سلامت نیوز: میان قفسهها میچرخد، چندتایی اجناس مختلف هم در گاریاش انداخته است، با این حال در انتظار لحظهای خاص مانده ... همین که میبیند کسی دور و برش نیست، چیزی برمیدارد و در کیسهای که زیر گرمکن ورزشیاش پوشیده میاندازد. حالا فقط مانده که شانسش بزند و این بار نگهبانان فروشگاه او را به عنوان یک دزد تشخیص دهند یا بتواند باز هم در برود تا بار دیگر.
به گزارش سلامت نیوز به نقل از روزنامه ابتکار ،دزدی همیشه بوده؛ چه از خانه، چه به شکل کیفقاپی، چه سرقت مسلحانه و زورگیری و چه از مغازهها و فروشگاهها. با این حال آمارها نشان میدهد که در شرایط بد اقتصادی، آمار سرقت نیز در جامعه افزایش پیدا میکند.
چنانکه در آمارهای پلیس در طرحهای دستگیری سارقان نیز در یک ساله اخیر بخش قابل توجهی از دزدانی که در دام پلیس افتادهاند، اولین دستگیری خود را تجربه میکردند.
با این حال قطعا از نظر حسی و نوع نگاه به کسی که دست به سرقت خشن و مسلحانه گوشی یک شهروند میزند یا با نقشه کشیدن به سراغ خانهها و طلافروشیها و صرافیها میرود، با کسی که مایحتاج روزانه را از یک فروشگاه سرقت میکند، تفاوتهای زیادی وجود دارد.
شاید در نگاه اول، به نظر برسد که کسی که مثلا ماکارونی، روغن یا گوشت میدزدد، از روی نیاز این کار را میکند. هر چند ممکن است برخی از سارقان این اقلام، نیازمند هم باشند، اما شواهد نشان میدهد که ماجرا اغلب رفتاری همیشگی، با نقشه و حتی چه بسا سازمانیافته است. در این میان، فروشگاههای بزرگ و اصطلاحا هایپرمارکتها بیشتر در معرض چنین سرقتهایی هستند.
نیما، مسئول حراست یکی از فروشگاههای بزرگ زنجیرهای دراینباره میگوید: «در یک سال اخیر به وضوح تعداد دزدیها از فروشگاه بیشتر شده است. به طور کلی این آمار را بر دو مبنا میگویم. اول، تعداد دزدهایی که به طور مستقیم گیر ما میافتند و به هر شکلی پیش از خروجشان از فروشگاه، متوجه کارشان میشویم و دوم، تعداد اقلام مفقودی که در انبارگردانیهای هر دو یا سه ماه یک بار به دست میآید».
وی اضافه میکند: «اگر تا پایان سال 96، ماهانه 3 تا 4 نفر را گیر میانداختیم، الان این آمار در ماه به 10 نفر میرسد. جالب اینکه برخی هستند که برای بار دوم یا سوم گیر میافتند!».
نیما میافزاید: «با این حال به دلیل افزایش قیمت اغلب کالاها، مثلا اگر پیشتر ارزش اجناس سرقتی یک نفر 50 تا 200 هزار تومان بود، حالا این عدد به 500 تا 800 هزار تومان رسیده است». وی همچنین میگوید: «قبلا اقلام گران مثل شامپوهای خارجی و... بیشتر مورد توجه بودند، اما حالا موردی داشتیم که سارق، اول سفارش گوشت به ارزش 500 هزار تومان به بخش پروتئینی فروشگاه داده و بعد آن را در میان قفسهها به گونهای در لباسش جاسازی کرده است.
در حال حاضر اقلام خوراکی در اولویت سرقتها هستند. علاوه بر آن برخی کالاها که میتوان آنها را بیرون از فروشگاه به صورت دستفروشی فروخت از دیگر موارد مورد علاقه سارقان به شمار میروند».
البته به گفته نیما، همچنان گاهی اقلام عجیب و غریبی هم در میان سرقتها دیده میشود؛ از کاندوم تا آدامس! این مسئول حراست یک فروشگاه زنجیرهای بزرگ خاطرنشان میکند: «دزدها اغلب در کنار کالاهایی که میبرند، چند قلمی هم میخرند تا شک کمتری بر انگیزند. همچنین همین باعث میشود که گاه در واکنش به ما برای گشتن وسایل همراهشان، ادعا کنند که برای خرید آمدهاند و دزد نیستند و فقط یادشان رفته که اقلام دیگر را حساب کنند».
او با بیان اینکه میزان سرقتها در نیمه اول ماه بیش از نیمه دوم ماه است، میافزاید: «در نیمه اول ماه هم فروشگاه شلوغتر است و فرصت بیشتری برای به اصطلاح پیچاندن جنس وجود دارد و هم اینکه چون دزدها تحت پوشش خرید به فروشگاه میآیند، به ویژه در مورد آماتورها احتمالا بودن پول در حسابشان هم موثر است».
نیما درباره شگردهای کشف دزدان هم یادآور میشود: «هرچه سرقتها بیشتر میشود، ما هم روشهای دقیقتر و سختگیرانهتری را به کار میگیریم. البته میدانیم که باز هم برخی از دست ما در میروند. با این حال به دلیل اینکه باید حرمت باقی مشتریان هم حفظ شود و احساس بدی به آنها ندهیم، نمیتوانیم فضای پلیسی هم ایجاد کنیم».
وی اضافه میکند: «دوربینهای مداربسته، برچسبهای ضد سرقت، حضور نامحسوس میان قفسهها، پایش خروجیها و البته مهر و موم کردن کیسهها و کیفهای بزرگ همراه مشتریان برخی از روشهایی است که در این زمینه به کار میگیریم».
نیما همچنین تصریح میکند: «در برخورد با دزدان هم سعی میکنیم حتی اگر کوچکترین احتمالی درباره آبرومند بودن آنها یا آماتور بودنشان بدهیم، آبرویشان را جلوی دیگران نبریم. اگر بار اولشان باشد، اغلب رهایشان میکنیم. اما هستند کسانی که در شعبههای دیگر نیز گیر افتادهاند یا خودمان قبلا آنها را گرفته یا دیدهایم که آن وقت قضیه فرق میکند و معمولا آنها را به پلیس معرفی میکنیم».
به هر حال این واقعیت تلخی است که سرقت زیاد شده و سرقت محصولات غذایی و مانند آن، تلختر هم هست. هر چند اقدامات انتظامی میتواند به کنترل سرقت کمک کند، اما در نهایت نکته اصلی، حل ریشهای ماجرا، یعنی بهبود وضع معیشت و قدرت خرید مردم، نرخ بیکاری و نیز بازگرداندن قبح دزدی به فرهنگ – آن هم در شرایطی که ارقام بالای فساد اقتصادی قبح دزدیهای کوچکتر را کم کرده است – خواهد بود.
نظر شما