سلامت نیوز: مدرس روان‌شناسی اجتماعی گفت: دولتمردان و مسئولان باید خیال خانواده‌های سیل‌‌زده را بابت جبران خسارات وارده راحت کنند.

به گزارش سلامت نیوز، محمدرضا ایمانی در گفتگو با آنا درباره چگونگی آماده‌سازی سیل‌زده‌ها برای پذیرش روحی و ذهنی این حادثه اظهار کرد: الان متأسفانه وضعیتی که سیل‌زدگان ما در آن قرار دارند بسیار سخت است چون یک فرد تمام داشته‌های زندگی‌اش را ناگهان از دست داده و دچار یک شوک روانی سنگین شده است که برای تأمین آن اولین چیزی که باید اتفاق بیفتد راحت کردن خیال‌شان است که مطمئن شوند در یک امنیت و سلامت جسمی قرار گرفته‌اند.

مدرس دوره روان‌شناسی اجتماعی افزود: اکنون موضوعی که عزیزان ما در مناطق سیل‌زده با آن مواجه هستند چند بُعد دارد. اول اینکه زندگی‌شان را از دست داده‌اند. دوم وضعیت سلامت خود و فرزندان‌شان دچار بحران است و مسئله بعدی تأمین معیشت و زندگی‌شان تا زمان برگشت به شهر خود و دستیابی به یک ثبات و آرامش نسبی است که تمام اینها مشکلاتی است که گام به گام باید حل شود.

وی ادامه داد: حجم سیل به قدری زیاد بوده که ویرانی‌هایی بر جا گذاشته و صحنه‌هایی که این عزیزان مشاهده کرده و از نزدیک دیده‌اند بسیار سخت است. چیزی که از نظر قوه فکری و ذهنی، آدم آن را مشاهده و تجربه می‌کند با آن چیزی که از تصویر تلویزیون یا شبکه‌های اجتماعی می‌بیند، کاملاً متفاوت است.

مدرس دوره روان‌شناسی اجتماعی درباره راه‌حل این اتفاقات را اینطور بیان کرد: دولتمردان باید از مشاوران و فعالان اجتماعی در کنار ایجاد کمپ‌هایی که این عزیزان در آنها مستقر هستند استفاده کنند تا شرایط به شرایطی مناسب بازگردد و بتوانند به خانه‌های‌شان برگردند و در کنار خانه‌های‌شان بتوانند کمک لازم برای بازسازی انجام دهند و ببینند چه کمک‌هایی را می‌توانند به اینها کنند.

وی افزود: مسئله آسیب دیدن یک یخچال و تلویزیون و فرش و ... نیست، تمام هستی یک فرد از بین رفته است. افرادی در جامعه، آن هستی را طی سال‌های متمادی و با رنج و زحمت بسیار زیادی فراهم کرده‌اند و جزء طبقات متوسط به پایین جامعه هستند که اغلب فعالیت‌های کشاورزی و خدماتی دارند یا در مناطق دیگر کار کرده و زندگی‌شان را تأمین می‌کنند. مزارع و دام‌های‌شان را از دست داده‌اند و جبران کردن این ضایعه بسیار سخت است.

ایمانی بیان کرد: برای اینکه برای خودمان تداعی کنیم که آنها در چه شرایطی هستند، باید از نظر اجتماعی و اقتصادی مورد حمایت قرار بگیرند و این امر هم به‌صورت سازمان‌یافته‌شده‌تر و با همکاری بهتری شکل بگیرد که هم مردم و هم نیروهای دولتی در آن دخالت داشته باشند، چون ماه‌های آینده سخت است و افراد بعد از این شوک، باید به زندگی طبیعی خودشان برگردند.

وی افزود: امروز ما تحت تأثیر هیجان‌ها و احساس‌ها از آنها حمایت می‌کنیم. فردای این ماجرا که شهرها به حالت طبیعی برمی‌گردد و نرمال می‌شود، ما از از این قضیه فاصله می‌گیریم و این عزیزان تنها می‌مانند. هم از نظر معیشتی مشکلاتی دارند، هم از نظر خانوادگی و هم از نظر داشته‌هایی که داشتند. بالاخره اینها باید مورد حمایت و تأمین قرار بگیرند و دولت هم باید فکری برای این قضیه بکند که جدا از ساخت مسائل و تأمین وسایل و لوازم زندگی، بعد از این ماجرا معیشت این عزیزان چه خواهد شد. اینها موضوعاتی هستند که باید در کنار هم‌دیگر تعریف شوند. بعضی‌ها کوتاه‌مدت، بعضی‌ها میان‌مدت و بعضی‌های‌شان بلندمدت هستند.