیماری ملانوما اغلب با تصویربرداریهای تركیبی از بدن، آزمایش خون و بررسیهای فیزیكی قابل تشخیص است البته ممكن است همه این موارد قابل استناد نباشند و به نتیجه مشتركی نرسند.
كلوگر و همكاران او با آزمایش بر روی افراد مبتلا و بیمارانی كه در سطح یك و دو بیماری بودند، هفت نشانگر زیستی را در پلاسمای خون دریافتند كه عبارت از gdp-15، mia ،osteopontin، i cam-1 ،ceacam، timp-1، s100b است.
نشانههای مذكور در پلاسما در میان بیماران مبتلا به متاستاز ملانوما از بیماران مبتلا به این بیماری در مراحل اولیه بیشتر است. 76 درصد بیمارانی كه در مراحل اولیه ابتلا به ملانوما هستند هیچ یك از نشانههای موجود را ندارند در حالی كه 83 درصد از بیماران متاستاز ملانوما حداقل یكی از این نشانهها را دارا هستند.
متاستاز به مهاجرت سلولهای سرطانی از یك بافت به بافت دیگر گفته میشود.
نظر شما